تفسیر سوره فصلت/ قرائتی: آیه 41-43

تفسیر قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی از سوره مبارکه فصلت
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِالذِّکْرِ لَمَّا جَاءَهُمْ وَإِنَّهُ لَکِتَابٌ عَزِیزٌ ﴿۴۱﴾
کسانى که به این قرآن چون بدیشان رسید کفر ورزیدند [به کیفر خود مى ‏رسند] و به راستى که آن کتابى ارجمند است (۴۱)
لَا یَأْتِیهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِیلٌ مِنْ حَکِیمٍ حَمِیدٍ ﴿۴۲﴾
از پیش روى آن و از پشت‏ سرش باطل به سویش نمى ‏آید وحى [نامه]اى است از حکیمى ستوده[صفات] (۴۲)
مَا یُقَالُ لَکَ إِلَّا مَا قَدْ قِیلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِکَ إِنَّ رَبَّکَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَذُو عِقَابٍ أَلِیمٍ ﴿۴۳﴾
به تو جز آنچه به پیامبران پیش از تو گفته شده است گفته نمى ‏شود به راستى که پروردگار تو داراى آمرزش و دارنده کیفرى پر درد است (۴۳) -