حکمت | بیست سال صبر / استاد محرابیان (نسخه اینستاگرام)

حسین سیزده ساله بود که رفت جبهه. توی عملیات بدر از ناحیۀ‌ گردن قطع نخاع شد. هفده سال روی تخت بود ، اما همواره می‌خندید. بالای سرش این شعر چشم نوازی می‌کرد:
چرا دست یازم؟ چرا پای کوبم؟
مرا خواجه بی دست و پا می‌پسندد
همسرش نقل میکنه که : حسین نیم ساعت قبل از شهادت بهم گفت: نگران نباش! جای من رو توی بهشت بهم نشون دادند...

منبع: کتاب روایت مقدس ، صفحه 67 - -