تفسیر سوره غافر/ قرائتی: آیه 18-20

تفسیر قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی از سوره مبارکه غافر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَأَنْذِرْهُمْ یَوْمَ الْآزِفَةِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَى الْحَنَاجِرِ کَاظِمِینَ مَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ حَمِیمٍ وَلَا شَفِیعٍ یُطَاعُ ﴿۱۸﴾
و آنها را از آن روز قریب[الوقوع] بترسان آنگاه که جانها به گلوگاه مى ‏رسد در حالى که اندوه خود را فرو مى ‏خورند براى ستمگران نه یارى است و نه شفاعتگرى که مورد اطاعت باشد (۱۸)
یَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْیُنِ وَمَا تُخْفِی الصُّدُورُ ﴿۱۹﴾
[خدا] نگاههاى دزدانه و آنچه را که دلها نهان مى دارند مى‏ داند (۱۹)
وَاللَّهُ یَقْضِی بِالْحَقِّ وَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لَا یَقْضُونَ بِشَیْءٍ إِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ ﴿۲۰﴾
و خداست که به حق داورى مى ‏کند و کسانى را که در برابر او مى‏ خوانند [عاجزند و] به چیزى داورى نمى کنند در حقیقت ‏خداست که خود شنواى بیناست (۲۰) -