مقايسه چند مدل درايو SSD

اجازه دهيد در ادامه نگاهي اجمالي به ساختار درايوهاي MLC شرکت هاي OCZ، Super Talnet و درايوهاي SLC شرکت هاي G.Skill و OCZ داشته باشيم.( تصاوير يک و دو)
با توجه به عکس، دو درايو SSD شرکت Super Talnet و OCZ هر دو داراي يک کنترلر Jmicron(JMF602) و چيپ ست هاي حافظه فلش Sumsung K9HCG08UIH هستند که اين مسئله در مورد درايو SSD نوع MLC صدق مي کند، اما اين موضوع در مورد درايوهاي SLC کمي تفاوت دارد و در اين نوع از کنترلر سامسونگ S3C49RBX01 همراه با يک چيپ ست DRAM با ظرفيت 32 مگابايت استفاده شده است.( تصوير سه)
با توجه به اين موضوع به سراغ تست درايوهاي SSD و هارد ديسک ها مي رويم تا ببينيم کارايي اين محصولات در مقابل هارد ديسک ها چگونه است.

کارايي SSD در مقابل HDD
 

شايد به اين مورد برخورد کرده باشيد که بعد از نصب برنامه هاي کاربردي مختلف روي سيستم، هنگامي که قصد استفاده همزمان از آن ها را داشتيد، کارايي سيستم به شدت افت کرده است.
برنامه هاي کاربردي، درخواست خواندن/ نوشتن را به I/O مي فرستند. در حالي که پردازنده و پردازنده هاي گرافيکي طي چند سال اخير پيشرفت کرده اند و اکنون مي توانند مقدار زيادي از اطلاعات را به طور همزمان پردازش کنند، اما هارد ديسک ها قادر به عملکرد در مقابل درخواست هاي چند وظيفه اي( Multitask) نيستند.
SSDها در حقيقت توانايي جبران اين کمبود را دارند و کارايي درخشاني را در مقابل درخواست هاي چند وظيفه اي از خود به نمايش گذاشته اند. قبل از آن که به بررسي کارايي هارد ديسک ها در مقابل SSDها بپردازيم، ابتدا به معرفي هارد ديسکي از شرکت وسترن ديجيتال و سپس به معرفي چند SSD از شرکت هاي اينتل و OCZ مي پردازيم.

وسترن ديجيتال VelociRaptor
هارد ديسک 2/5 اينچي VelociRaptor شرکت وسترن ديجيتال، يک محصول سيصد گيگابايتي با سرعت چرخش ده هزار دور در دقيقه است که به عنوان سريع ترين هارد ديسک براي کامپيوترهاي خانگي شناخته مي شود. قيمت اين درايو 231 دلار است و هر گيگابايت آن تقريباً حدود 0/77 دلار ارزش دارد.

درايوهاي SSD MLC
 

همان طور که در بخش هاي قبل گفتيم، بيشتر سازندگان درايوهاي SSD در محصولات MLC خود از کنترلر شرکت Jmicron(JMF602A) استفاده مي کنند، اما به تازگي شرکت Jmicron نسخه دوم کنترلر خود را با نام JMF602B معرفي کرده که تا حدودي بهبود يافته است.
در نسل قبل کنترلر شرکت Jmicron، از شانزده کيلوبايت حافظه SRAM به صورت مجتمع استفاده شده بود که اين موضوع در درايوهاي SSD مبتني بر اين کنترلر باعث هنگ نسبتاً کوتاه سيستم مي شد و کاربر ديگر قادر به انجام هيچ کاري نبود، اما کنترلر جديد داراي حافظه 32 کيلوبايتي است که به گفته شرکت Jmicron اين مسئله تا حدودي باعث رفع اين مشکل شده است.

در جدول يک و دو درايوهاي مبتني بر اين کنترلر و کارايي آن را مشاهده مي کنيد. نوشتن يک فايل چهار کيلوبايتي روي درايوهاي مبتني بر اين کنترلر جديد، به طور متوسط نيم ثانيه طول خواهد کشيد. درايوهاي مبتني بر اين کنترلر اکنون با قيمت هاي مناسبي در بازار قابل دسترس هستند. در حالي که مشکل مکث و توقف هاي ناگهاني نيز با اين کنترلر جديد تا حدودي برطرف شده است، اما برخي از سازندگان در محصولات خود از دو عدد کنترلر Jmicron مدل JMF602B استفاده کرده اند. کمي تعجب کرديد؟ اجازه دهيد دليل اين مسئله را توضيح دهيم.
از آنجا که چيپ ست بعدي شرکت Jmicron در آينده نزديک آماده نخواهد شد، اين شرکت چيپ ستي معرفي کرده که به سازندگان اجازه مي دهد با استفاده از آن دو کنترلر JMF602B را در کنار يکديگر به صورت RAID 0 به کار گيرند.( تصوير چهار)

دو عدد کنترلر JMF602B همراه با کنترلر RAID شرکت Jmicron
 

در حقيقت استفاده از دو چيپ ست موجب خواهد شد تا زمان هاي تأخير به نصف کاهش پيدا کند. درايوهاي مبتني بر کنترلر JMF602 داراي زمان تأخير نوشتن بين 0/5 تا دو ثانيه بودند، در حالي که درايوهاي مبتني بر دو کنترلر JMF602B داراي زمان تأخير بين 0/5 تا 1 ثانيه در بدترين شرايط هستند. جدول سه تفاوت کارايي بين درايوهاي با يک کنترلر و دو کنترلر را در برنامه IOMeter نمايش مي دهد.
نتايج IOMeter نشان مي دهد هنگامي که يک فايل چهار کيلوبايتي( به عنوان مثال، بارگذاري يک وب سايت، فرستادن يک پيغام يا حتي Save کردن تغييرات انجام گرفته در برنامه Word) روي اين SSDها نوشته مي شود، يک ثانيه زمان صرف خواهد شد.

درايوهاي SSD شرکت OCZ
 

شرکت OCZ يکي از توليدکنندگان برجسته در زمينه توليد درايوهاي SSD در هر دو نوع MLC و SLC است. اين شرکت در طي چند سال اخير تحقيقات وسيعي را در زمينه درايوهاي SSD انجام داده و محصولات متنوعي را نيز توليد کرده است. اولين محصول SSD MLC اين شرکت به نام Core V1 از کنترلر JMF602A استفاده مي کرد که کارايي پاييني را از خود به نمايش گذاشت. در اوايل سال 2009 ميلادي، OCZ چهار محصول MLC جديد به بازار ارائه داد که کاربران زيادي را به آينده SSDها خوش بين کرد. دو عدد از اين درايوها به نام هاي Apex و Solid از کنترلر جديد شرکت Jmicron استفاده مي کنند. Solid يک درايو ارزان قيمت با تک کنترلر JMF602B است. اين کنترلر از زمان هاي تأخير و سرعت نوشتن تصادفي( Random) بالا موجب مکث و وقفه مي شود( اين درايو در ظرفيت هاي 30، 60، 120 و 250 عرضه شده است.) درايو ديگري که از کنترلر Jmicron استفاده مي کند، Apex نام دارد. Apex داراي دو کنترلر JMF602B است که توسط کنترلر RAID 0 اين شرکت به نام JMB390 کنترل مي شوند. اين پيکره بندي موجب بهبود وقفه ها و مکث ها مي شود( Apex در ظرفيت هاي 60، 120 و 250 مگابايت قابل دسترس است). درايو 120 گيگابايتي Apex قيمتي حدود 350 دلار دارد. در بخش آزمايش ها، درايو Apex به صورت JMF602B×2 و درايو Solid به صورت JMF602B مشخص شده است، اما جنجالي ترين درايو اين شرکت به نام Vertex از يک کنترلر Indilinx استفاده مي کند. اين کنترلر قادر به پشتيباني از يک حافظه 64 مگابايت به عنوان بافر است. متأسفانه کنترلرهاي شرکت Jmicron قادر به پشتيباني از حافظه اي به عنوان بافر نيستند و اين موضوع موجب شده تا محصولات مبتني بر اين کنترلر در برخي از کاربردها کارايي پاييني را ارائه کنند. در بخش آزمايش ها شاهد تفاوت کارايي بين محصولاتي که داراي حافظه بافر هستند و محصولاتي که فاقد اين حافظه هستند، خواهيد بود. OCZ همچنين درايو ديگري به نام Summit دارد که از کنترلر MLC شرکت سامسونگ با 128 مگابايت بافر استفاده مي کند.( تصوير پنج)
اولين درايو SLC شرکت OCZ SATA II 2.5، OCZ نام داشت. اين درايو از کنترلر SLC شرکت سامسونگ مدل SEC49RBX01-YH80 با 32 مگابايت حافظه به عنوان بافر استفاده مي کند. اين کنترلر سامسونگ تنها قادر به پشتيباني از حداکثر 64 گيگابايت حافظه است. به عبارت ساده تر درايوهاي مبتني بر اين کنترلر حداکثر داراي 64 گيگابايت ظرفيت هستند.( تصوير شش)
درايو SLC که به تازگي شرکت OCZ معرفي کرده، Vertex EX نام دارد که داراي کنترلر Indilinx است. اين کنترلر از 64 مگابايت حافظه به عنوان بافر پشتيباني مي کند. IDX110M00-FC مدل کنترلر Indilinx به کار گرفته شده در درايو Vertex است، اما OCZ در درايو Vertex EX از کنترلر جديد Indilinx به نام IDX110M00-LC استفاده کرده است که قابليت آدرس دهي 512 گيگابايت حافظه را دارد. سازندگان توسط اين کنترلر مي توانند SSDهاي با ظرفيت 512 گيگابايت را توليد کنند، در حالي که کنترلر قبلي اين شرکت تنها قادر به پشتيباني از 256 گيگابايت حافظه بود. اين نکته را يادآور مي شويم که تفاوت بين درايوهاي MLC و SLC در کنترلر آن ها نيست، بلکه در چيپ ست هاي حافظه هاي آن ها است. هر دو درايو Vertex EX و Vertex از چيپ ست هاي حافظه شرکت سامسونگ استفاده مي کنند، با اين تفاوت که چيپ ست هاي حافظه Vertex EX مدل K9NCG08U5M بوده، در حالي که Vertex داراي چيپ ست هاي حافظه K9HCG08U1M است.( تصوير هفت)

درايوهاي SSD شرکت اينتل
 

شرکت اينتل نيز يکي از توليد کنندگان درايوهاي SSD است که از اوايل سال گذشته ميلادي وارد اين عرصه شده و درايوهاي SSD خود را مبتني بر هر دو نوع MLC و SLC عرضه کرده است. درايوهاي MLC به نام هاي X25-M و X18-M به ترتيب با قطر 2/5 و 1/8 اينچ و در ظرفيت هاي 80 و 160 گيگابايت عرضه شد. درايو SLC اين رکت با نام X25-E تنها با قطر 2/5 اينچ و در ظرفيت هاي 32 و 64 گيگابايت عرضه شده اند. درايو X25-M با ظرفيت هشتاد گيگابايت قيمتي حدود 340 دلار دارد. به عبارت ساده تر ارزش هر گيگابايت در اين درايو حدود 4/29 دلار است که تقريباً پنج برابر ارزش هارد ديسک وسترن ديجيتال است( قيمت درايو X25-E با ظرفيت 64 گيگابايت برابر با 790 دلار است، در حالي که درايو Vertex EX شرکت OCZ با ظرفيت شصت گيگابايت، 760 دلار قيمت دارد.)
درايوهاي MLC و SLC شرکت اينتل داراي کنترلر SSD اين شرکت هستند. کنترلر شرکت اينتل داراي 256 کيلوبايت حافظه SRAM به صورت مجتمع است و همچنين از يک حافظه بافر 16 مگابايتي پشتيباني مي کند. از آنجا که کنترلر شرکت Jmicron فاقد حافظه بافر است، بنابراين کنترلر شرکت اينتل عملکرد بهتري را در تمامي آزمايش ها از خود نشان مي دهد. چيپ ست بافر درايوهاي SSD شرکت اينتل مربوط به شرکت سامسونگ است، اما اينتل از چيپ ست هاي خودش به عنوان چيپ ست هاي حافظه در SSDها استفاده کرده است.( تصوير هشت)

تست ها
 

در اين بخش چند هدف را دنبال مي کنيم:
آيا درايوهاي SSD نسبت به هارد ديسک ها برتري دارند؟
با توجه به تفاوت قيمت بين درايوهاي MLC و SLC کدام يک عملکرد بهتري ارائه مي کنند؟

از ميان محصولات عرضه شده، کدام محصول بالاترين کارايي را دارد؟
براي مشخص شدن پاسخ اين سؤالات لازم است به بررسي چند آزمايش بپردازيم.

کارايي خواندن/ نوشتن متوالي
 

براي اندازه گيري کارايي خواندن/ نوشتن متوالي از تست IOMeter استفاده شده است. در اين تست ابتدا با نوشتن يک فايل دو مگابايتي روي درايوها و سپس خواندن آن، کارايي درايوها اندازه گيري مي شود. کارايي برحسب مگابايت بر ثانيه سنجيده شده و هرچه ميزان آن بيشتر باشد، درايو کارايي بالاتري دارد.( تصوير نه)
در تست خواندن داده ها از روي درايوها همان طور که در تصوير نه ديده مي شود، کليه درايوهاي SSD به استثناء يک درايو، کارايي بالاتري را از بهترين هارد ديسک رايج يعني VelociRaptor ارائه کرده اند. درايو MLC شرکت OCZ با نام Vertex کارايي بالاتري را از درايو SLC شرکت اينتل با نام X25-E ارائه کرده است. همچنين کارايي اين درايو تقريباً 2/5 برابر VelociRaptor است. Samsung SLC اولين درايو SLC شرکت OCZ به نام SATA II 2.5 است که در روزهاي ابتدايي عرضه، OCZ آن را به قيمت هزار دلار مي فروخت!!!( اين درايو اکنون توليد نمي شود).

در تست کارايي نوشتن، همه چيز تغيير کرد. در اين تست تنها دو درايو Summit و X25-E کارايي بالاتري را نسبت به VelociRaptor ارائه کرده اند. همان طور که قبلاً نيز اشاره کرده بوديم، سرعت نوشتن درايوهاي SLC نسبت به MLC بالاتر است. در اين بخش شاهد برتري چشمگير درايو SLC شرکت اينتل هستيم. در حالي که کارايي نوشتن درايوهاي SLC بايد به طور کلي از درايوهاي MLC بالاتر باشد، اما درايو Summit شرکت OCZ توانسته کارايي بالاتري را از درايو SLC شرکت اينتل به نمايش بگذارد. دليل اين برتري به واسطه بافر بيشتر درايو OCZ است. اگرچه اين بافر بزرگ در تست زمان هاي تأخير از کارايي Summit خواهد کاست، اما در تست هايي که پهناي باند را مورد ارزيابي قرار مي دهند، کارايي مناسبي را از خود به نمايش خواهد گذاشت.( تصوير ده)

کارايي خواندن/ نوشتن تصادفي( Random)
 

کارايي خواندن/ نوشتن تصادفي درايوها نسبت به خواندن/ نوشتن مداوم از اهميت بيشتري برخوردار است، زيرا در بيشتر مواقع فايل هايي با اندازه هاي کوچک روي درايوها نوشته يا از روي آن ها خوانده مي شود. در اين بخش، کارايي خواندن/ نوشتن تصادفي درايوها توسط IOMeter مورد بررسي قرار گرفته است و با نوشتن و خواندن يک فايل چهارکيلوبايتي، درايوها مورد ارزيابي قرار گرفته اند.( تصوير يازده)
هارد ديسک ها در آزمايش خواندن تصادفي امتيازي زير يک مگابايت بر ثانيه را به دست آورده اند. در حقيقت، در اين بخش درايوهاي SSD کارايي بسيار بالاتري را نسبت به هارد ديسک ها از خود به نمايش گذاشته اند . هر دو درايو اينتل در اين آزمايش با اختلاف بالايي از رقباي خود پيش افتاده اند. Vertex عملکرد بهتري نسبت به Summit داشته، در حالي که قيمت Summit بالاتر است.
از طرف ديگر به جزء درايوهايي که از کنترلر Jmicron استفاده مي کنند، مابقي درايوها از درايو SLC که داراي کنترلر سامسونگ است، کارايي بالاتري ارائه کرده اند. درايو SLC شرکت اينتل نيز کارايي بهتري را نسبت به درايو MLC آن شرکت به نمايش گذاشته است. از آنجا که بلوک هاي شرکت OCZ بزرگ تر از شرکت اينتل است، شاهد تفاوت کارايي چشمگيري در اين آزمايش هستيم. تصور کنيد براي نوشتن اين فايل چهار کيلوبايتي در درايوهاي اينتل يک بلوک 512 کيلوبايتي و در درايوهاي OCZ يک بلوک با حجم بيش تر از 512 کيلوبايت يکبار ديگر بايد نوشته شود.( تصوير دوازده)
در آزمايش نوشتن تصادفي داده ها، دو درايو اينتل با اختلاف چشمگير و درايو Vertex شرکت OCZ با اختلاف اندکي از هارد ديسک پيشي گرفته اند. مابقي درايوها کارايي پايين تري از هارد ديسک ها به نمايش گذاشته اند. اختلاف کارايي بين درايوهاي اينتل و درايو Vertex شرکت OCZ بسيار زياد است. به جزء X25-M، Vertex و X25-E مابقي درايوها در اين تست کارايي پايين تر از Momentus شرکت Seagate ارائه کرده اند که داراي سرعت چرخش 5200 دور در دقيقه است.

Sysmark 2007
 

اين نرم افزار شامل تست هاي متعددي است و درايوها را در کاربردهاي اداري مورد بررسي قرار مي دهد. امتياز نهايي نرم افزار Sysmark نشان مي دهد که به استثناء درايوهاي مبتني بر کنترلر Jmicron، مابقي درايوها کارايي بالاتري را از VelociRaptor ارائه مي کنند.
در اين آزمايش نيز X25-E بالاترين کارايي را از خود به نمايش گذاشته است. نکته اي که بايد به آن توجه کرد اين است که دو درايو مبتني بر کنترلر Jmicron کارايي پايين تري را از هارد ديسک شرکت Seagate با سرعت چرخش 5400 دور بر دقيقه ارائه کرده است.( تصوير سيزده)

PC Mark Vantage
 

اين نرم افزار شامل تست هاي متعددي است که به وسيله آن ها مي توان بخش هاي مختلف يک سيستم را مورد ارزيابي قرار داد. در اين بخش نتايج مربوط به تست HDD اين نرم افزار نشان داده شده است.
نتايج اين تست نشان مي دهد که کليه درايوهاي SSD کارايي بالاتري از هارد ديسک ها دارند. دو درايو شرکت اينتل در اين تست نيز کارايي بالاتري را نسبت به دو درايو شرکت OCZ ارائه کردند.( تصوير چهارده)

بارگذاري نرم افزارها
 

در اين بخش کارايي درايوها هنگام اجراي چند برنامه به طور همزمان بررسي شده است. بعد از بارگذاري کامل ويندوز ويستا و نمايش صفحه Desktop، سه نرم افزار اينترنت اکسپلورر، Adobe Photoshop CS4 و Pinnacle Studio همزمان با همديگر اجرا شدند و مدت زمان بارگذاري کامل اين سه برنامه، اندازه گيري شده است.
کليه درايوهاي SSD با اختلاف فاحشي از هارد ديسک پيشي گرفته اند. هارد ديسک شرکت وسترن ديجيتال طي 41 ثانيه توانست کليه اين نرم افزارها را اجرا کند، در حالي که ديگر هارد ديسک هاي رايج وضعيتي بدتر از اين خواهند داشت.
به عبارت ساده تر زمان سپري شده براي اجراي اين سه نرم افزار توسط سريع ترين هارد ديسک رايج دو برابر ضعيف ترين درايو SSD است. X25-M اين سه نرم افزار را در سيزده ثانيه، در حالي که Vertex در چهارده ثانيه اجرا کرده است( تصوير پانزده)، اما اگر اين سه نرم افزار به صورت مجزا اجرا شوند، هارد ديسک وسترن ديجيتال کارايي در حد دو درايو اينتل ارائه مي کند.( تصوير شانزده)

مدت زمان نصب ويندوز ويستا
 

در تست هاي انجام شده، ويندوز ويستا در مدت نه دقيقه روي هارد ديسک شرکت وسترن ديجيتال نصب شد، در حالي که درايوهاي مبتني بر کنترلر شرکت Jmicron به بيش از دوازده دقيقه زمان نياز داشتند.( تصوير هفده)

کارايي SSD ها بعد از استفاده
 

همان طور که در ابتداي مقاله گفتيم، تا زماني که کليه بلوک هاي يک SSD به طور کامل پر نشود( يا نوشته نشود) هيچ گونه داده اي از روي آن ها پاک نخواهد شد. داده ها هنگامي که نياز به نوشتن مجدد روي بلوک باشد، پاک خواهند شد. به عبارت ساده تر، هنگامي که بلوک هاي يک SSD براي اولين مرتبه نوشته مي شوند، نياز به پاک کردن داده هاي موجود در آن ها نيست( در حقيقت داده اي در آن ها موجود نيست که نياز به پاک کردن داشته باشد)، اما هنگامي که کليه بلوک ها نوشته شد، براي نوشتن داده جديد بايد ابتدا داده هاي درون بلوک هاي علامت دار پاک و سپس داده هاي جديد درون آن نوشته شوند. اين موضوع موجب کاهش کارايي درايوها بعد از يکبار نوشته شدن بلوک ها مي شود. در اين بخش تفاوت کارايي درايوها بين زماني که آن ها نو هستند و زماني که کليه بلوک هاي آن ها يکبار نوشته شده، مورد بررسي قرار گرفته است.( جدول چهار)

سخن آخر: SSD بخريم يا نخريم؟
 

قبل از آن که به نتيجه گيري نهايي در مورد درايوهاي SSD برسيم، لازم است اختلاف قيمت بين آن ها و هارد ديسک را بررسي کنيم. در ادامه قيمت کليه درايوهاي فوق مشخص شده است:
X25-E: با ظرفيت 64 گيگابايت:790 دلار
X25-M: با ظرفيت 80 گيگابايت: 390 دلار
Vertex EX:با ظرفيت 60 گيگابايت:760 دلار
Vertex:با ظرفيت 120 گيگابايت:369 دلار
Summit:با ظرفيت 120 گيگابايت:380 دلار
Apex:با ظرفيت 120 گيگابايت:350 دلار( JMF602B×2)
Solid:با ظرفيت 120 گيگابايت:300 دلار( JMF602B×1)
VelociRaptor: با ظرفيت 300 گيگابايت: 231 دلار
هارد ديسک شرکت وسترن ديجيتال با نام VelociRaptor ارزان قيمت ترين درايو موجود در فهرست است و از طرفي بيشترين فضاي ذخيره سازي را فراهم مي کند. درايوهاي مبتني بر MLC و SLC شرکت اينتل نسبت به رقباي خود قيمت بالاتري دارند. X25-E حدود سي دلار گران تر از درايو شرکت OCZ يعني Vertex EX است. ارزان قيمت ترين درايو SSD نيز Solid است. حال با توجه به قيمت اين محصولات و کارايي آن ها، مي توان بهترين درايو را انتخاب کرد.
در بين درايوهاي SSD، درايوهاي شرکت اينتل در بيشتر آزمايش ها کارايي بالاتري نسبت به رقباي خود ارائه کرده اند. اين موضوع ناشي از کنترلر شرکت اينتل و بافر متصل به آن است.
به هر حال قيمت بالاي اين درايوها کاملاً توجيه پذير است. درايوهاي مبتني بر چيپ ست Jmicron، متأسفانه به دليل آن که فاقد بافر هستند، کارايي مناسبي را ارائه نمي کنند. توصيه ما اين است که اگر قصد خريد SSD داريد از درايوهايي استفاده کنيد که کنترلر آن ها داراي بافر هستند. درايوهاي با دو کنترلر JMF602B نيز از نظر کارايي تفاوت چنداني با درايوهاي تک کنترلر ندارند.
اگر آزمايش نوشتن داده ها به طور تصادفي را در نظر نگيريم، درايو Vertex شرکت OCZ با درايو X25-M شرکت اينتل از نظر کارايي رقابت مي کند، اما به اين نکته توجه کنيد که درايو اينتل هشتاد گيگابايت ظرفيت دارد، در حالي که درايو OCZ 120 گيگابايت ظرفيت داشته و همچنين قيمت آن نيز بيست دلار کمتر است.

تفاوت کارايي بين درايوهاي MLC و SLC در حدي نيست که اختلاف قيمت بين آن ها را توجيه کند، اما اگر به دنبال درايوي هستيد که طول عمر زيادي داشته باشد و قصد داريد عمليات نوشتن روي آن سريع انجام گيرد، يک درايو SLC انتخاب کنيد.
قطعاً درايوهاي مبتني بر SLC بيشتر در سرورها و مکان هايي که با پايگاه داده ها سر و کار دارند، مفيد خواهند بود. اگر به دنبال اجراي چند برنامه به طور همزمان و کاربردهاي چند وظيفه اي هستيد، حتماً يک درايو SSD تهيه کنيد، اما اگر ظرفيت ذخيره سازي براي شما اهميت دارد و کاربردهاي چند وظيفه اي نداريد، به سراغ هاردديسک ها برويد.
يکي ديگر از مزاياي درايوهاي SSD مصرف توان پايين آن ها است. قطعاً وسايلي که مصرف توان در آن ها از اهميت بالاي برخوردار است، مانند نوت بوک ها، نت بوک ها و .. با استفاده از SSD مي توان مدت زمان عمر باتري را افزايش داد.

علاوه بر اين، آسيب پذيري در مقابل صدمات فيزيکي يکي ديگر از مشکلات هارد ديسک مکانيکي است، به طوري که با کوچک ترين ضربه فيزيکي ديگر قادر به استفاده از آن ها نخواهيد بود، اما از آنجا که ساختار درايوهاي SSD حافظه فلش است، اين درايوها در مقابل صدمات فيزيکي آسيب پذير نيستند.
درايوهاي SSD متأسفانه در حال حاضر در ظرفيت هاي پايين و با قيمت هاي بالايي قابل دسترس هستند. نکته جالب در مورد SSDها اين است که آن ها نيز از قانوني مشابه با قانون مور پيروي مي کنند. هر هيجده ماه يکبار ظرفيت آن ها دو برابر مي شود، در حالي که قيمت ثابت مي ماند. به عنوان مثال، در هيجده ماه آينده قادر هستيد يک SSD با ظرفيت 320 گيگابايت را با قيمتي حدود قيمت يک SSD 160 گيگابايتي امروزي تهيه کنيد. با توجه به پيشرفت کارايي چشمگير، افزايش حجم ذخيره سازي و کاهش قيمت، اين درايوها روزهاي روشني را در پيش روي خود دارند.
منبع:عصر شبکه، شماره 90.