تفسیر سوره مومنون/ قرائتی: آیه 101-104

تفسیر قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی از سوره مبارکه مومنون
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَیْنَهُمْ یَوْمَئِذٍ وَلَا یَتَسَاءَلُونَ ﴿۱۰۱﴾
پس آنگاه که در صور دمیده شود [دیگر] میانشان نسبت‏ خویشاوندى وجود ندارد و از [حال] یکدیگر نمى ‏پرسند (۱۰۱)
فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ فَأُولَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿۱۰۲﴾
پس کسانى که کفه میزان [اعمال] آنان سنگین باشد ایشان رستگارانند (۱۰۲)
وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ فَأُولَئِکَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِی جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿۱۰۳﴾
و کسانى که کفه میزان [اعمال]شان سبک باشد آنان به خویشتن زیان زده [و] همیشه در جهنم مى‏ مانند (۱۰۳)
تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِیهَا کَالِحُونَ ﴿۱۰۴﴾
آتش چهره آنها را مى‏ سوزاند و آنان در آنجا ترش‏رویند (۱۰۴) -