مداحی پاکستانی قصه سادات شنو | ویژه شهادت حضرت زهرا توسط ندیم سرور با کیفیت HD
مداحی
پاکستان
پاکستانی
شهادت حضرت زهرا
اردو
فرهنگ پاکستان
مداحی اردو
شیعیان پاکستان
مداحی پاکستانی
مداحی شهادت حضرت زهرا س
ندیم سرور
مداحی حضرت زهرا غم انگیز ت"توسط مداح پاکستانی ندیم سرور" با کیفیت HD
Research/Concept and Composed by Nadeem Sarwar
Poetry by Rehan Azmi
«سید رضا ندیم سرور» معروف به «ندیم سرور» با سیادتی دو شرفه از طرف «سید اسرارحسین رضوی» و «سیده نرگس خاتون»؛ نوحهخوان، منقبتخوان، نعتخوان و _تاحدی_ قوّال شیعۀ پاکستانی و اهل کراچی است که بیشتر آثارش با تمرکز بر مصیبت امام حسین (علیه السلام) اجرا شده است و بازتاب و انتشاری بینالمللی در میان شیعیان و مسلمانان داشته است.
در دهۀ اخیر به جز خود «ندیم سرور»، دو فرزند کودک و نوجوانش («علی جی» و «علی شناور») نیز با اجراهایشان توانستهاند محبوبیت نسبتا خوبی را بین اردوزبانان و شیعیان منطقه پیدا کنند، هرچند بعید است بتوانند محبوبیت و هنر پدر خود را به دست بیاورند. اکثر آثار ندیم سرور و فرزندانش به زبان اردو است، چه اینکه زبان رایج مردم پاکستان همین اردو است و میدانیم پس از کودتا علیه دولت ذوالفقار علیبوتو و اعدامش در پاکستان از ترس گسترش انقلاب اسلامی در آن دیار زبان فارسی ممنوع شد. و آنچنانکه دیدیم به مرور زمان پاکستان شد مهد طالبان و مسلمانکشی و شیعهکشی و کودککشی توسط تفنگهای طالبان و هواپیماهای بیسرنشین آمریکا و همچنین حکومتی سرسپردۀ عربستان و آمریکا (تا آنجا که در فاجعۀ منا تعداد کشتههای پاکستان حتی از کشتههای ایران هم بسیار بیشتر بود اما هیئت حاکمه با پول و زور و تطمیع و تهدید جلوی اعتراض نمایندگان و علما و مطالبۀ جنازهها را گرفت {=> فلذا، خدا سایۀ پیر و میر و مرشد و قائد و رائد ما حضرت آیتالله خامنهای را از سر امت اسلامی کم نکناد!}).
باری «ندیم سرور» و پسرانش بهجز زبان اردو به گویشها و زبانهای دیگری از جمله فارسی، عربی، هندی، سندی، گجراتی، پنجابی و حتی انگلیسی هم نوحهخوانی کردهاند. جُدا از هنر غیرقابل انکار ندیم سرور که رمز اصلی موفقیت اوست و جدا از نوحههای معدودی که به زبانهای دیگر اجرا کرده است؛ رمز موفقیّت دیگر او در جهانیشدن اجراهای استودیویی و همراه با تنظیم (میکس) و تصویر (کلیپ) است؛ که اولی (با توجه به ماهیت موسیقایی اثر) نسبت به دومی همیشه کیفیت و دقت بیشتری داشته است. فلذا مخاطب جهانیِ ندیم سرور بیشتر همین اجراهای استودیویی را میشناسد و چه بسا نداند پایگاه اصلی او در هیئت و اجراهای مجلسی است.
چندسال پیش شنیده بودم محمود کریمی هم تمایل به اجراهای استودیویی دارد، اما در عمل این اتفاق نیفتاد. حال آنکه برای جهانی شدن و رساندن پیام هنر و هیئت ایران اسلامی به سراسر آزادگان و هیئتیهای جهان این امر یک ضرورت است. جدا از هنرمندی محمود کریمی به مثابۀ یک آهنگساز (این یادداشت را سه سال پیش نوشته بودم) علاقۀ او به ایجاد ساختها و فرمهای نوین موسیقایی و هنری (چه در ایجاد ژانرهای گوناگون سینهزنی، چه افزودن ادوات موسیقی مذهبی به مراسم عزاداری و...) بیانگر همین ضرورت است. گویا کریمی بی توجه به این ضرورت تصمیم داشت به جای بردن هیئت به استودیو، استودیو را به هیئت بیاورد؛ امری که در کنار موفقیتهای محدودش باعث اعتراض بسیاری از هیئتیها و مذهبیها شد و از طرفی باعث لوث و لوس شدن بسیاری از برنامهها و نوحهها شد که از حالت طبیعی به حالت تصنعی وارد شده بودند. اینکه همه را به هیئت بیاوریم خوب است ولی اینکه هیئت را به همهجا ببریم بهتر است.
برگردیم به ندیم سرور: سبک هنری و نوحهخوانی ندیم سرور برای ما تازگی و جذابیت ویژهای دارد. هم به خاطر لحن غالباً حماسی و شورانگیزش، هم به خاطر شباهتش با (یا تأثّرش از) سنت «قوّالی» در جغرافیای هند و پاکستان. ما ایرانیها ندیم سرور را بیشتر (و طبیعتاً) با یکی از نوحههای فارسیاش میشناسیم (البته نوحههای فارسیش هم فارسی محض نیست و بیشتر سطرها و بندها به زبان اردوست | از طرفی منظور فارسی تهرانی نیست!). این نوحۀ قدیمی و زیبا را من در کودکی شنیده و دیده بودم و فکر میکنم خیلی از شماها هم شنیدید یا فیلمش را دیدید و دوستش داشتید:
ذوالجناح! ذوالجناح! بگو کوجا بابا حسینا؟
گم شده بابا کوجا؟ ذوالجنا بگو
آه چهشد بابا را؟ ذوالجنا بگو
زود بگو ماجرا، ذوالجنا بگو
اجرای این قطعه حدودا باید مربوط به 15 سال پیش باشد. محمود کریمی هم در شب 23 رمضان سال 1387 از همین نوحه با حفظ ملودی اصلی گوشواره و سطر اولش اقتباسی دارد: «ذوالجناح ذوالجناح بگو چه شد بابا حسینم». و البته که هیچ و هرگز به پای اثر اصلی ندیم سرور نمیرسد. اتفاقا علی شناور (پسر نوجوان ندیم سرور) نیز از یکی از نوحههای کریمی اقتباسی دارد که هرگز به خوبی نوحۀ کریمی نشده است (البته نوحۀ علی شناور بیش از اینکه اقتباس باشد همان بازخوانی و بازاجراست)، آن نوحۀ کریمی از نوحههای واحد مربوط به محرم 1384 است که محبوبیت بالایی دارد: «ای علم افراشته بر سر میدانِ عشق» و علی شناور همین چند سال پیش با همان متن و ملودی و تغییری اندک اجرایش کرد: «ای علم افراشته بر سر کرببلا».
دوباره برگردیم به ندیم سرور: از ندیم سرور قوّالیهایی هم منتشر شده است. از جمله قوالیِ «اللههو» (یا «الاهو»)، اما طبیعتا این قوالی حتی قابل مقایسه با اللههوی اجرا شده توسط مرحوم نصرتفاتحعلیخان نیست، هرچند که اجرای ندیم استودیویی است و اجراهای نصرت از این قوالی عموما مجلسی بود. فلذا بهتر است ندیم سرور را با همان نقاط قوت آثارش یعنی نوحهخوانیهایش برای امام حسین بشناسیم. چه اینکه در میان مخاطبانش هم چنین است. -
Research/Concept and Composed by Nadeem Sarwar
Poetry by Rehan Azmi
«سید رضا ندیم سرور» معروف به «ندیم سرور» با سیادتی دو شرفه از طرف «سید اسرارحسین رضوی» و «سیده نرگس خاتون»؛ نوحهخوان، منقبتخوان، نعتخوان و _تاحدی_ قوّال شیعۀ پاکستانی و اهل کراچی است که بیشتر آثارش با تمرکز بر مصیبت امام حسین (علیه السلام) اجرا شده است و بازتاب و انتشاری بینالمللی در میان شیعیان و مسلمانان داشته است.
در دهۀ اخیر به جز خود «ندیم سرور»، دو فرزند کودک و نوجوانش («علی جی» و «علی شناور») نیز با اجراهایشان توانستهاند محبوبیت نسبتا خوبی را بین اردوزبانان و شیعیان منطقه پیدا کنند، هرچند بعید است بتوانند محبوبیت و هنر پدر خود را به دست بیاورند. اکثر آثار ندیم سرور و فرزندانش به زبان اردو است، چه اینکه زبان رایج مردم پاکستان همین اردو است و میدانیم پس از کودتا علیه دولت ذوالفقار علیبوتو و اعدامش در پاکستان از ترس گسترش انقلاب اسلامی در آن دیار زبان فارسی ممنوع شد. و آنچنانکه دیدیم به مرور زمان پاکستان شد مهد طالبان و مسلمانکشی و شیعهکشی و کودککشی توسط تفنگهای طالبان و هواپیماهای بیسرنشین آمریکا و همچنین حکومتی سرسپردۀ عربستان و آمریکا (تا آنجا که در فاجعۀ منا تعداد کشتههای پاکستان حتی از کشتههای ایران هم بسیار بیشتر بود اما هیئت حاکمه با پول و زور و تطمیع و تهدید جلوی اعتراض نمایندگان و علما و مطالبۀ جنازهها را گرفت {=> فلذا، خدا سایۀ پیر و میر و مرشد و قائد و رائد ما حضرت آیتالله خامنهای را از سر امت اسلامی کم نکناد!}).
باری «ندیم سرور» و پسرانش بهجز زبان اردو به گویشها و زبانهای دیگری از جمله فارسی، عربی، هندی، سندی، گجراتی، پنجابی و حتی انگلیسی هم نوحهخوانی کردهاند. جُدا از هنر غیرقابل انکار ندیم سرور که رمز اصلی موفقیت اوست و جدا از نوحههای معدودی که به زبانهای دیگر اجرا کرده است؛ رمز موفقیّت دیگر او در جهانیشدن اجراهای استودیویی و همراه با تنظیم (میکس) و تصویر (کلیپ) است؛ که اولی (با توجه به ماهیت موسیقایی اثر) نسبت به دومی همیشه کیفیت و دقت بیشتری داشته است. فلذا مخاطب جهانیِ ندیم سرور بیشتر همین اجراهای استودیویی را میشناسد و چه بسا نداند پایگاه اصلی او در هیئت و اجراهای مجلسی است.
چندسال پیش شنیده بودم محمود کریمی هم تمایل به اجراهای استودیویی دارد، اما در عمل این اتفاق نیفتاد. حال آنکه برای جهانی شدن و رساندن پیام هنر و هیئت ایران اسلامی به سراسر آزادگان و هیئتیهای جهان این امر یک ضرورت است. جدا از هنرمندی محمود کریمی به مثابۀ یک آهنگساز (این یادداشت را سه سال پیش نوشته بودم) علاقۀ او به ایجاد ساختها و فرمهای نوین موسیقایی و هنری (چه در ایجاد ژانرهای گوناگون سینهزنی، چه افزودن ادوات موسیقی مذهبی به مراسم عزاداری و...) بیانگر همین ضرورت است. گویا کریمی بی توجه به این ضرورت تصمیم داشت به جای بردن هیئت به استودیو، استودیو را به هیئت بیاورد؛ امری که در کنار موفقیتهای محدودش باعث اعتراض بسیاری از هیئتیها و مذهبیها شد و از طرفی باعث لوث و لوس شدن بسیاری از برنامهها و نوحهها شد که از حالت طبیعی به حالت تصنعی وارد شده بودند. اینکه همه را به هیئت بیاوریم خوب است ولی اینکه هیئت را به همهجا ببریم بهتر است.
برگردیم به ندیم سرور: سبک هنری و نوحهخوانی ندیم سرور برای ما تازگی و جذابیت ویژهای دارد. هم به خاطر لحن غالباً حماسی و شورانگیزش، هم به خاطر شباهتش با (یا تأثّرش از) سنت «قوّالی» در جغرافیای هند و پاکستان. ما ایرانیها ندیم سرور را بیشتر (و طبیعتاً) با یکی از نوحههای فارسیاش میشناسیم (البته نوحههای فارسیش هم فارسی محض نیست و بیشتر سطرها و بندها به زبان اردوست | از طرفی منظور فارسی تهرانی نیست!). این نوحۀ قدیمی و زیبا را من در کودکی شنیده و دیده بودم و فکر میکنم خیلی از شماها هم شنیدید یا فیلمش را دیدید و دوستش داشتید:
ذوالجناح! ذوالجناح! بگو کوجا بابا حسینا؟
گم شده بابا کوجا؟ ذوالجنا بگو
آه چهشد بابا را؟ ذوالجنا بگو
زود بگو ماجرا، ذوالجنا بگو
اجرای این قطعه حدودا باید مربوط به 15 سال پیش باشد. محمود کریمی هم در شب 23 رمضان سال 1387 از همین نوحه با حفظ ملودی اصلی گوشواره و سطر اولش اقتباسی دارد: «ذوالجناح ذوالجناح بگو چه شد بابا حسینم». و البته که هیچ و هرگز به پای اثر اصلی ندیم سرور نمیرسد. اتفاقا علی شناور (پسر نوجوان ندیم سرور) نیز از یکی از نوحههای کریمی اقتباسی دارد که هرگز به خوبی نوحۀ کریمی نشده است (البته نوحۀ علی شناور بیش از اینکه اقتباس باشد همان بازخوانی و بازاجراست)، آن نوحۀ کریمی از نوحههای واحد مربوط به محرم 1384 است که محبوبیت بالایی دارد: «ای علم افراشته بر سر میدانِ عشق» و علی شناور همین چند سال پیش با همان متن و ملودی و تغییری اندک اجرایش کرد: «ای علم افراشته بر سر کرببلا».
دوباره برگردیم به ندیم سرور: از ندیم سرور قوّالیهایی هم منتشر شده است. از جمله قوالیِ «اللههو» (یا «الاهو»)، اما طبیعتا این قوالی حتی قابل مقایسه با اللههوی اجرا شده توسط مرحوم نصرتفاتحعلیخان نیست، هرچند که اجرای ندیم استودیویی است و اجراهای نصرت از این قوالی عموما مجلسی بود. فلذا بهتر است ندیم سرور را با همان نقاط قوت آثارش یعنی نوحهخوانیهایش برای امام حسین بشناسیم. چه اینکه در میان مخاطبانش هم چنین است. -
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
