تفسیر سوره رعد/ قرائتی: آیه 14-15

تفسیر قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی از سوره مبارکه رعد
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ وَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لَا یَسْتَجِیبُونَ لَهُمْ بِشَیْءٍ إِلَّا کَبَاسِطِ کَفَّیْهِ إِلَى الْمَاءِ لِیَبْلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَالِغِهِ وَمَا دُعَاءُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلَالٍ ﴿۱۴﴾
دعوت حق براى اوست و کسانى که [مشرکان] جز او مى‏ خوانند هیچ جوابى به آنان نمى‏ دهند مگر مانند کسى که دو دستش را به سوى آب بگشاید تا [آب] به دهانش برسد در حالى که [آب] به [دهان] او نخواهد رسید و دعاى کافران جز بر هدر نباشد (۱۴)
وَلِلَّهِ یَسْجُدُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَکَرْهًا وَظِلَالُهُمْ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ ﴿۱۵﴾
و هر که در آسمانها و زمین است‏ خواه و ناخواه با سایه ‏هایشان بامدادان و شامگاهان براى خدا سجده مى کنند (۱۵) -