سخن آوا | گوارای وجودت یا علی! (استاد علوی تهرانی)

در کتاب شریف بحارالانوار نقل شده که روزی رسول خدا (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله) آب خواستند، در آن وقت امیرالمومنین و فاطمه و حسن و حسین (علیهم‌السلام) در محضرش بودند، آب آوردند، پیامبر، ظرف آب را به حسن،‌ حسین و فاطمه (علیهم‌السلام) دادند، هر کدام که از آن آب آشامیدند، حضرت به او فرموند: گوارا باد و نوش حانت باد، ای ...». ولی وقتی که ظرف آب را به امیرالمومنین (علیه‌السلام) داد، و او از آن آب نوشید، پیامبر به او فرموند: گوارا و نوش جانت باد ای ولیّ و حجّت من بر مخلوقاتم». آنگاه به سجده رفت و سجده خدا را بجا آورد.فاطمه (سلام‌الله‌علیها‌‌) پرسید: راز سجده شما چه بود؟ حضرت فرمودند: «هنگامی که هر کدام از شما آب نوشیدید، و من گفتم: «گوارا باد و نوش جانت باد ...» با گوشم شنیدم که فرشتگان و جبرئیل نیز با من هم‌صدا شده و همین سخن را گفتند، ولی هنگامی که علی (علیه السّلام) آب آشامید و به او گفتم: هَنیِئاً مَرِیئاً لَکَ ...، صدای ذات پاک خدا را شنیدم که همین سخن را فرمود، از این‌رو خدا را به عنوان شکر در برابر این نعمتهایش، سجده کردم ... .
(توضیح اضافه و سوال:مگر خدا صدا دارد که پیامبر (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله) آن را بشنود؟ جواب: خداوند صدا را در فضا یا در مکانی ایجاد می‌کند، و پیامبرش آن صدا را می‌شنود و این یکی از راه‌های ارتباط پیامبران با خداوند بوده / روایت نقل شده، مطابق کتاب بحارالانوار، ج76، ص 57 آورده شده) -