تصنیف «وهم سپیده»/ بهرام حصیری

ترانه «وهم سپیده»
شاعر: محمدعلی شیرازی
خواننده: بهرام حصیری
در شبهای مهتاب سرگردان به تالاب
او جفت خود را می خواهد چه بی تاب
چو بیند عکس مهتاب به روی چین مرداب
گمان کند که این اوست بر آئینه ی آب
نه امیدی و نه هم آوازی
که دهد بال و پر پروازی
نه بماندم قرار نه توانی به کوچ
گل من بیتو عمر چه تهی بود و پوچ
من گم کرده راهی دور از آشیانم
در مرداب هستی وامانده ز یار
در هر روی زیبا آیی در گمانم
چون وهم سپیدی در پرتو یار -