تفسیر سوره طه/ قرائتی: آیه 110-112

تفسیر قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی از سوره مبارکه طه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یُحِیطُونَ بِهِ عِلْمًا ﴿۱۱۰﴾
آنچه را که آنان در پیش دارند و آنچه را که پشت‏ سر گذاشته‏ اند مى‏ داند و حال آنکه ایشان بدان دانشى ندارند (۱۱۰)
وَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَیِّ الْقَیُّومِ وَقَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا ﴿۱۱۱﴾
و چهره ‏ها براى آن [خداى] زنده پاینده خضوع مى کنند و آن کس که ظلمى بر دوش دارد نومید مى‏ ماند (۱۱۱)
وَمَنْ یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا یَخَافُ ظُلْمًا وَلَا هَضْمًا ﴿۱۱۲﴾
و هر کس کارهاى شایسته کند در حالى که مؤمن باشد نه از ستمى مى‏ هراسد و نه از کاسته شدن [حقش] (۱۱۲) -