آنها از مرگ نمىترسند
آنها از مرگ نمىترسند
ترجمه: مونا مشهدى رجبى
منبع:مجله پرسمان
منبع:مجله پرسمان
امروزه همه جا سخن از خطر تازهاى است. خطرى كه نسل جوان و نوجوان جهان را نشانه رفته است و سلامت و بقاى آنها را تهديد مىكند. اعتياد در مدارس، خطرى است كه هر روز با صدايى بلندتر به گوش مىرسد؛ ولى هنوز هيچ كس راه حل مناسبى براى آن پيدا نكرده است.پژوهشهاى انجام شده در ايالت متحده آمريكا نشان مىدهد كه از هر 10 نوجوان، چهار نفر معتاد به مواد مخدر هستند. 28 درصد از معلمان دبيرستانها و 19 درصد از معلمان مقاطع پايينتر اعلام كردهاند كه حداقل هفتهاى يك بار با دانشآموزى كه مشروبات الكلى مصرف كرده است، مواجه هستند. آنها استفاده از مواد مخدر، به خصوص مارى جوانا و مشروبات الكلى را بين دانشآموزان مقاطع مختلف تحصيلى، امرى شايع قلمداد مىكنند.
متأسفانه مواد مخدر، جايگاهى بسيار با اهميت در فرهنگ نسل جوان و نوجوان جهان، به خصوص در كشورهاى غربى دارد. هجوم مواد مخدر به شكل قرصهاى رنگى و با طرحهاى شخصيتهاى محبوب كارتونى، حتى كودكان آمريكايى را نيز تهديد مىكند و بايد براى مقابله با اين بلاى خانمانسوز، راه چارهاى انديشيده شود. پژوهشگران بر اين باورند كه شيوع استفاده از مواد مخدر در مقاطع پايين تحصيلى، به دليل كم بودن آگاهى جوانان و نوجوانان است. جوان و نوجوان نسل امروز در دنياى عجيبى زندگى مىكند كه در هر لحظه و ثانيه، يك موضوع تازه از طريق اخبار تلويزيون، ماهواره، اينترنت، مجلات، روزنامهها، فيلمها و سىدىها مىآموزد. او با خيل عظيمى از پيامهاى مختلف مواجه است. پيامهايى كه هر يك باعث حركت وى به سمتى مىشود و جوان را در دنيايى از ابهام غرق مىكند. او هر روز شاهد فيلمهايى است كه در آنها افراد بعضى خانواده، مبالغ كلانى را صرف خريد مواد مخدر مىكنند.
او مىبيند كه فرد معتاد با چه زحمتى مواد را تهيه مىكند و از مصرف آن ماده مخدر، احساس رضايت و آرامش مىكند؛ ولى هيچ كس به جوان نشان نداده كه در پس اين آرامش، چه مارى نهفته است. قهرمان محبوب او همواره سيگار مىكشد و يك خواننده در شعرش از احساس خوشايندى كه پس از مصرف مواد مخدر خواهد داشت، حرف مىزند. تمامى اينها باعث ايجاد انگيزه مىشود تا نوجوان و جوان ناآگاه، به دنبال يك تجربه جديد باشد. تجربهاى كه دنياى تازه را به روى او مىگشايد. دنيايى كه آغازش نورانى و پايانش تاريكى مطلق است.
واقعيت اين است كه بزرگسالى، مرحله بسيار حساس و سخت زندگى بشر است. فردى كه در حال گذار از نوجوانى به جوانى است، شاهد تغييرات عظيم فيزيكى و روحى در خود است.موضوعات تازهاى فكر او را مشغول مىكند و دنياى جديدى پيش چشم وى گشوده مىشود. فرد، شاهد فروپاشى وجود قديمى خود است و احساس عدم امنيت مىكند و براى پر كردن خلأ ايجاد شده در اين مرحله، به سراغ مواد آرامشزا مىرود؛ موادى كه در ظاهر براى او آرامش به ارمغان مىآورد؛ اما وجودش را ذره ذره از هم مىپاشد و او را در نيستى غرق مىكند. آمار نشان مىدهد كه اغلب معتادان آمريكايى براى اولين بار در سن 12 سالگى سيگار كشيدن را آغاز كردهاند و در 13 سالگى به سمت مشروبات الكلى گرايش پيدا كردهاند و پس از آن، با ورود به سن 14 سالگى، مصرف مارى جوانا و ديگر مواد مخدر جزء برنامههاى روزانه آنها مىشود. به گزارش مركز بهداشت و خدمات انسانى آمريكا، 23.7 درصد از دانشآموزان سال آخر دبيرستان به مارى جوانا معتاد هستند و 20.5 درصد از دانشآموزان سال دهم تحصيلى و 10.2 درصد از دانشآموزان سال هشتم، هر روز مارى جوانا مصرف مىكنند.
دليل گرايش دانشآموزان به سمت استفاده از مواد مخدر چيست؟ پژوهشگران در اين مورد مىگويند: والدين تصور مىكنند دوستان ناباب باعث روى آوردن فرزندان آنها به مصرف مواد مخدر مىشوند؛ اما واقعيت اين است كه اغلب دانشآموزان، خود شخصاً به اين مسئله روى مىآورند و پس از آغاز اين كار، به سمت دوستانى گرايش پيدا مىكنند كه با آنها همراه مىشوند.به هر حال، مصرف مواد مخدر در سنين پايين عواقب بسيار بدى براى فرد و اجتماع به همراه دارد. پژوهشها نشان مىدهد كه افرادى كه در سنين كودكى سيگار كشيدن را آغاز كردهاند، سريعتر به مارى جوانا و ديگر مواد مخدر روى مىآورند. همچنين اين قشر، مشكلات بيشترى در اجتماع ايجاد مىكنند و در سنين آغازين جوانى، راهى پايگاههاى آسيبرسان به اجتماع خواهند شد. آمار، حاكى از اين مطلب است كه كودكانى كه در سنين پايين سيگار كشيدن را آغاز مىكنند، 5.9 برابر بيشتر از ديگر كودكان اقدام به كارهاى غيرقانونى مىكنند. احتمال مصرف مارى جوانا از سوى اين قشر، 12.1 برابر و احتمال مصرف كوكائين، 19.3 برابر افراد ديگر است.
فاكتورهاى ژنتيكى، اجتماعى و محيطى بسيارى روى گرايش فرد به سمت مواد مخدر يا عدم تمايل وى به مصرف آن تأثير دارد. كودكانى كه والدين آنها مصرفكننده مواد مخدر يا مشروبات الكلى هستند، به دليل دارا بودن ژن بيمار، بيشتر به سمت استفاده از اين مواد آسيبرسان گرايش دارند. همچنين افرادى كه همواره به دنبال كشف يك حس تازه يا يك تجربه جديد هستند نيز ممكن است در شرايط مذكور قرار بگيرند. افرادى كه عاشق ريسك كردن هستند و يا نابسامانىهاى ذهنى و مشكلات رفتارى دارند، به اين سمت گرايش پيدا خواهند كرد.
يكى از اصلىترين دلايلى كه جوانان به سمت استفاده از مواد مخدر گرايش دارند، اين است كه آنها تصورى از مرگ ندارند. آنها از مرگ نمىترسند؛ زيرا نمىدانند استفاده از مواد مخدر، ممكن است منجر به مرگ شود. آنها تنها به حالات موقت استفاده از مواد مخدر اكتفا مىكنند و به آينده فكر نمىكنند. هيچ يك از افراد استفاده كننده از مواد مخدر، تصور نمىكنند كه روزى گرفتار آن شوند؛ اما پس از اولين بار، شرايط زندگى فرد كاملاً تغيير مىكند. آنها گروه دوستانشان را تغيير مىدهند و به گزينش افرادى مىپردازند كه روش زندگى مشابهى با آنها دارند.
پژوهشها نشان مىدهد كه گاهى انضباط سخت نظامى در خانه و يا سختگيرىهاى بيش از حد والدين در امور مختلف، مىتواند باعث تمايل فرزندان به استفاده از مواد مخدر شود و از آن جا كه هميشه اين عمل توسط گروه همسالان مورد تأييد قرار مىگيرد، انجام آن توسط نوجوان يا جوان ادامه پيدا مىكند. از طرف ديگر، فرزندانى كه نسبت به خانواده خود احساس نزديكى مىكنند و والدينشان را صميمىترين دوستان خود مىدانند، كمتر به مصرف مواد مخدر روى مىآورند و از پشتيبانى محكم و حمايت استوار والدين خود احساس امنيت مىكنند.
به هر حال، موضوع مواد مخدر در سنين نوجوانى و جوانى از آن جهت اهميت دارد كه به دنبال آن، نه يك فرد، بلكه يك اجتماع به منجلاب كشانده مىشود. دزدى، فساد، قتل و جنايت در كنار شيوع بيمارىهايى از قبيل ايدز و انتقال آن به افراد بىگناه ديگر، از جمله پيامدهاى اعتياد است كه باعث نابودى يك جامعه مىشود.نوجوانان و جوانان براى فرار از تنهايى و مشكلات و همگام شدن با دوستان خود، وارد اين وادى مىشوند. آنها براى ارضاى حس كنجكاوى و تجربه بزرگ شدن به مصرف روى مىآورند؛ زيرا حس مىكنند، به اندازه دوستانشان باهوش، جذاب و دوستداشتنى نيستند و اين وظيفه والدين است كه به آنها اعتماد به نفس بدهند و خوبىهاى آنها را برايشان بيان كنند. نوجوانان براى فرار از فشارهاى اجتماعى، به سمت مواد مخدر روى مىآورند و تنها والدين مىتوانند به آنها كمك كنند تا از اين منجلاب خارج شوند يا اين كه اصلاً به اين وادى سرك نكشند.
متأسفانه مواد مخدر، جايگاهى بسيار با اهميت در فرهنگ نسل جوان و نوجوان جهان، به خصوص در كشورهاى غربى دارد. هجوم مواد مخدر به شكل قرصهاى رنگى و با طرحهاى شخصيتهاى محبوب كارتونى، حتى كودكان آمريكايى را نيز تهديد مىكند و بايد براى مقابله با اين بلاى خانمانسوز، راه چارهاى انديشيده شود. پژوهشگران بر اين باورند كه شيوع استفاده از مواد مخدر در مقاطع پايين تحصيلى، به دليل كم بودن آگاهى جوانان و نوجوانان است. جوان و نوجوان نسل امروز در دنياى عجيبى زندگى مىكند كه در هر لحظه و ثانيه، يك موضوع تازه از طريق اخبار تلويزيون، ماهواره، اينترنت، مجلات، روزنامهها، فيلمها و سىدىها مىآموزد. او با خيل عظيمى از پيامهاى مختلف مواجه است. پيامهايى كه هر يك باعث حركت وى به سمتى مىشود و جوان را در دنيايى از ابهام غرق مىكند. او هر روز شاهد فيلمهايى است كه در آنها افراد بعضى خانواده، مبالغ كلانى را صرف خريد مواد مخدر مىكنند.
او مىبيند كه فرد معتاد با چه زحمتى مواد را تهيه مىكند و از مصرف آن ماده مخدر، احساس رضايت و آرامش مىكند؛ ولى هيچ كس به جوان نشان نداده كه در پس اين آرامش، چه مارى نهفته است. قهرمان محبوب او همواره سيگار مىكشد و يك خواننده در شعرش از احساس خوشايندى كه پس از مصرف مواد مخدر خواهد داشت، حرف مىزند. تمامى اينها باعث ايجاد انگيزه مىشود تا نوجوان و جوان ناآگاه، به دنبال يك تجربه جديد باشد. تجربهاى كه دنياى تازه را به روى او مىگشايد. دنيايى كه آغازش نورانى و پايانش تاريكى مطلق است.
واقعيت اين است كه بزرگسالى، مرحله بسيار حساس و سخت زندگى بشر است. فردى كه در حال گذار از نوجوانى به جوانى است، شاهد تغييرات عظيم فيزيكى و روحى در خود است.موضوعات تازهاى فكر او را مشغول مىكند و دنياى جديدى پيش چشم وى گشوده مىشود. فرد، شاهد فروپاشى وجود قديمى خود است و احساس عدم امنيت مىكند و براى پر كردن خلأ ايجاد شده در اين مرحله، به سراغ مواد آرامشزا مىرود؛ موادى كه در ظاهر براى او آرامش به ارمغان مىآورد؛ اما وجودش را ذره ذره از هم مىپاشد و او را در نيستى غرق مىكند. آمار نشان مىدهد كه اغلب معتادان آمريكايى براى اولين بار در سن 12 سالگى سيگار كشيدن را آغاز كردهاند و در 13 سالگى به سمت مشروبات الكلى گرايش پيدا كردهاند و پس از آن، با ورود به سن 14 سالگى، مصرف مارى جوانا و ديگر مواد مخدر جزء برنامههاى روزانه آنها مىشود. به گزارش مركز بهداشت و خدمات انسانى آمريكا، 23.7 درصد از دانشآموزان سال آخر دبيرستان به مارى جوانا معتاد هستند و 20.5 درصد از دانشآموزان سال دهم تحصيلى و 10.2 درصد از دانشآموزان سال هشتم، هر روز مارى جوانا مصرف مىكنند.
دليل گرايش دانشآموزان به سمت استفاده از مواد مخدر چيست؟ پژوهشگران در اين مورد مىگويند: والدين تصور مىكنند دوستان ناباب باعث روى آوردن فرزندان آنها به مصرف مواد مخدر مىشوند؛ اما واقعيت اين است كه اغلب دانشآموزان، خود شخصاً به اين مسئله روى مىآورند و پس از آغاز اين كار، به سمت دوستانى گرايش پيدا مىكنند كه با آنها همراه مىشوند.به هر حال، مصرف مواد مخدر در سنين پايين عواقب بسيار بدى براى فرد و اجتماع به همراه دارد. پژوهشها نشان مىدهد كه افرادى كه در سنين كودكى سيگار كشيدن را آغاز كردهاند، سريعتر به مارى جوانا و ديگر مواد مخدر روى مىآورند. همچنين اين قشر، مشكلات بيشترى در اجتماع ايجاد مىكنند و در سنين آغازين جوانى، راهى پايگاههاى آسيبرسان به اجتماع خواهند شد. آمار، حاكى از اين مطلب است كه كودكانى كه در سنين پايين سيگار كشيدن را آغاز مىكنند، 5.9 برابر بيشتر از ديگر كودكان اقدام به كارهاى غيرقانونى مىكنند. احتمال مصرف مارى جوانا از سوى اين قشر، 12.1 برابر و احتمال مصرف كوكائين، 19.3 برابر افراد ديگر است.
فاكتورهاى ژنتيكى، اجتماعى و محيطى بسيارى روى گرايش فرد به سمت مواد مخدر يا عدم تمايل وى به مصرف آن تأثير دارد. كودكانى كه والدين آنها مصرفكننده مواد مخدر يا مشروبات الكلى هستند، به دليل دارا بودن ژن بيمار، بيشتر به سمت استفاده از اين مواد آسيبرسان گرايش دارند. همچنين افرادى كه همواره به دنبال كشف يك حس تازه يا يك تجربه جديد هستند نيز ممكن است در شرايط مذكور قرار بگيرند. افرادى كه عاشق ريسك كردن هستند و يا نابسامانىهاى ذهنى و مشكلات رفتارى دارند، به اين سمت گرايش پيدا خواهند كرد.
يكى از اصلىترين دلايلى كه جوانان به سمت استفاده از مواد مخدر گرايش دارند، اين است كه آنها تصورى از مرگ ندارند. آنها از مرگ نمىترسند؛ زيرا نمىدانند استفاده از مواد مخدر، ممكن است منجر به مرگ شود. آنها تنها به حالات موقت استفاده از مواد مخدر اكتفا مىكنند و به آينده فكر نمىكنند. هيچ يك از افراد استفاده كننده از مواد مخدر، تصور نمىكنند كه روزى گرفتار آن شوند؛ اما پس از اولين بار، شرايط زندگى فرد كاملاً تغيير مىكند. آنها گروه دوستانشان را تغيير مىدهند و به گزينش افرادى مىپردازند كه روش زندگى مشابهى با آنها دارند.
پژوهشها نشان مىدهد كه گاهى انضباط سخت نظامى در خانه و يا سختگيرىهاى بيش از حد والدين در امور مختلف، مىتواند باعث تمايل فرزندان به استفاده از مواد مخدر شود و از آن جا كه هميشه اين عمل توسط گروه همسالان مورد تأييد قرار مىگيرد، انجام آن توسط نوجوان يا جوان ادامه پيدا مىكند. از طرف ديگر، فرزندانى كه نسبت به خانواده خود احساس نزديكى مىكنند و والدينشان را صميمىترين دوستان خود مىدانند، كمتر به مصرف مواد مخدر روى مىآورند و از پشتيبانى محكم و حمايت استوار والدين خود احساس امنيت مىكنند.
به هر حال، موضوع مواد مخدر در سنين نوجوانى و جوانى از آن جهت اهميت دارد كه به دنبال آن، نه يك فرد، بلكه يك اجتماع به منجلاب كشانده مىشود. دزدى، فساد، قتل و جنايت در كنار شيوع بيمارىهايى از قبيل ايدز و انتقال آن به افراد بىگناه ديگر، از جمله پيامدهاى اعتياد است كه باعث نابودى يك جامعه مىشود.نوجوانان و جوانان براى فرار از تنهايى و مشكلات و همگام شدن با دوستان خود، وارد اين وادى مىشوند. آنها براى ارضاى حس كنجكاوى و تجربه بزرگ شدن به مصرف روى مىآورند؛ زيرا حس مىكنند، به اندازه دوستانشان باهوش، جذاب و دوستداشتنى نيستند و اين وظيفه والدين است كه به آنها اعتماد به نفس بدهند و خوبىهاى آنها را برايشان بيان كنند. نوجوانان براى فرار از فشارهاى اجتماعى، به سمت مواد مخدر روى مىآورند و تنها والدين مىتوانند به آنها كمك كنند تا از اين منجلاب خارج شوند يا اين كه اصلاً به اين وادى سرك نكشند.
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}