سلطان ای پادشاهم/محمدرضا نوشه ور

مولودی خوانی بسیار زیبا به مناسبت میلاد سراسر نور حضرت امام رضا علیه السلام و دهه مبارک کرامت با نوای محمدرضا نوشه ور
سلطان ای پادشاهم

سلطان ای قبله گاهم

سلطان ای پادشاهم

سلطان ای قبله گاهم

سلطان تو اوج غم‌ها

سلطان تنها پناهم

طبیب بی دوا

تویی امام رضا

طبیب بی دوا

تویی امام رضا

امام با صفا

تویی امام رضا

حرم تو حیات منو مماتم
هم آینه ی هویی هو مصطفوی رویی

هم مرتضوی خویی هم ضامن آهویی

خورشید کند تعظیم بر گنبد زّرینت

ایمان خدا جویان تکمیل به آئینت

توحید شود توحید از منطق شیرینت

هم دوست به تعظیمت هم خصم به تحسینت

ای گردن نقش شیر در حلقۀ تمکینت

ما را مفکن مولا از چشم خدا بینت

ما و کرمت مولا خاک قدمت مولا

ظلّ علمت مولا طوف حرمت مولا

ای روح اجابتها نقش در و دیوارت

بال و پر حورالعین فرش ره زوّارت

صد یوسف کنعانی آواره به بازارت

با رشتۀ جان و دل گردیده خریدارت

تو مظهر عفو حق من عبد گنهکارت

مرگ است به من شیرین با لحظۀ دیدارت

گر خارم و گر پستم دل بر کرمت بستم

مسکین درت هستم کوتاه مکن دستم

هر کس به کسی نازد ما نیز رضا داریم

این فیض ولایت را از لطف خدا داریم

هم دامن آلوده هم اشک رجا داریم

هم پای به گِل مانده هم دست دعا داریم

هر چند گنهکاریم در کوی تو جا داریم

دوزخ چه کند با ما جایی که تو داریم

«میثم» به ثنای تو مرهون عطای تو

ای جان بفدای تو ماییم ولای تو
سرطانی گرفته‌ام آقا

که شفایش فقط به دست شماست



یا رضا! شنبه امتحان دارم

یا رضا! تیرماه کنکور است

یا رضا! ماشینم خراب شده

سرکارم به خانه‌ام دور است



جرم من غیر عمد بود آقا

سند شادی‌ام به دست شماست

من که زندانی‌ام؛ امام رئوف!

راه آزادی‌ام به دست شماست



یا رضا! حاجتی است در دل من

که ندارم توان گفتن آن

تو خودت از خزانه‌ی غیبت

راه حلّ غم مرا برسان



یا رضا! مهربانی و خود تو

داشتی از ازل هوای مرا

دل من تنگ کفّ‌العباس است

بزن امضای کربلای مرا



نامه‌ها را یکی‌یکی می‌خواند

همه را دانه‌دانه امضا کرد

به یکی که رسید، گریان شد

نامه را بست و نامه را وا کرد



یا رضا! زخم لاعالج شده

گلوی طفل شیرخواره‌ی من

رنگ دیگر نمانده آقا جان

به روی طفل شیرخواره‌ی من



یا رضا! آب هم نمی‌نوشد

آخرسر چه می‌شود طفلم

چه جوابی به مادرش بدهم

دارد از دست می‌رود طفلم



نذر کردم، شفا بگیرد اگر

روضه برپا کنم برای حسین

شب هفتم شود علی اصغر

پسرم را کنم فدای حسین



به کسی رو نمی‌زنم چون‌که

یار بی‌دستی‌ام امام رضاست

من که ایرانی‌ام، چه غم دارم

همه‌ی هستی‌ام، امام رضاست
رو سینمون نوشته، یا حضرت اباالفضل -