شاعری با روحیه پهلوانی! (یدالله بهزاد)/ فرزند ایران

مردی از دیار کرمانشاه، شاعری با روحیه پهلوانی! یدالله بهزاد
یدالله بهزاد کسی بود که با مطالعات زیاد، به عمق شعر و ادب فارسی و عربی رفت و در عرفان، فلسفه، هنر و ایران‌شناسی، پژوهش و جستجو کرد.
تنوع یکی از ویژگی‌های اشعارش بود. مرحوم بهزاد در قالب‌های مختلفی خودش رو امتحان کرد و شعر سرود.
قصیده‌های بلند و محکم، غزل‌های پرشور و حال، قطعه‌ها، مثنوی‌ها، رباعی‌ها، دوبیتی‌ها و شعر نو. توی یک کلام باید بگیم که همه فن حریف بود.
در مضامین اشعارش هم تنوع به چشم میاد. عاشقانه، عرفانی، اخلاقی، اجتماعی و شعرهای تند انتقادی در زمان رژیم پهلوی.
خلاصه ایشون شاعری چیره دست در فرم و محتوا و همچنین یه وطن پرست واقعی بود.
در میان آتش و خون ای وطن، من با توام
ور بباید گفت ترک جان و تن، من با توأم
نیست جز گر روز شادی بهره رندان شود
خوان رنگین تو، در روز محن، من با توأم
مرگ هم پیوند ما را نگسلد از هم که باز
در دل گور و در آغوش کفن، من با توأم
ترک مادر کی تواند گفت فرزند شریف
ای گرامی مادر من، ای وطن، من با توأم -