از تنهایی قبر نترس/ استاد انصاریان

خدایا به فریادمان برس...
🔹
وقتی تو را غسل دادند، کفن کردند و در قبر گذاشتند، در را بستند و رفتند(باید بروند و چاره‌ای ندارند)، هیچ‌کس دیگری نیست، خودم با تو حرف می‌زنم:
«عبدی وحدوک»، تو را تنها گذاشتند و رفتند، غصه نخوری!
تا قیامت خودم با تو هستم.
«یا انیس الذاکرین، یا جلیس الشاکرین»، جلیس‌بودن و انیس بودنش برای کجاست؟ انیس برای روز تنهایی است و همین الآن هم ما تنها هستیم، اما تنهایی‌مان را نمی‌بینیم.
حالا صدای زین‌العابدین علیه السلام را در شب‌های ماه رمضان می‌شنوید: «ارحم فی هذه الدنیا غربتی»، من تنها هستم و هیچ‌کس نمی‌تواند برای من کاری بکند، نه زن و بچه‌ام، نه عروس و دامادم. چه‌کار می‌توانند بکنند؟ اینجا هم من تنها هستم!
🔸
استاد انصاریان
6-2-1397/حسینیه هدایت -