فیلم سینمائی قطعنامه 819 (Resolution 819) قسمت دوم

فیلم سینمائی قطعنامه 819 (Resolution 819)

در این فیلم خواهید دید: منطقه سربینتیا که در سال 1995 و در بحبوحه جنگ بوسنی و هرزگوین در اختیار مسلمانان قرار دارد توسط ارتش صرب ها اشغال شده و مسلمانان در گروه های بزرگ کشتار شده و در گورهای بزرگ دسته جمعی مفقود می شوند. پس از این ماجرا، دادگاه رسیدگی به جنایات بین المللی یوگسلاوی سابق، از سازمان ملل درخواست می کند تا بازرسانی را برای رسیدگی به جنایات جنگی به این منطقه اعزام نماید. پس از تعلل زیاد یک کمیسر متخصص در جنایت های سازمان یافته داوطلب اعزام به منطقه می شود. او تلاش می‌کند تا عوامل دخیل در قتل های دسته جمعی مردم بیگناه منطقه را که در این جنگ اتفاق افتاده شناسایی و به دادگاه لاهه معرفی نماید. او در این راستا گورهای زیادی را پیدا می کند اما ...

فیلم سینمائی قطعنامه 819 (Resolution 819) به کارگردانی جیاکومو باتیاتو، در شهریورماه 1392 از شبکه یک پخش شده است. بنیتو ماجمل و هیپولیت جیراردوت در این فیلم محصول 2008 فرانسه، لهستان و ایتالیا بازی کرده اند.

قصه این فیلم که محصول مشترک چند کشور اروپایی است، در بوسنی رخ می‌دهد و بازیگران محلی در نقش‌های مختلف آن ایفای نقش کرده‌اند ولی خود فیلم محصول این سرزمین درد و رنج کشیده نیست. تهیه‌کنندگان فیلم فرانسوی هستند و «جیاکومو باتیاتو» فیلم‌ساز ایتالیایی آن را کارگردانی کرده است. این فیلم که به مدت یک ماه در بوسنی فیلم‌برداری شد، بر اساس یک واقعه تلخ تاریخی ساخته شده و کشتار هشت هزار مرد و کودک مسلمان بوسنیایی را پس از حمله نیروهای صرب به یک منطقه تحت نظارت نیروهای سازمان ملل به تصویر می‌کشد. شخصیت اصلی ماجراها یکی از افسران سازمان ملل است که از سوی این سازمان به بوسنی فرستاده می‌شود تا گزارشی تحقیقی درباره این موضوع تهیه کند. وی طی چند سال مدارک هولناکی را جمع‌آوری می‌کند که خبر از یک قصابی بیرحمانه توسط نیروهای صرب می‌دهد. این مدارک بعدها علیه رادوان کارادزیچ رئیس جمهور وقت صربستان و قصاب اصلی مردم بوسنی در یک دادگاه بین‌المللی ارایه شد. نام فیلم اشاره‌ای به قطعنامه سال 1993 شورای امنیت سازمان ملل است که از نیروهای صرب خواست حمله به مردم غیرنظامی و بی‌دفاع را پایان دهد. اولین نمایش عمومی «قطعنامه 819» در جشنواره بین‌المللی فیلم رم بود. فضای واقع‌گرای فیلم و قصه دردناک آن تاثیر ویژه‌ای بر تماشاگران اروپایی فیلم گذاشت و از سوی آنها به عنوان بهترین فیلم جشنواره انتخاب شد. رسانه‌های گروهی بوسنی که این فیلم را نه یک محصول خارجی که یک تولید داخلی می‌دانند نقدهای مثبتی بر فیلم نوشته‌اند و از چشم‌انتظاری مردم برای تماشای فیلم صحبت کرده‌اند. یک منتقد سینمایی در رابطه با این فیلم چنین نوشته است: «نام بوسنی یادآور درد و رنج یک ملت و بی‌رحمی یک ارتش فاشیست است. فیلم‌هایی که در رابطه با جنگ سال‌های 1992 تا 1995 ساخته ‌شدند، به یاد ما می‌آورند که هنوز هم امکان ظهور مجدد کسانی مثل هیتلر و چنگیز مغول وجود دارد. جنگ بوسنی در قاره‌ای رخ داد که مردم آن هنوز خاطره تلخ جنگ جهانی دوم را از یاد نبرده‌اند و فضای ضد جنگ در همه جای آن وجود دارد. سینما می‌تواند کمک کند تا از وقوع چنین فجایعی جلوگیری کنیم و «قطعنامه 819» یکی از این فیلم‌ها است.» -