شناسائی طعمه توسط گیرنده الکتریکی کوسه ببری
هر سال کوسه های ببری به برای شکار پرنده آلباتروس های جوان به شمال مکزیک مهاجرت میکنند.آلباتروس بالغ با سرعت ۱۰ کیلومتر بر ساعت پرواز میکند.اما از اول به این خوبی پرواز نمیکند.در ساحل هاوائی یک پرنده های جوان آماده می شوند از لانه پرواز کنند.آنها با کمک جریان باد میتوانند از زمین بلند شوند.
اما این روش همیشه برای آلباتروس های جوان جواب نمیدهد.در حالی که در پایان باند پرواز منتظر هستند یکی از شکارچیان ماهر اقیانوس از راه می رسد. طول کوسه ببری ۴ متر است .دندان های اره مانند آنها ،لاک سفت لاکپشت را که به عنوان میان وعده هستند را خورد میکند.بنابراین پرنده های تازه کار طعمه راحتی برای آنها هستند. کوسه های ببری یک نقطه کور دارند که درست در جلوی بینی آنها قرار دارد.اما برای جبرانش از یک راه حل مبتکرانه استفاده میکنند.
کوسه ببری روی سرشان گیرنده های الکتریکی دارند که به آنها آمپول های لورنزینی می گویند.منافذ پوستی که با یک ماده ژلاتینی پر شده و داخل پوست قرار دارد و به سلول های گیرنده متصل میشود.که این ساختارهای ظریف به آنها اجازه می‌دهند تا محل میدان‌های بیوالکتریکی ضعیف تولیدشده توسط طعمه‌های نزدیک را شناسایی کنند.
کوسه ببری ها میتوانند سیگنالهای الکتریکی ضعیفی را که در نزدیکی آنها توسط حرکات حیوانات ایجاد میشود را تشخیص بدهند و از این طریق می توانند شکارشان را نشانه بگیرند.همه موجودات الکتریسیته دارند. هر موجود میدان الکتریکی را به صورت هاله‌ای در اطراف بدن خود دارد، حال فرقی نمیکند که آن موجود یک میگو باشد یا یک ماهی یا هر موجود دیگری.
آلباتروس در سال فقط یک تخم می گذارد برای همین این پرنده با ارزش است.اما یاد گرفتن پرواز با بالهائی با طول ۲متر کار سختی نیست. کوسه صدای پاهای او را روی آب حس میکند و به سوی هدفش حرکت میکند.جوجه کوچک کوسه ببری را نمیتواند ببیند.
جوجه های برای اینکه گرفتار آرواره های کوسه ببری نشوند به جریان باد قوی تری احتیاج دارند. آنها تلاش میکنند پرواز کنند.بعضی از جوجه های با کوسه ببری نبرد میکنند و تنها سلاح خود را به کار میبرند. چشم کوسه تنها نقطه ضعف او است.اما کوسه هم سپر دفاعی دارد.وقتی کوسه آرواره هایش را برای گاز گرفتن باز میکند یک عضله ویژه با کمک پلک سوم روی چشم او را می پوشاند.این غشاء روی چشم کوسه مانند یک سپر موثر محافظتی عمل میکند.اما هنگام حمله کوسه را موقتا کور میکند و همین مدت کوتاه برای فرار طعمه کافی است. -
اما این روش همیشه برای آلباتروس های جوان جواب نمیدهد.در حالی که در پایان باند پرواز منتظر هستند یکی از شکارچیان ماهر اقیانوس از راه می رسد. طول کوسه ببری ۴ متر است .دندان های اره مانند آنها ،لاک سفت لاکپشت را که به عنوان میان وعده هستند را خورد میکند.بنابراین پرنده های تازه کار طعمه راحتی برای آنها هستند. کوسه های ببری یک نقطه کور دارند که درست در جلوی بینی آنها قرار دارد.اما برای جبرانش از یک راه حل مبتکرانه استفاده میکنند.
کوسه ببری روی سرشان گیرنده های الکتریکی دارند که به آنها آمپول های لورنزینی می گویند.منافذ پوستی که با یک ماده ژلاتینی پر شده و داخل پوست قرار دارد و به سلول های گیرنده متصل میشود.که این ساختارهای ظریف به آنها اجازه می‌دهند تا محل میدان‌های بیوالکتریکی ضعیف تولیدشده توسط طعمه‌های نزدیک را شناسایی کنند.
کوسه ببری ها میتوانند سیگنالهای الکتریکی ضعیفی را که در نزدیکی آنها توسط حرکات حیوانات ایجاد میشود را تشخیص بدهند و از این طریق می توانند شکارشان را نشانه بگیرند.همه موجودات الکتریسیته دارند. هر موجود میدان الکتریکی را به صورت هاله‌ای در اطراف بدن خود دارد، حال فرقی نمیکند که آن موجود یک میگو باشد یا یک ماهی یا هر موجود دیگری.
آلباتروس در سال فقط یک تخم می گذارد برای همین این پرنده با ارزش است.اما یاد گرفتن پرواز با بالهائی با طول ۲متر کار سختی نیست. کوسه صدای پاهای او را روی آب حس میکند و به سوی هدفش حرکت میکند.جوجه کوچک کوسه ببری را نمیتواند ببیند.
جوجه های برای اینکه گرفتار آرواره های کوسه ببری نشوند به جریان باد قوی تری احتیاج دارند. آنها تلاش میکنند پرواز کنند.بعضی از جوجه های با کوسه ببری نبرد میکنند و تنها سلاح خود را به کار میبرند. چشم کوسه تنها نقطه ضعف او است.اما کوسه هم سپر دفاعی دارد.وقتی کوسه آرواره هایش را برای گاز گرفتن باز میکند یک عضله ویژه با کمک پلک سوم روی چشم او را می پوشاند.این غشاء روی چشم کوسه مانند یک سپر موثر محافظتی عمل میکند.اما هنگام حمله کوسه را موقتا کور میکند و همین مدت کوتاه برای فرار طعمه کافی است. -
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
