تبیین دوران امام حسن عسکری علیه السلام/ استاد رفیعی

تبیین دوران امام حسن عسکری علیه السلام/ استاد رفیعی
سخنرانی حجت الاسلام رفیعی با موضوع "تبیین شخصیت امام حسن عسکری علیه السلام "
امام حسن عسکری(ع) در میان ائمه کمترین دوران امامت را داشتند و هیچ امامی به اندازه ایشان تحت نظر و در محاصره نبوده است. مدت امامت ایشان ۶ سال است. ایشان در سن ۲۲ سالگی به امامت رسیدند و در ۲۸ سالگی به فیض شهادت نائل آمدند.
امام حسن عسکری(ع) در سامرّا آن چنان تحت نظر بودند که حتی حج هم نتوانستند بروند. ایشان پدر امامی است که ائمه در طول ۲۵۰ سال و ۲۳ سال قبل از آن، پیامبر و سالها قبل تر، انبیای الهی از آمدنش خبر داده اند. او پدر امامی است که مصلح کل است و قرار است حکومت واحد تشکیل دهد و ظلم را ریشه کن کند. او پدر امامی است که امام صادق (ع) درباره او می فرماید: «اگر من زنده باشم خودم خدمت گذارش می شوم». امام عسکری (ع) آخرین امامی است که در بین مردم حاضر است. او امامی است که چنین فرزندی دارد و بایستی هم این فرزند را حفظ کند و هم او را به مردم معرفی کند. این فرزند باید حفظ می شد تا پرچم بعثت را کامل کند. لذا یکی از کارهای مهم امام حسن عسکری (ع) آموزش، انتقالِ ودایع امامت و آماده کردن خودِ این فرزند برای عمر طولانی است. احمد ابن اسحاق قمّی که به دستور امام حسن عسکری (ع) مسجد امام حسن عسکری را در قم ساخته است، به دیدار امام رفتند و در آنجا امام زمان (عج) را که سه ساله بودند زیارت کردند و امام حسن عسکری (ع) فرمودند: «پس از من فرزندم خلیفه و امام شماست». این اقدام اول امام حسن بود یعنی آماده کردن مردم برای جانشینی. امام حسن در مورد غیبت طولانی امام زمان (عج) نیز خبر دادند و او را به خواصّی مثل عثمان بن سعید نشان دادند.
نکته بعدی اینکه دوران امام حسن عسکری (ع) ۲۵۰ سال پس از شکل گیری شیعه بود؛ شیعه یعنی کسی که پیروِ غدیر است. امامت، پیرو غدیر است و خلافت پیرو سقیفه است. تفکر شیعه از اول با مخالفت مواجه شد. و حالا این شیعه به زمان امام حسن عسکری (ع) رسیده بود و قرار بود امامِ پس از او غیبت کند. اقدام دوم امام حسن عسکری (ع) این بود که بایستی شیعه را برای غیبت آماده می کرد و به معرفی شیعه واقعی از منظر اهل بیت (ع) می پرداخت.
نکته آخر، مسئله ارتباط امام حسن عسکری (ع) با وکلا بود. ایشان زندان بودند و ملاقاتِ با ایشان مشکل بود. اقدام سوم امام نصب وکیل بوده است؛ برای مثال در نیشابور ابراهیم بن عبده و در بغداد عثمان بن سعید وکیل بوده اند. اقدام چهارم امام مبارزه با افکار انحرافی بود که در آن زمان تشکیل شده بود. -
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.