غمت در نهان خانه دل نشیند | تصنیف ناز لیلی استاد شجریان

تصنیفی قدیمی و زیبای ناز لیلی با صدای خسرو آواز ایران؛ استاد شجریان به آهنگسازی زنده یاد استاد محمدرضا لطفی در دستگاه سه گاه....شعر: طبیب اصفهانی...غمت در نهانخانه دل نشیند - به نازی که لیلی به محمل نشیند - مرنجان دلم را که این مرغ وحشی - ز بامی که برخاست، مشکل نشیند

تصنیف ناز لیلی مثل نهانخانه دل با صدای ماندگار بیژن بیژنی بر اساس سروده ای از طبیب اصفهانی و بر اساس نوایی محلی متعلق به منطقه ی خواف و تربت جام ( معروف است استاد دعثمان محمد پرست خالق ترانه نوایی نوایی است). تاکنون بسیاری از خوانندگان از جمله استاد شجریان، رضا رویگری و…این شعر زیبا را خوانده اند
اما اولین بار استاد بیژن بیژنی آهنگ نهانخانه دل یا نوایی نوایی را در سال 1369 با آهنگ سازی و تنظیم کامبیز روشن روان خواند که بارها بارها از تلویزیون پخش شده است. در ادامه متن شعر نهانخانه دل آمده است:

متن آهنگ نوایی نوایی بیژن بیژنی با نام نهانخانه دل

نوایی ، نوایی ، نوایی ، نوایی
همه باوفایند تو گل بی وفایی

غمت در نهانخانه دل نشیند
بنازی که لیلی به محمل نشیند

به دنبال محمل سبکتر قدم زن
مبادا غباری به محمل نشیند

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
زبامی که برخاست مشکل نشیند

بنازم به بزم محبت که آنجا
گدایی به شاهی مقابل نشیند

به پا گر خلد خاری آسان بر آید
چه سازم به خاری که بر دل نشیند

به دنبال محمل چنان زار گریم
که از گریه ام ناقه در گل نشیند

خوشا کاروانی که شب راه طی کرد
دم صبح اول به منزل نشیند

نوایی نوایی نوایی نوایی آی نوایی نوایی
همه باوفایند تو گل بی وفایی

الهی برافتد نشان جدایی
جوانی بگذرد تو قدرش ندانی
جوانی بگذرد تو قدرش ندانی

عثمان محمد پرست استاد دوتار خراسانی خواف خالق ترانه نوایی نوایی ایران شناخته می شود که موفق به دربافت دکترا افتخاری هنر از دانشگاه تهران گردید

نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی
غمت در نهان خانه ی دل نشیند – بنازی که لیلی به محمل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی
مرنجان دلم را که این مرغ وحشی – ز بامی که برخاست و مشکل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی
بنازم به بزم محبت که آنجا – گدایی به شاهی مقابل نشیند
به دنبال محمل چنان زار و گریم – که از گریه ام ناقه در گِل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی
به دنبال محمل چنان زار و گریم – که از گریه ام ناقه در گِل نشیند
به دنبال محمل سبک تر قدم زن – مبادا غباری به محمل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی
نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی
غمت در نهان خانه ی دل نشیند – بنازی که لیلی به محمل نشیند
مرنجان دلم را که این مرغ وحشی – ز بامی که برخاست و مشکل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی
به دنبال محمل چنان زار و گریم – که از گریه ام ناقه در گِل نشیند
به دنبال محمل سبک تر قدم زن – مبادا غباری به محمل نشیند
نوایی نوایی نوایی نوایی – جوانی بگذرد ، تو قدرش ندانی - -