تفسیر سوره جاثیه/ قرائتی: آیه 32-33

تفسیر قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی از سوره مبارکه جاثیه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَإِذَا قِیلَ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَالسَّاعَةُ لَا رَیْبَ فِیهَا قُلْتُمْ مَا نَدْرِی مَا السَّاعَةُ إِنْ نَظُنُّ إِلَّا ظَنًّا وَمَا نَحْنُ بِمُسْتَیْقِنِینَ ﴿۳۲﴾
و چون گفته شد وعده خدا راست است و شکى در رستاخیز نیست گفتید ما نمى‏ دانیم رستاخیز چیست جز گمان نمى ‏ورزیم و ما یقین نداریم (۳۲)
وَبَدَا لَهُمْ سَیِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ ﴿۳۳﴾
و [حقیقت] بدیهایى که کرده‏ اند بر آنان پدیدار مى ‏شود و آنچه را که بدان ریشخند میکردند آنان را فرو مى‏ گیرد (۳۳) -