پند | واقعیت تحول برانگیز!
پند قرآنی
معاد
یاد مرگ
ماه رمضان
اعتقاد به معاد
قران کریم
سوره واقعه
پند
حکمت های قرآنی
برش فیلم
تولیدات راسخون
ماییم که مرگ را در میان شما مقدّر کردیم و هرگز (مغلوب نمىشویم) و کسى بر ما پیشى نمىگیرد.
سوره واقعه - آیه 60
نکته ها
در آیات قبل بیان شد که اصحاب شِمال در معاد تردید داشته و مىگفتند: آیا اگر مردیم و خاک شدیم، باز زنده مىشویم؟ از این آیه به بعد خداوند نمونههاى قدرت خود را در دنیا بیان مىکند تا استبعاد قیامت را برطرف نماید.
استدلالهاى قرآن، فراتر از زمان و مکان است و تاریخ مصرف ندارد و به مقطعى از زمان و مکانى خاص تعلق ندارد. نطفه در رحم و بذر در زمین، در هر زمان و مکان و براى همه واضح و روشن است.
مخفى بودن زمان مرگ حکیمانه است و فوایدى را به دنبال دارد، از یک سوى آماده باش
جلد 9 - صفحه 434
انسان که هر لحظه ممکن است مرگ فرا رسد و از سوى دیگر جریان عادى زندگى، زیرا منتظر زمان معیّنى براى مرگ نیست وگرنه زندگى براى او تلخ مىشد.
گرچه برخى مقدّمات تولید نسل، همچون آمیزش و ریزش نطفه در رحم، به وسیله انسان است، امّا تلقیح نطفه و تخمک و رشد آن در چند مرحله و حفظ و تبدیل آن به یک انسان کامل با ویژگىهاى منحصر به فرد، تنها کار خداوند است. «أَ أَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخالِقُونَ»
حتى اگر بشر، در خارج از رحم همانند سازى کند، باز هم از قدرت الهى نمىکاهد و خالقیّت او را زیر سؤال نمىبرد، زیرا این تأثیر و تأثّر به دست تواناى خداوند است و بشر در طراحى مراحل آفرینش نقشى ندارد.
پیام ها
1- چرا شک در معاد مىکنید؟ کسى که شما را آفرید بار دیگر نیز مىآفریند. «نَحْنُ خَلَقْناکُمْ»
2- با منکران و ناباوران، مستدل گفتگو کنیم. «نَحْنُ خَلَقْناکُمْ»
3- توبیخ بعد از استدلال است. اول مىفرماید: «نَحْنُ خَلَقْناکُمْ» سپس توبیخ مىکند. «فَلَوْ لا تُصَدِّقُونَ»
4- در استدلال، به یک دلیل و نمونه بسنده نکنیم. أَ فَرَأَیْتُمْ ... أَ أَنْتُمْ ...
5- در تبلیغ و مجادله، با استفاده از شیوه سؤال و پرسش، وجدان مخاطبان را بیدار و به یارى فراخوانیم. أَ فَرَأَیْتُمْ ... أَ أَنْتُمْ ...
6- قدرت الهى، هم در آفریدن نمودار است، «نَحْنُ خَلَقْناکُمْ» و هم در میراندن. «نَحْنُ قَدَّرْنا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ»
7- مرگ، یک حادثه و اتّفاق نیست، بر اساس حکمت و حساب و کتاب است. «قَدَّرْنا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ»
8- پایان عمر و زمان مرگ، تنها به دست خداست. «نَحْنُ قَدَّرْنا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ»
9- مرگ انسان نشانهى عجز خداوند از زنده نگه داشتن نیست، بلکه تقدیرى حکیمانه است. «قَدَّرْنا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ»
جلد 9 - صفحه 435
10- قدرت الهى مطلقه است و هیچ شخص یا قدرتى نمىتواند از مرگ فرار کرده و بر این تقدیر الهى غالب شده و بر آن پیشى بگیرد. «ما نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ» -
سوره واقعه - آیه 60
نکته ها
در آیات قبل بیان شد که اصحاب شِمال در معاد تردید داشته و مىگفتند: آیا اگر مردیم و خاک شدیم، باز زنده مىشویم؟ از این آیه به بعد خداوند نمونههاى قدرت خود را در دنیا بیان مىکند تا استبعاد قیامت را برطرف نماید.
استدلالهاى قرآن، فراتر از زمان و مکان است و تاریخ مصرف ندارد و به مقطعى از زمان و مکانى خاص تعلق ندارد. نطفه در رحم و بذر در زمین، در هر زمان و مکان و براى همه واضح و روشن است.
مخفى بودن زمان مرگ حکیمانه است و فوایدى را به دنبال دارد، از یک سوى آماده باش
جلد 9 - صفحه 434
انسان که هر لحظه ممکن است مرگ فرا رسد و از سوى دیگر جریان عادى زندگى، زیرا منتظر زمان معیّنى براى مرگ نیست وگرنه زندگى براى او تلخ مىشد.
گرچه برخى مقدّمات تولید نسل، همچون آمیزش و ریزش نطفه در رحم، به وسیله انسان است، امّا تلقیح نطفه و تخمک و رشد آن در چند مرحله و حفظ و تبدیل آن به یک انسان کامل با ویژگىهاى منحصر به فرد، تنها کار خداوند است. «أَ أَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخالِقُونَ»
حتى اگر بشر، در خارج از رحم همانند سازى کند، باز هم از قدرت الهى نمىکاهد و خالقیّت او را زیر سؤال نمىبرد، زیرا این تأثیر و تأثّر به دست تواناى خداوند است و بشر در طراحى مراحل آفرینش نقشى ندارد.
پیام ها
1- چرا شک در معاد مىکنید؟ کسى که شما را آفرید بار دیگر نیز مىآفریند. «نَحْنُ خَلَقْناکُمْ»
2- با منکران و ناباوران، مستدل گفتگو کنیم. «نَحْنُ خَلَقْناکُمْ»
3- توبیخ بعد از استدلال است. اول مىفرماید: «نَحْنُ خَلَقْناکُمْ» سپس توبیخ مىکند. «فَلَوْ لا تُصَدِّقُونَ»
4- در استدلال، به یک دلیل و نمونه بسنده نکنیم. أَ فَرَأَیْتُمْ ... أَ أَنْتُمْ ...
5- در تبلیغ و مجادله، با استفاده از شیوه سؤال و پرسش، وجدان مخاطبان را بیدار و به یارى فراخوانیم. أَ فَرَأَیْتُمْ ... أَ أَنْتُمْ ...
6- قدرت الهى، هم در آفریدن نمودار است، «نَحْنُ خَلَقْناکُمْ» و هم در میراندن. «نَحْنُ قَدَّرْنا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ»
7- مرگ، یک حادثه و اتّفاق نیست، بر اساس حکمت و حساب و کتاب است. «قَدَّرْنا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ»
8- پایان عمر و زمان مرگ، تنها به دست خداست. «نَحْنُ قَدَّرْنا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ»
9- مرگ انسان نشانهى عجز خداوند از زنده نگه داشتن نیست، بلکه تقدیرى حکیمانه است. «قَدَّرْنا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ»
جلد 9 - صفحه 435
10- قدرت الهى مطلقه است و هیچ شخص یا قدرتى نمىتواند از مرگ فرار کرده و بر این تقدیر الهى غالب شده و بر آن پیشى بگیرد. «ما نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ» -
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.