تفسیر سوره آل عمران/ جوادی آملی: جلسه72

تفسیر سوره مبارکه آل عمران توسط آیت الله عبدالله جوادی آملی
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیبًا مِنَ الْکِتَابِ یُدْعَوْنَ إِلَى کِتَابِ اللَّهِ لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ یَتَوَلَّى فَرِیقٌ مِنْهُمْ وَهُمْ مُعْرِضُونَ ﴿۲۳﴾
آیا داستان کسانى را که بهره‏ اى از کتاب [تورات] یافته‏ اند ندانسته‏ اى که چون به سوى کتاب خدا فرا خوانده مى ‏شوند تا میانشان حکم کند آنگه گروهى از آنان به حال اعراض روى برمى‏ تابند (۲۳)
ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَیَّامًا مَعْدُودَاتٍ وَغَرَّهُمْ فِی دِینِهِمْ مَا کَانُوا یَفْتَرُونَ ﴿۲۴﴾
این بدان سبب بود که آنان [به پندار خود] گفتند هرگز آتش جز چند روزى به ما نخواهد رسید و برساخته ‏هایشان آنان را در دینشان فریفته کرده است (۲۴) -