خوابیدن فرزندان در اتاقشان

به‌هيچ‌وجه خواباندن کودکان، غير از سال اول در اتاق والدين توصيه نمي‌شود و جايز نيست.
در سال اول هم فقط به دليل نشانگان مرگ ناگهاني نوزادان خواباندن شيرخواران در کنار والدين توصيه مي‌شود. البته اين خواباندن بايد در تخت جداگانه به شکلي که در معرض ديد والدين باشد، انجام شود. بعد از سال اول بايد حتما محل خواب کودکان از والدين جدا شود. يکي از مشکلاتي که ما در فرهنگ خود داريم اين است که به دليل وابستگي بيش از حد والدين به کودکان و گاهي به دليل گرفتن احساس آرامش از آنها والدين کودکان را کنار خود مي‌خوابانند و قادر به جدا کردن محل خواب آنها از اتاق خود نيستند، بنابراين بعد از سال اول والدين به راحتي مي‌توانند اين کار را انجام دهند. هرچه سن جدا کردن محل خواب کودکان در سنين پايين‌تر صورت بگيرد، اين روند آسان‌تر و با آرامش بيشتر ممکن خواهد بود اما هر چه سن جدا کردن محل خواب در سن بالاتر باشد، اين امر سخت‌تر و گاهي غيرممکن مي‌شود. براي اينکه به ويژه بعد از سال اول، بخواهيم کودک را جدا کنيم بهتر است والدين در اتاق خواب کودک حضور پيدا کنند تا او به خواب رود. والدين و به‌ويژه مادر نبايد هيچ قسمت از اندام خود مانند دست يا مو را در اختيار کودک قرار دهد و از همان ابتدا کودک را عادت دهند تا عروسک‌هاي خود به ويژه عروسک‌هاي پشمالو که احساس امنيت مي‌دهند را بغل کند و به خواب برود.

اين قسمت خيلي راحت ماجراست. قسمت سخت موقعي است که کودک در سن بالاتري است و تا صبح چند بار بلند شده و مي‌خواهد به رخت‌خواب والدين برگشته و پيش آنها بخوابد. در اينجا مقاومت والدين به‌ويژه مادر نقش اساسي و مهم را دارد. مادر بايد به کودک اعلام کند که به هيچ‌وجه اين کار ممکن نيست اما به کودک اين اجازه داده مي‌شود که با مادر به اتاق‌اش برگردد و تا موقع خوابيدن مادر کنار او باقي بماند. اگر مادر اين روند را براي مدتي مانند يک ماه ادامه دهد اما تنها يک مرتبه به کودک اجازه خوابيدن در کنار خود را بدهد، تمام زحمات مادر از بين خواهد رفت. وقتي سن کودک بالاتر برود و اين اتفاق نيفتاده باشد، جدا کردن مرحله به مرحله توصيه مي‌شود، يعني کودک در مرحله اول در تخت خود در اتاق والدين مي‌خوابد، بعد تخت او به تدريج فاصله بيشتري از تخت والدين مي‌گيرد تا آنکه به اتاق خودش منتقل شود. نکته آخر اينکه استفاده از چارت ستاره براي زمان‌هايي که کودک در تخت خود مي‌خوابد هم مي‌تواند کمک‌کننده باشد. والدين براي هرچند ستاره مي‌توانند جايزه‌اي براي کودک در نظر بگيرند تا اين روند رفتاري در کودک تشويق شود.

پي نوشت ها :
 

* فوق‌تخصص روانپزشکي کودک و نوجوان

منبع:www.salamat.com
/ج