حکمت | رسیدن به مقام رضا / استاد حسینی قمی
آیتالله سیدعبدالهادی شیرازی بر اثر بیماری نور هر دو چشم خود را از دست داد. و چون معالجات در عراق نتیجهای نداشت، قرار شد ایشان را برای معالجه به تهران بیاورند. در تهران ایشان را به بیمارستان فیروز آبادی بردند و معروفترین چشم پزشکان به معالجه ایشان پرداختند. امید فراوانی به بهبودی و شفای چشمان ایشان بود اما این أمر واقع نشد.
یکی از شاگردان، به محضرشان آمد و خواست ایشان را دلداری دهد، به آیت الله شیرازی عرض کرد که آقا! صبر کنید، شاید مصلحت بر این است که شما دو چشم خود را از دست بدهید؛
آیت الله شیرازی به شاگردش فرمود: صبر! صبر چیه! من انتظار داشتم به مقام رضا برسم [که از این وضعیت راضی باشم نه اینکه بر مصیبت پیش آمده صبر کنم!] -
یکی از شاگردان، به محضرشان آمد و خواست ایشان را دلداری دهد، به آیت الله شیرازی عرض کرد که آقا! صبر کنید، شاید مصلحت بر این است که شما دو چشم خود را از دست بدهید؛
آیت الله شیرازی به شاگردش فرمود: صبر! صبر چیه! من انتظار داشتم به مقام رضا برسم [که از این وضعیت راضی باشم نه اینکه بر مصیبت پیش آمده صبر کنم!] -
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.