تفسیر سوره آل عمران/ جوادی آملی: جلسه182

تفسیر سوره مبارکه آل عمران توسط آیت الله عبدالله جوادی آملی
کَیْفَ یَهْدِی اللَّهُ قَوْمًا کَفَرُوا بَعْدَ إِیمَانِهِمْ وَشَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَجَاءَهُمُ الْبَیِّنَاتُ وَاللَّهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ ﴿۸۶﴾
چگونه خداوند قومى را که بعد از ایمانشان کافر شدند هدایت مى ‏کند با آنکه شهادت دادند که این رسول بر حق است و برایشان دلایل روشن آمد و خداوند قوم بیدادگر را هدایت نمى ‏کند (۸۶)
أُولَئِکَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَیْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَالْمَلَائِکَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِینَ ﴿۸۷﴾
آنان سزایشان این است که لعنت‏ خدا و فرشتگان و مردم همگى برایشان است (۸۷)
خَالِدِینَ فِیهَا لَا یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ یُنْظَرُونَ ﴿۸۸﴾
در آن [لعنت] جاودانه بمانند نه عذاب از ایشان کاسته گردد و نه مهلت‏ یابند (۸۸) -