تفسیر سوره طه/ قرائتی: آیه 40

تفسیر قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی از سوره مبارکه طه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِذْ تَمْشِی أُخْتُکَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلَى مَنْ یَکْفُلُهُ فَرَجَعْنَاکَ إِلَى أُمِّکَ کَیْ تَقَرَّ عَیْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَقَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّیْنَاکَ مِنَ الْغَمِّ وَفَتَنَّاکَ فُتُونًا فَلَبِثْتَ سِنِینَ فِی أَهْلِ مَدْیَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَى قَدَرٍ یَا مُوسَى ﴿۴۰﴾
آنگاه که خواهر تو مى ‏رفت و مى گفت آیا شما را بر کسى که عهده‏ دار او گردد دلالت کنم پس تو را به سوى مادرت بازگردانیدیم تا دیده‏ اش روشن شود و غم نخورد و [سپس] شخصى را کشتى و [ما] تو را از اندوه رهانیدیم و تو را بارها آزمودیم و سالى چند در میان اهل مدین ماندى سپس اى موسى در زمان مقدر [و مقتضى] آمدى (۴۰) -