نحوه ی عملکرد هیوسین به چه صورت است؟
هیوسین به علت شباهت به انتقال دهنده ی عصبی استیل کولین می‌تواند با مسدود کردن جایگاه فعال گیرنده ی آن، از اعمال اثر استیل کولین جلوگیری کند. (استیل کولین نوعی انتقال دهنده عصبی است که باعث انتقال پیام بین سلول های عصبی می‌شود). هنگامی که استیل کولین دیگر قادر به انتقال پیام نباشد، ماهیچه های صاف بدن مخصوصاً در دستگاه گوارش، کیسه ی صفرا و مجاری ادراری- تناسلی به حالت استراحت درآمده و انقباض و اسپاسم آن ها برطرف می‌شود.همچنین هیوسین به علت اثرات آنتی کولینرژیک خود، باعث کاهش ترشح ارگان های خاص در بدن می‌شود مثلاً می‌تواند باعث کاهش ترشح بزاق، عرق، ترشحات تنفسی و غیره شود.
هیوسین نمی‌تواند وارد مغز شود. بنابراین اثرات آنتی کولینرژیک روی سیستم عصبی مرکزی ندارد و اثرات آن تنها به اثرات محیطی محدود می‌شود.
هیوسین روی گیرنده های نیکوتینی تاثیر چندانی ندارد.
موارد مصرف هیوسین چیست؟
از جمله مهمترین کاربردهای هیوسین می توان به موارد زیر اشاره کرد:رفع اسپاسم(انقباض و گرفتگی ممتد غیرارادی عضلانی) و کرامپ های(انقباضات ناگهانی و غیرارادی) معده، روده، کلیه و مثانه
برطرف کردن ناراحتی های گوارشی ناشی از سندروم روده تحریک پذیر
بهبودی دردها ناشی از سنگ های کیسه صفرا و کلیه
درمان مثانه ی تحریک پذیر یا اسپاستیک
التیام دردهای دوران قاعدگی خانم ها
جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ
توجه داشته باشید هیوسین ممکن است دارای مصارف دیگری باشد که در لیست بالا ذکر نشده است.
نحوه مصرف و دوز مصرفی هیوسین
هیوسین در ایران به سه شکل قرص، شیاف و آمپول موجود است. اشکال معمول دارو به این صورت است:قرص های ۱۰ میلی گرمی
شیاف بزرگسالان ۱۰ میلی گرمی
آمپول ۲۰ میلی گرمی
قرص هیوسین بهتر است با یک لیوان پر از آب و ۳۰- ۶۰ دقیقه قبل از خوردن غذا استفاده شود.
داروهای آنتی اسید و ضد اسهال باعث کاهش جذب هیوسین می شوند لذا بهتر است با فاصله ی حداقل یک ساعت از هم استفاده شوند.
توجه داشته باشید، دوز مصرفی دارو بر اساس وضعیت بیمار و تشخیص پزشک معالج متفاوت است، ولی به طور کلی:
بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال
درد و کرامپ شکمی: یک تا دو قرص ۱۰ میلی گرمی ۳ تا ۴ بار در روز یا یک آمپول ۲۰ میلی گرمی به صورت عضلانی یا وریدی آهسته. در صورت نیاز و صلاح دید پزشک می‌توان نیم ساعت بعد تکرار کرد.سندرم روده ی تحریک پذیر(IBS): یک قرص ۱۰ میلی گرمی ۳ بار در روز. در صورت نیاز تا دو قرص ۴ بار در روز قابلیت افزایش دارد.
کودکان ۶ تا ۱۲ سال
درد و کرامپ های شکمی: یک قرص ۱۰ میلی گرمی سه بار در روزتوجه کنید حداکثر دوز مصرفی هیوسین در منابع مختلف از ۶۰ تا ۱۰۰ میلی گرم در روز متغیر است. 1
عوارض قرص هیوسین چیست؟
مثل تمام داروها، قرص هیوسین نیز می‌تواند برای برخی افراد عوارض جانبی داشته باشد، اما اکثر افراد، عوارض خاصی را در خود نمی‌بینند. در ادامه با عوارض جانبی قرص هیوسین آشنا می شوید.
عوارض جانبی معمول
از هر ۱۰۰ نفر، ۱ نفر با این عوارض جانبی روبه‌رو خواهد شد.اگر متوجه وجود یکی از موارد زیر شدید، با پزشک‌تان مشورت کنید:
خشکی دهان
یبوست
تاری دید
ضربان قلب بالا
عوارض جانبی شدید
به‌ندرت عوارض جانبی شدید با مصرف این قرص رخ میدهد، اما این عوارض در برخی مصرف‌کنندگان قرص هیوسین گزارش شده است.اگر یکی از موارد زیر برای شما رخ داده، فورا مصرف قرص را قطع کرده و به پزشک مراجعه کنید:
قرمزی و درد شدید چشم‌ها یا کم شدن دید (این مورد احتمالا به دلیل بالا رفتن فشار چشم رخ میدهد)
اختلال و ناراحتی هنگام ادرار
واکنش آلرژیک شدید
در موارد نادری، واکنش آلرژیک شدید («آنافیلاکسی» anaphylaxis یا بیش‌دفاعی) نسبت به مصرف قرص هیوسین گزارش شده است.التهاب پوستی مثل خارش، قرمزی، ورم، تاول یا پوست‌پوست شدن؛
خس‌خس سینه؛
احساس گرفتگی و فشار در قفسهٔ سینه یا گلو؛
بروز مشکل در تنفس یا حرف زدن؛
ورم دهان، صورت، لب‌ها، زبان یا گلو.
اینها نشانه‌های اخطاردهنده در رابطه با واکنش آلرژیک شدید هستند. این واکنش آلرژیکْ اورژانسی بوده و باید فورا به آن رسیدگی کرد.
این موارد شامل همهٔ عوارض جانبی قرص هیوسین نمی‌شود. برای اطلاعات بیشتر، برگهٔ همراه دارو را مطالعه کنید. 2
توصیه ها و موارد احتیاط در مصرف هیوسین
قبل از مصرف دارو در صورتی که هر گونه سابقه حساسیت به هیوسین یا سایر داروهای این دسته مثل آتروپین و غیره دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. 
هر کدام از شرایط زیر را قبل از مصرف دارو با پزشک خود در میان بگذارید:
مشکلات بینایی به خصوص گلوکوم زاویه بسته
میاستنی گراویس(بیماری خود ایمنی که منجر به ضعف عضلات اسکلتی می شود.)
احتباس ادراری مخصوصاً در آقایانی که مشکل پروستات دارند
مشکلات قلبی مثل آریتمی های(ضربان قلبی نامنظم) قلبی، تپش قلب، نارسایی احتقانی قلب، بیماری عروق کرونری، تنگی دریچه ی میترال و غیره
مشکلات معده و روده ها مثلاً انسداد، عفونت ها، رفلاکس معده(بازگشت اسید معده)، زخم های گوارشی و غیره
فشار خون بالا
پرکاری تیروئید
بیماری های کلیوی و کبدی
هیوسین ممکن است باعث خواب آلودگی و تاری دید شخص شود، به همین دلیل توصیه می‌شود هنگام استفاده از هیوسین رانندگی و یا کارهایی که احتیاج به هوشیاری و دید کافی دارد خودداری گردد.
در خصوص مصرف هیوسین در بارداری و شیردهی با پزشک مشورت کنید.
توصیه می‌شود هیوسین در کودکان کمتر از ۶ ماه مصرف نشود.
در صورت فراموشی یک دوز از دارو اگر به زمان مصرف دوز بعدی نزدیک هستید، لازم نیست دوز فراموش شده را مصرف کنید و یا دوز مصرفی خود را دو برابر کنید. 1
تداخلات دارویی
متخصصان مراقبت های بهداشتی (مثلا پزشک یا داروساز) ممکن است از هر گونه تداخلات احتمالی دارو مطلع باشند و ممکن است شما را برای این تداخلات نظارت کنند. قبل از مشورت با پزشک یا داروساز، دوز هیچ دارویی را شروع نکنید، یا آن را تغییر ندهید.این دارو نباید با داروی پراملینتاید استفاده شود زیرا تداخلات بسیار جدی وجود دارد.
اگر در حال حاضر از داروی ذکر شده در بالا استفاده می کنید، قبل از شروع هیوسین به پزشک یا داروساز خود بگویید.
قبل از استفاده از این دارو، به پزشک یا داروساز خود در مورد تمام داروهای تجویزی و غیر تجویزی یا گیاهی که ممکن است از آنها استفاده کنید اطلاع دهید، به ویژه آمنتازین، داروهای ضد آریتمی خاص (مانند دیسپیرامید، کینیدین)، داروهای آنتی کولینرژیک (مانند آتروپین، گلیکوپیرولات، اسکوپولامین) داروهای ضد اسپاسم (مانند کلیدینیوم ، دیسکلومین، پروپانتلین) داروهای ضد پارکینسون خاص (مانند بنزودروپین، تری‌هگزیفنیدیل)، بعضی داروهای ضد قارچی آزول (کتوکونازول، ایتراکونازول) آلکالوئید بلادونا، داروهای بیس فسفونات (مانند آلندرونات، ریزدرونات )، کورتیکواستروئید ها (مثل پردنیزون)، دیگوکسین (قرص هایی که به آهستگی حل می شوند)، مهارکننده های MAO (ایسوکاربوکازید، لینزولید، متیلن آبی، مکلبباید، فنلزین، پروکاریسین، راازآگین، ساوفیناید، سلگلیین، ترانیلسیپرومین)، قرصها/کپسول های پتاسیم.
در صورت مصرف داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند مانند داروهای آنتی هیستامین (دیفن هیدرامین، مکلیزین)، دارو برای خواب یا اضطراب (مانند الپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، آرام بخش های عضلانی، داروهای ضد درد (به عنوان مثال، کدئین)، داروهای روانپزشکی (مانند کلرپرمازین، هالوپریدول، آمیتریپتیلین، ریپریدون) پزشک خود را مطلع سازید.
برچسب های روی تمام داروهای خود (از جمله محصولات سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده ای باشند که موجب خواب آلودگی شوند. از داروساز خود در مورد استفاده بی خطر از این محصولات بپرسید. این محصول می تواند نتایج آزمایشگاهی خاصی را تحت تاثیر قرار دهد. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاهی و پزشکان شما می دانند که شما از این دارو استفاده می کنید.3
پی نوشت:
1.www.doctoreto.com
2.www.chetor.com
3.www.rastineh.com