تفسیر سوره هود/ قرائتی: آیه 103-106

تفسیر قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی از سوره مبارکه هود
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً لِمَنْ خَافَ عَذَابَ الْآخِرَةِ ذَلِکَ یَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَذَلِکَ یَوْمٌ مَشْهُودٌ ﴿۱۰۳﴾
قطعا در این [یادآوریها] براى کسى که از عذاب آخرت مى‏ ترسد عبرتى است آن [روز] روزى است که مردم را براى آن گرد مى ‏آورند و آن [روز] روزى است که [جملگى در آن] حاضر مى ‏شوند (۱۰۳)
وَمَا نُؤَخِّرُهُ إِلَّا لِأَجَلٍ مَعْدُودٍ ﴿۱۰۴﴾
و ما آن را جز تا زمان معینى به تاخیر نمى‏ افکنیم (۱۰۴)
یَوْمَ یَأْتِ لَا تَکَلَّمُ نَفْسٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَسَعِیدٌ ﴿۱۰۵﴾
روزى [است] که چون فرا رسد هیچ کس جز به اذن وى سخن نگوید آنگاه بعضى از آنان تیره‏ بختند و [برخى] نیکبخت (۱۰۵)
فَأَمَّا الَّذِینَ شَقُوا فَفِی النَّارِ لَهُمْ فِیهَا زَفِیرٌ وَشَهِیقٌ ﴿۱۰۶﴾
و اما کسانى که تیره‏ بخت‏ شده‏ اند در آتش فریاد و ناله‏ اى دارند (۱۰۶) -