حجت الاسلام کشوری - تربیت و اداره جامعه (هیأت انصارالحسین علیه السلام اصفهان – شب سوم محرم ۱۳۹۶)
شب سوم محرم ۱۳۹۶
بسم الله الرحمن الرحیم
سومین جلسه هیأت انصارالحسین علیه السلام – محرم ۹۶
تربیت و اداره جامعه
شب دوم، پنج مرحله تربیت و شکل گیری شخصیت گفته شد، یک مرحله قبل از تولد که از انتخاب همسر شروع می شود. مرحله دوم، هفت سال اول که زمان سیادت فرزند است. مرحله سوم که در هفت سال دوم باید به فرزند اصول زندگی را آموزش داد و دادن الگوهایی مانند امامان مهمترین کار در این مرحله است.مرحله چهارم که در هفت سال سوم زندگی بر خلاف هفت سال دوم می بایست زندگی را به صورت عملی به فرزند آموزش داد و فرزند اینجا وزیر و مشاور است. و مرحله پنجم که تا چهل سالگی تربیت کامل می گردد.
در احایث داریم(نقل به مضمون) : وقتی شخصی به چهل سالگی می رسد و خود را اصلاح نکرده است، شیطان به شانه اش می زند و می گوید بابی انت و امی تو دیگر اصلاح نخواهی شد! خدا محاسبه را برای افراد بالای چهل سال دشوارتر قرار می دهد زیرا تا چهل سالگی می بایست فرد به اصلاح خود اقدام کرده باشد.
دو سؤال مهم:.
در پایان مراحل تربیت، قرار است چه اتفاقی بیفتد؟
آخر تربیت پذیرش حق است شاخص اینکه یک نفر درست تربیت و تزکیه شده، این است که چه میزان تابع حق است، چقدر حق پذیر است و مظهر حق در این جهان، امام معصوم است. پس نتیجه تربیت درست معرفت الامام است.
امام کیست که چهل سال باید برای شناختش تربیت شد؟ امام کسی است که مدیریت و سرپرستی تکامل انسان را در همه عوالِم به عهده دارد.
اولین منزل آخرت، قبر است. شب اول قبر سخت ترین شب برای مؤمن است و پس از آن برایش آسانتر می شود ولی برای کافر به عکس است و پس از قبر، برایش سخت تر می شود. مهمترین منازل آخرت صراط است که اگر کسی از آن عبور کرد وارد بهشت می شود.
انسان باید با اطلاعات کافی به سفر برود. اگر منازل ومسیر را نشناسیم دچار مشکل خواهیم شد. سفر مرگ قطعی است، آیانظام آموزشی کشور در مورد آن چیزی می گوید؟ نظام آموزشی به دروغ به مردم می گوید زندگی، همین هفتاد سال است!
یکی از خروجی های دستگاه امام حسین علیه السلام شفاعت در سفر آخرت است.
روز قیامت پنجاه هزار سال دنیایی است. عده ای کل آن را معطل می شوند در گرسنگی و فقر و رنج محض
یکی از مواردی که سفر آخرت را آسان می کند نماز با حالت اقبال است.
پیامبر اکرم فرمودند: قیامت مؤمن به اندازه خواندن یک نماز چهار رکعتی طول می کشد.
در قیامت هم امام سرپرستی مؤمنین را به عهده دارد. در همه منازل امام نقش اساسی دارد.
امام رضا علیه السلام سه جا به بازدید زائرشان می آیند، یکی در هنگام مرگ، یکی در شب اول قبر و یکی در صراط
در حدیث است که محبت حضرت زهرا سلام الله علیها در صد موقف به داد انسان میرسد.
اگر کسی می خواهد خدا را بشناسد و زندگی دنیایش نیز نیکو گردد باید با امام همراه شود. می ارزد که ۴۰ سال وقت بگذاریم تا امام را بشناسیم و مانند کوفیان نشویم. منزل و مکان همه برهانها امام است.
چرا این همه تربیت اهمیت دارد؟ چون قدر امام را بدانیم وبا او حرکت کنیم. وقتی امام را نشناسیم نتیجه این است که امام علی در مدینه است، اما فرد دیگری حکومت می کند و ضرر هم میکند.
چند دور همه از امام حسین عذرخواهی می کنند که قدر ایشان را ندانسته اند، یکی در هنگام ظهور است. اگر ما قدر امام را بدانیم ان شا الله کل بشر وارد وادی فهم امام می شود.
کل رسالت انقلاب اسلامی بالا بردن سطح معرفت نسبت به چهارده معصوم است. اگر ما در جمهوری اسلامی توانستیم تمدنی بسازیم که مسایل بشریت را بهتر حل کند، در فهم امام کمک کرده ایم، این در راستای ظهور است.
وقتی امام بالای سرمان باشد دیگر شخصیت های سوخته نخواهیم شد که اکنون انسانهای ضعیف نمی توانند از محبت استفاده کنند و همسران با هم مشکل دارند و آمار طلاق در جامعه
مرد خانه مثل شیشه است، اگر شکست به هرکجایی از آن که دست بزنی میبُرد. خانمها شخصیت همسرتان را نشکنید، بدترین کار است. در خانه با محبت باید عمل کرد.
اگر ما مردم آخرالزمان معرفت به امام داشته باشیم طبق روایت برترین افراد در کل زمانها خواهیم بود.
چرا تربیت اینقدر طول می کشد و تا این اندازه کار دقیقی است؟ چون شناخت امام، خیلی کار دارد و امام مقام خیلی بالایی دارد.
در جامعه ی فعلی افراد نادری مانند امام خمینی یا آیت الله خامنه ای می توان یافت که معرفت الامام دارند. اما اگر ما فضای معرفت امام را در جامعه ایجاد کردیم، افرادی که پای امام می ایستند، در جامعه تولید انبوه می شوند.
امام یعنی همه چیز، امام یعنی دنیا، امام یعنی آخرت، اما یعنی علم، امام یعنی محبت، امام یعنی امنیت
غربیها علم را ابزار تصرف در طبیعت می دانند. اما امام علی علیه السلام می فرمایند«العلم سلطان» یعنی علم برای تسلط است، تسلط در حوزه روابط انسانی است، مثلا مدیر مدرسه تسلط دارد، نماینده مجلس تسلط دارد، پدر تسلط دارد.
سؤال دوم: تربیت با این اهمیت، عظمت و پیچیدگی را چه کسی مدیریت کند؟
هفت سال اول زمان وابستگی فرزند به والدین است، در دنیای مدرن فرزند را به مهدکودک می سپارند، نتیجه آن است که فرزند از درون متلاشی می شود و اضطراب می گیرد، اما نمی تواند بیان کند.
یک آزمایش: فرزند خردسالتون را به پارک ببرید، در پارک هم اسباب بازی هست و هم، گروه همسالان، پس خیلی جذاب است، اما با این حال هر دقیقه نگاه می کند که پدر یا مادرش نزدیک او هستند یا نه؟اگر فرزند خصوصا در ه
نمی شود نهاد تربیت را غیر از خانواده تعریف کرد، از نظر فقه اسلامی تنها نهاد متکفل تربیت، خانواده است. اکنون عکس شده و مردم فکر می کنند تربیت به عهده مدرسه و مهدکودک و بسیج و ... است.
مهمترین ابزار تربیت دلسوزی و محبت است، باصفا تر از مادر کجا داریم؟ غیر از خانواده هیچ نهادی ابزار تربیت را در اختیار ندارد. مادر کار باعظمتی به عهده دارد، آیا خانمهای شاغل توجه دارند که مهمترین کار، تربیت است؟
سازمان برنامه و بودجه ۱۱ برنامه توسعه نوشته که به جز این آخری که تصویب نشد، در بقیه این ده برنامه اصلا این چیزها نیست، همه چیز در این برنامه ها، ضد خانواده است.
این سازمان برنامه و بودجه از لحاظ تحلیل فلج است و باید عوض شود. من به آقای نوبخت هم گفته ام، ما پشت این سازمان خیمه زده ایم و برنامه ریزی مبتنی بر دیدگاه غربی باید شرّش را از این مملکت کم کند. این حرف سیاسی نیست، این را باید بفهمند.
راه حل مشکل مردم ما در کمبریج و ماساچوست و سازمانهای بین المللی نیست، راه حل مسایل ما در حوزه علمیه قم است.
ما در این راه تلاش کرده ایم، کتاب نوشته ایم، با نخبگان رایزنی کرده ایم و اکنون از اصفهان شروع کرده ایم طبق فرمان آتش به اختیار، با مردم صحبت کنیم. تا کی این روال غلط در کشور ما باید ادامه یابد؟
خانواده نهاد اصلی تربیت است، چون خانواده معدن رفق و محبت است. باید به آن کمک کرد. اگر خانواده ازبین برود دیگر همه چیز از بین رفته است.
انسانها بیش از آب و غذا به رفق و فکر نیاز دارد. محبت غذای دایمی انسانهاست. محبت را نمی توان در خیابان به دست آورد.
اگر این حرفها علمی نیست که هیچ ولی اگر درست است، از لجاجت دست بردارند.
مورد دوم، فکر است، آدم احمق شرّ عالم است. اثرات زیانبار بمب اتم کمتر از مشکلات اجتماعی مانند طلاق است.
فکر و رفق در خانواده به دست می آید.
معادله پیشرفت: فکر ضربدر رفق
ما باید خانواد را حفظ کنیم، ان شا الله دولت مدرن هم به راه بیاید.
از دولت دوازدهم، از نخبگان دعوت می کنم که گفتگو کنیم در مورد الگوی اسلامی پیشرفت. باید گفتگو در کشور اتفاق بیفتد.
ما در هیأت انصار الحسین حرفمان یک چیز است که بعضی تفکرات پوسیده در حوزه برنامه ریزی باید کنار برود.
ما می گوییم چهارده نفر در دنیا علم بی نقص دارند. ما قال الصادق می گوییم و عده ای، از دانشمندان غربی برای ما می گویند، باشد بیایید گفتگو کنیم تا ببینیم کدام درست است.
سؤال برای جلسه آینده: چگونه خانواده را تقویت کنیم؟ راه حل عملی حفظ خانواده چیست؟ -
بسم الله الرحمن الرحیم
سومین جلسه هیأت انصارالحسین علیه السلام – محرم ۹۶
تربیت و اداره جامعه
شب دوم، پنج مرحله تربیت و شکل گیری شخصیت گفته شد، یک مرحله قبل از تولد که از انتخاب همسر شروع می شود. مرحله دوم، هفت سال اول که زمان سیادت فرزند است. مرحله سوم که در هفت سال دوم باید به فرزند اصول زندگی را آموزش داد و دادن الگوهایی مانند امامان مهمترین کار در این مرحله است.مرحله چهارم که در هفت سال سوم زندگی بر خلاف هفت سال دوم می بایست زندگی را به صورت عملی به فرزند آموزش داد و فرزند اینجا وزیر و مشاور است. و مرحله پنجم که تا چهل سالگی تربیت کامل می گردد.
در احایث داریم(نقل به مضمون) : وقتی شخصی به چهل سالگی می رسد و خود را اصلاح نکرده است، شیطان به شانه اش می زند و می گوید بابی انت و امی تو دیگر اصلاح نخواهی شد! خدا محاسبه را برای افراد بالای چهل سال دشوارتر قرار می دهد زیرا تا چهل سالگی می بایست فرد به اصلاح خود اقدام کرده باشد.
دو سؤال مهم:.
در پایان مراحل تربیت، قرار است چه اتفاقی بیفتد؟
آخر تربیت پذیرش حق است شاخص اینکه یک نفر درست تربیت و تزکیه شده، این است که چه میزان تابع حق است، چقدر حق پذیر است و مظهر حق در این جهان، امام معصوم است. پس نتیجه تربیت درست معرفت الامام است.
امام کیست که چهل سال باید برای شناختش تربیت شد؟ امام کسی است که مدیریت و سرپرستی تکامل انسان را در همه عوالِم به عهده دارد.
اولین منزل آخرت، قبر است. شب اول قبر سخت ترین شب برای مؤمن است و پس از آن برایش آسانتر می شود ولی برای کافر به عکس است و پس از قبر، برایش سخت تر می شود. مهمترین منازل آخرت صراط است که اگر کسی از آن عبور کرد وارد بهشت می شود.
انسان باید با اطلاعات کافی به سفر برود. اگر منازل ومسیر را نشناسیم دچار مشکل خواهیم شد. سفر مرگ قطعی است، آیانظام آموزشی کشور در مورد آن چیزی می گوید؟ نظام آموزشی به دروغ به مردم می گوید زندگی، همین هفتاد سال است!
یکی از خروجی های دستگاه امام حسین علیه السلام شفاعت در سفر آخرت است.
روز قیامت پنجاه هزار سال دنیایی است. عده ای کل آن را معطل می شوند در گرسنگی و فقر و رنج محض
یکی از مواردی که سفر آخرت را آسان می کند نماز با حالت اقبال است.
پیامبر اکرم فرمودند: قیامت مؤمن به اندازه خواندن یک نماز چهار رکعتی طول می کشد.
در قیامت هم امام سرپرستی مؤمنین را به عهده دارد. در همه منازل امام نقش اساسی دارد.
امام رضا علیه السلام سه جا به بازدید زائرشان می آیند، یکی در هنگام مرگ، یکی در شب اول قبر و یکی در صراط
در حدیث است که محبت حضرت زهرا سلام الله علیها در صد موقف به داد انسان میرسد.
اگر کسی می خواهد خدا را بشناسد و زندگی دنیایش نیز نیکو گردد باید با امام همراه شود. می ارزد که ۴۰ سال وقت بگذاریم تا امام را بشناسیم و مانند کوفیان نشویم. منزل و مکان همه برهانها امام است.
چرا این همه تربیت اهمیت دارد؟ چون قدر امام را بدانیم وبا او حرکت کنیم. وقتی امام را نشناسیم نتیجه این است که امام علی در مدینه است، اما فرد دیگری حکومت می کند و ضرر هم میکند.
چند دور همه از امام حسین عذرخواهی می کنند که قدر ایشان را ندانسته اند، یکی در هنگام ظهور است. اگر ما قدر امام را بدانیم ان شا الله کل بشر وارد وادی فهم امام می شود.
کل رسالت انقلاب اسلامی بالا بردن سطح معرفت نسبت به چهارده معصوم است. اگر ما در جمهوری اسلامی توانستیم تمدنی بسازیم که مسایل بشریت را بهتر حل کند، در فهم امام کمک کرده ایم، این در راستای ظهور است.
وقتی امام بالای سرمان باشد دیگر شخصیت های سوخته نخواهیم شد که اکنون انسانهای ضعیف نمی توانند از محبت استفاده کنند و همسران با هم مشکل دارند و آمار طلاق در جامعه
مرد خانه مثل شیشه است، اگر شکست به هرکجایی از آن که دست بزنی میبُرد. خانمها شخصیت همسرتان را نشکنید، بدترین کار است. در خانه با محبت باید عمل کرد.
اگر ما مردم آخرالزمان معرفت به امام داشته باشیم طبق روایت برترین افراد در کل زمانها خواهیم بود.
چرا تربیت اینقدر طول می کشد و تا این اندازه کار دقیقی است؟ چون شناخت امام، خیلی کار دارد و امام مقام خیلی بالایی دارد.
در جامعه ی فعلی افراد نادری مانند امام خمینی یا آیت الله خامنه ای می توان یافت که معرفت الامام دارند. اما اگر ما فضای معرفت امام را در جامعه ایجاد کردیم، افرادی که پای امام می ایستند، در جامعه تولید انبوه می شوند.
امام یعنی همه چیز، امام یعنی دنیا، امام یعنی آخرت، اما یعنی علم، امام یعنی محبت، امام یعنی امنیت
غربیها علم را ابزار تصرف در طبیعت می دانند. اما امام علی علیه السلام می فرمایند«العلم سلطان» یعنی علم برای تسلط است، تسلط در حوزه روابط انسانی است، مثلا مدیر مدرسه تسلط دارد، نماینده مجلس تسلط دارد، پدر تسلط دارد.
سؤال دوم: تربیت با این اهمیت، عظمت و پیچیدگی را چه کسی مدیریت کند؟
هفت سال اول زمان وابستگی فرزند به والدین است، در دنیای مدرن فرزند را به مهدکودک می سپارند، نتیجه آن است که فرزند از درون متلاشی می شود و اضطراب می گیرد، اما نمی تواند بیان کند.
یک آزمایش: فرزند خردسالتون را به پارک ببرید، در پارک هم اسباب بازی هست و هم، گروه همسالان، پس خیلی جذاب است، اما با این حال هر دقیقه نگاه می کند که پدر یا مادرش نزدیک او هستند یا نه؟اگر فرزند خصوصا در ه
نمی شود نهاد تربیت را غیر از خانواده تعریف کرد، از نظر فقه اسلامی تنها نهاد متکفل تربیت، خانواده است. اکنون عکس شده و مردم فکر می کنند تربیت به عهده مدرسه و مهدکودک و بسیج و ... است.
مهمترین ابزار تربیت دلسوزی و محبت است، باصفا تر از مادر کجا داریم؟ غیر از خانواده هیچ نهادی ابزار تربیت را در اختیار ندارد. مادر کار باعظمتی به عهده دارد، آیا خانمهای شاغل توجه دارند که مهمترین کار، تربیت است؟
سازمان برنامه و بودجه ۱۱ برنامه توسعه نوشته که به جز این آخری که تصویب نشد، در بقیه این ده برنامه اصلا این چیزها نیست، همه چیز در این برنامه ها، ضد خانواده است.
این سازمان برنامه و بودجه از لحاظ تحلیل فلج است و باید عوض شود. من به آقای نوبخت هم گفته ام، ما پشت این سازمان خیمه زده ایم و برنامه ریزی مبتنی بر دیدگاه غربی باید شرّش را از این مملکت کم کند. این حرف سیاسی نیست، این را باید بفهمند.
راه حل مشکل مردم ما در کمبریج و ماساچوست و سازمانهای بین المللی نیست، راه حل مسایل ما در حوزه علمیه قم است.
ما در این راه تلاش کرده ایم، کتاب نوشته ایم، با نخبگان رایزنی کرده ایم و اکنون از اصفهان شروع کرده ایم طبق فرمان آتش به اختیار، با مردم صحبت کنیم. تا کی این روال غلط در کشور ما باید ادامه یابد؟
خانواده نهاد اصلی تربیت است، چون خانواده معدن رفق و محبت است. باید به آن کمک کرد. اگر خانواده ازبین برود دیگر همه چیز از بین رفته است.
انسانها بیش از آب و غذا به رفق و فکر نیاز دارد. محبت غذای دایمی انسانهاست. محبت را نمی توان در خیابان به دست آورد.
اگر این حرفها علمی نیست که هیچ ولی اگر درست است، از لجاجت دست بردارند.
مورد دوم، فکر است، آدم احمق شرّ عالم است. اثرات زیانبار بمب اتم کمتر از مشکلات اجتماعی مانند طلاق است.
فکر و رفق در خانواده به دست می آید.
معادله پیشرفت: فکر ضربدر رفق
ما باید خانواد را حفظ کنیم، ان شا الله دولت مدرن هم به راه بیاید.
از دولت دوازدهم، از نخبگان دعوت می کنم که گفتگو کنیم در مورد الگوی اسلامی پیشرفت. باید گفتگو در کشور اتفاق بیفتد.
ما در هیأت انصار الحسین حرفمان یک چیز است که بعضی تفکرات پوسیده در حوزه برنامه ریزی باید کنار برود.
ما می گوییم چهارده نفر در دنیا علم بی نقص دارند. ما قال الصادق می گوییم و عده ای، از دانشمندان غربی برای ما می گویند، باشد بیایید گفتگو کنیم تا ببینیم کدام درست است.
سؤال برای جلسه آینده: چگونه خانواده را تقویت کنیم؟ راه حل عملی حفظ خانواده چیست؟ -
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
