تفسیر سوره فصلت/ قرائتی: آیه 48-49

تفسیر قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی از سوره مبارکه فصلت
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا کَانُوا یَدْعُونَ مِنْ قَبْلُ وَظَنُّوا مَا لَهُمْ مِنْ مَحِیصٍ ﴿۴۸﴾
و آنچه از پیش مى‏ خواندند از [نظر] آنان ناپدید مى ‏شود و مى‏ دانند که آنان را روى گریز نیست (۴۸)
لَا یَسْأَمُ الْإِنْسَانُ مِنْ دُعَاءِ الْخَیْرِ وَإِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَیَئُوسٌ قَنُوطٌ ﴿۴۹﴾
انسان از دعاى خیر خسته نمى ‏شود و چون آسیبى به او رسد مایوس [و] نومید مى‏ گردد (۴۹) -