سخن آوا | آثار بندگی خدا (استاد فرحزاد)

ابن شهرآشوب نقل می‌کند که:

در زمان حکومت منصور دوانیقى، من و ابراهیم پسر ادهم وارد کوفه شدیم. امام صادق(علیه‌السلام) نیز از مدینه به کوفه آمده بود. وقتى که حضرت خواست از کوفه به مدینه بازگردد، علماء و فضلاى کوفه ایشان را بدرقه کردند. سفیان ثورى و ابراهیم ادهم (از پیشوایان صوفىه) از جمله بدرقه کنندگان بودند و کمى از امام جلوتر رفته بودند. ناگهان در بین راه با شیر درنده اى برخورد نمودند. ابراهیم بن ادهم گفت: بایستید تا امام بیاید و ببنیم با این شیر چه رفتارى مى کند. هنگامى که حضرت رسید، جریان شیر را به حضرت گفتند. امام نزدیک شیر رفته گوش شیر را گرفت و از راه کنار زد. آنگاه فرمود: «اگر مردم خدا را آنگونه که شایستگى بندگى است اطاعت مى کردند مى توانستند بارهاى خود را بر این شیران بار کنند!»

(منتهى الآمال، فصل چهارم از حالات حضرت؛ بحار: ج ۴۷، ص ۱۳۹)

مرحوم شیخ عباس قمى می گوید ظاهراً در این فرمایش حضرت کنایه‌اى باشد به ابراهیم ادهم و سفیان ثورى و امثال ایشان. (که دنبال زهدی رفتند که اسلام آن را از مسلمانان نخواسته است؛ اسلام فقط دنبال بندگی خداست) -