تفسیر سوره هود/ قرائتی: آیه 31

تفسیر قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی از سوره مبارکه هود
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَلَا أَقُولُ لَکُمْ عِنْدِی خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَیْبَ وَلَا أَقُولُ إِنِّی مَلَکٌ وَلَا أَقُولُ لِلَّذِینَ تَزْدَرِی أَعْیُنُکُمْ لَنْ یُؤْتِیَهُمُ اللَّهُ خَیْرًا اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِی أَنْفُسِهِمْ إِنِّی إِذًا لَمِنَ الظَّالِمِینَ ﴿۳۱﴾
و به شما نمى‏ گویم که گنجینه ‏هاى خدا پیش من است و غیب نمى‏ دانم و نمى‏ گویم که من فرشته‏ ام و در باره کسانى که دیدگان شما به خوارى در آنان مى ‏نگرد نمى‏ گویم خدا هرگز خیرشان نمى‏ دهد خدا به آنچه در دل آنان است آگاه‏ تر است [اگر جز این بگویم] من در آن صورت از ستمکاران خواهم بود (۳۱) -