تفسیر سوره کهف/ قرائتی: آیه 47

تفسیر قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی از سوره مبارکه کهف
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَیَوْمَ نُسَیِّرُ الْجِبَالَ وَتَرَى الْأَرْضَ بَارِزَةً وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا ﴿۴۷﴾
و [یاد کن] روزى را که کوهها را به حرکت درمى ‏آوریم و زمین را آشکار [و صاف] مى ‏بینى و آنان را گرد مى ‏آوریم و هیچ یک را فرو گذار نمى ‏کنیم (۴۷) -