پند | راضی به رضای خدا

سوره فجر آیه 27-30

یَآ أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ

ارْجِعِى إِلَى‏ رَبِّکَ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً

فَادْخُلِى فِى عِبَادِى

وَادْخُلِى جَنَّتِى‏

ترجمه
هان اى روح آرام یافته!
به سوى پروردگارت بازگرد که تو از او راضى و او از تو راضى است.
پس در زمره‏ى بندگان من درآى.
و به بهشت من داخل شو!


دل آرام و نفس مطمئنه، با ذکر خدا به دست مى‏آید. «الا بذکراللّه تطمئنّ القلوب» و بهترین ذکر خدا نماز است. «اقم الصّلاة لذکرى»
راضى بودن و مرضى بودن، نشانه نفس مطمئنه است که او از خدا راضى است و خدا نیز از او راضى است.
از امام صادق‏علیه السلام سؤال شد که آیا مؤمن از جان دادن خود راضى است؟ حضرت فرمود: در لحظه اول راضى نیست ولى فرشته قبض روح به او دلدارى مى‏دهد که من از پدر به تو مهربان‏ترم، چشمت را باز کن. او چشم باز مى‏کند و پیامبر و على و فاطمه و حسن و حسین و سایر امامان را مى‏بیند. فرشته مى‏گوید: اینان دوستان تو هستند. مؤمن هم با دیدن این صحنه راضى مى‏شود و در این هنگام خطاب «یا ایّتها النفس المطمئنّة» را مى‏شنود.


پیام ها
۱- اصالت انسان با روح است و بدن، مرکب آن است. «یا ایّتها النفس» (خطاب خداوند به نفس است)
۲- بهشت بدون یار و همدم، بهشت نیست. «اُدخلى فى عبادى»
۳- بهشت، انواع و درجاتى دارد. «جنّتى» چنانکه قرآن در موارد متعدد فرموده است: «جنّات عدن» -