گریه پیامبر(ص) بر امیرالمومنین(ع)/ آیت الله جوادی آملی

سخنان آیت الله جوادی آملی
🏴 گریه پیامبر(ص) بر حضرت علی(ع)
▪️ وجود مبارک پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) گریه کرد. حضرت امیر می‌ گوید: «فَقُلْتُ یا رَسُولَ اللَّهِ مَا یبْکِیکَ» چرا گریه می ‌کنید؟ «فَقَالَ یا عَلِی لِمَا یسْتَحَلُّ مِنْکَ فِی هَذَا الشَّهْرِ کَأَنِّی بِکَ» آنچه که برای تو حلال می ‌شمرند یا حلول می ‌کند، من برای آن گریه می ‌کنم، چرا؟ «وَ أَنْتَ تُصَلِّی لِرَبِّکَ وَ قَدِ انْبَعَثَ أَشْقَی الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ شَقِیقُ عَاقِرِ نَاقَةِ ثَمُودَ فَیضْرِبُکَ ضَرْبَةً عَلَی قَرْنِکَ تَخْضِبُ مِنْهَا [بِهَا] لِحْیتُکَ»؛ من برای این گریه می ‌کنم که تو داری نماز می‌خوانی، أشقی الأولین و الآخرین با شمشیرش سر مطهر تو را می ‌شکافد و محاسن شما رنگین می ‌شود.

▪️ مثل إبن ملجم کسی نیامده است، حتی شمر به شقاوت إبن ملجم هم نیست؛ برای اینکه شمر با یک خطر روبرو بود، ولی إبن ملجم با دو خطر روبرو بود. آن کسی که امام (سلام الله علیه) او را به هلاکت برساند، یقیناً اهل جهنم است و هیچ شفاعتی شامل او نمی ‌شود؛ آن کسی که خودش امامی را شهید کند، یقیناً اهل جهنم است. إبن ملجم با شمشیرش امامی را شهید کرد و با شمشیر امام دوم یعنی امام حسن کشته شد، این امر بین الإمامین بود. آن شمر و امثال شمر را مختار کشت. هیچ کسی اگر با شمشیر امام کشته بشود اهل نجات نیست. بنابراین شقاوت إبن ملجم بیش از شقاوت شمر است؛ لذا فرمود به اینکه او «أَشْقَی الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ» است. از نظر عاطفه جریان شمر حساب دیگری دارد؛ اما محروم ‌ترین انسان کسی است که با شمشیر امام کشته بشود و با شمشیر او امامی کشته بشود.
▪️ «قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع فَقُلْتُ یا رَسُولَ اللَّه»؛ من بلند شدم عرض کردم آن وقتی که مرا شهید می ‌کنند «فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِی فَقَالَ ص» بله «فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِکَ». «ثُمَّ قَالَ یا عَلِی مَنْ قَتَلَکَ فَقَدْ قَتَلَنِی وَ مَنْ أَبْغَضَکَ فَقَدْ أَبْغَضَنِی وَ مَنْ سَبَّکَ فَقَدْ سَبَّنِی لِأَنَّکَ مِنِّی کَنَفْسِی رُوحُکَ مِنْ رُوحِی وَ طِینَتُکَ مِنْ طِینَتِی».[١]

[١]. إقبال الأعمال(ط ـ القدیمة)، ج ١، ص ٢

📚 (درس خارج فقه نکاح ـ جلسه ٤٤٤، مورخ ١٣٩٨/٢/١١) -