حکمت | وعده‌ی سر خرمن نده / استاد حسینی قمی

کسی آمد خدمت امام صادق (علیه‌السلام)
به امام گفت: آقا! به من [پول] قرض بدید
هر وقت داشتم بهتون [پس] میدم

امام فرمود:
کشاورزی داری [که میگی] پول منو میدی
گفت: نه!

تجارت؟
نه!

کاسبی؟
نه!

ملک؟
نه!

ما بودیم چی میگفتیم؟
تو که نه تجارت داری،
نه زمین داری،
نه ملکی داری
نه کشاورزی داری
[پس] برا چی از ما قرض می‌خوای؟

کی می‌خوای [پس] بدی؟

گفت: ندارم آقا!

حضرت گفت: تو که نمی‌تونی بپردازی
چرا به من میگی قرض بده؟
تو نباید به من بگی قرض بده

[اگر فقیر و نیازمند باشی، در اینصورت]
مال تو پیش منه

خدا مال تو رو پیش من قرار داده

گفت: آقا! کجا؟

مال من دارم؟ کی دادم به شما؟

فرمود مگه قرآن نخوندی؟

وَ [الَّذِینَ] فِی أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ
لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ

فرمود: تو که نمی‌تونی بدی نگو قرض! -