تفسیر سوره آل عمران/ جوادی آملی: جلسه217

تفسیر سوره مبارکه آل عمران توسط آیت الله عبدالله جوادی آملی
یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِینَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَکَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمَانِکُمْ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ ﴿۱۰۶﴾
[در آن] روزى که چهره ‏هایى سپید و چهره ‏هایى سیاه گردد اما سیاهرویان [به آنان گویند] آیا بعد از ایمانتان کفر ورزیدید پس به سزاى آنکه کفر مى ‏ورزیدید [این] عذاب را بچشید (۱۰۶)
وَأَمَّا الَّذِینَ ابْیَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِی رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿۱۰۷﴾
و اما سپیدرویان همواره در رحمت‏ خداوند جاویدانند (۱۰۷) -