سخن آوا | رفیق قدیمی (استاد هاشمی نژاد)

ابو بصیر از امام باقر (علیه‌السلام) نقل کرده است که فرمود: به راستی خدای بلندمرتبه، هر شب جمعه از بالای عرش تا صبح ندا می‌دهد:

آیا بنده مومنی نیست که مرا برای دنیا و آخرتش قبل از طلوع فجر بخواند، پس من جوابش دهم؟

آیا بنده مومنی نیست که از گناهانش قبل از طلوع فجر توبه کند من توبه او را بپذیرم؟ آیا بنده مومنی نیست که از نظر روزی در تنگنا باشد و از من درخواست زیادت کند پیش از طلوع فجر، من نیز [بر رزق او] بیفزایم و بر او توسعه دهم؟

آیا عبد مومن بیماری که شفای خود را قبل از طلوع فجر بخواهد، نیست تا شفایش دهم؟

آیا بنده مومن زندانی غمناکی نیست که درخواست آزادی از حبس کند قبل از طلوع فجر، سپس من آزاد و رهایش بنمایم؟

آیا بنده مومنی که مظلوم واقع شده نیست که از من درخواست کند تقاص ظلم او را بگیرم، و من یاری‌اش کنم و مظلمه‌های او را پس بگیرم؟

امام باقر (علیه السلام) فرمود: این ندا مرتب تا طلوع فجر ادامه دارد.

(وسائل الشیعه، ج 5، ص 73 و 74) -