باني ارتش بسيجي

سردار سرلشكر پاسدار دكتر سيد يحيي رحيم صفوي
 

امير سپهبد صياد شيرازي، سردار دلسوخته‌اي بود كه در سر هواي دوست داشت. او طاير خونين‌بالي بود كه پس از طواف كعبه محبوب و زيارت علي‌بن‌‌‌‌‌موسي‌الرضا (ع)، مشتاقانه تا بهشت خاص خدا پرواز كرد تا مصداق روشني از آيه كريمه، «يا ايتها النفس‌ المطمئنه ارجعي الي ربك راضيه مرضيه فادخلي في عبادي وادخلني جنتي» باشد.
او از تبار حسينيان و عاشوراييان زمان ما بود كه در آستانه فرا رسيدن ماه محرم، ماه پيروزي خون برشمشير، به زيارت مولايش حسين بن علي (علیه السلام) شتافت. او پرورش يافته مكتب خميني كبير و بزرگ آموزگار انقلاب اسلامي و از ياران صديق و حقيقي امام و مقام معظم رهبري بود.
اينجانب از آغازين روزهاي پيروزي نهضت با اين بزگوار آشنا شدم و ويژگي‌هاي ممتازي را در او ديدم. تأثيرگذاري اين شهيد والامقام در تشكيل «ارتش مكتبي» به حدي بود كه به جرئت مي‌توان گفت با تكيه بر معنويت، فضيلت، تعهد و نگرش حزب ‌اللهي، توانست ظرفيت‌هاي بالقوه ارتش را در ابعاد مختلف رزمي، سازندگي بالا ببرد و استعدادهاي افسران جوان را شكوفه سازد و اين ظرفيت‌‌هاي بالقوه را به فعليت درآورد. او توانست توانايي نيروهاي يگان‌هاي رزمي را در جنگ به كار بگيرد و در تشكيل «ارتش مكتبي» گام‌هاي جدي و مؤثري بردارد. او در جهت وحدت ارتش و سپاه قدم‌هاي مؤثري برداشت روح اعتماد و ايمان و معنويت را در نيروهاي مسلح دميد و يكي از آرزوهاي ديرينه امام راحل را كه مردمي كردن ارتش بود، محقق ساخت و اين جز در سايه رفتار وكردار خالصانه وي ميسر نشد. بارها مشاهده كردم كه با لباس شخصي به نماز جمعه مي‌آمد و در ميان مردم در ميدان فلسطين مي‌نشست. همين برخوردهاي صميمانه او با مردم كوچه و بازار و با بسيجيان و اقشار گوناگون مردم سبب شد كه چهره‌اي كاملاً مردمي و اسلامي از وي در خاطره‌ها باقي بماند.
از نظر خانوادگي، انصافاً خانواده‌اي خود ساخته داشت و بايد از روحيه عالي و ممتاز همسر فداكار و وفاداري ياد كنيم كه با الهام از سيره زينب كبري (سلام الله علیها)، پس از شهادت همسرش، پيامي آسماني داد كه مايه مباهات است. ايشان براي دفاع از مقام شهيد و شهادت از واژه‌هايي استفاده كرده بود كه غير از عشق به اسلام و ولايت، از آن درك نمي‌شد. همچنين بايد از رفتار فرزند بزرگوار ايشان، آقاي مهدي صياد شيرازي ياد كنم كه با حركت زيبايي قصد بوسيدن پاي مقام معظم رهبري را داشت و نشان داد كه همچون پدرش، خود را سرباز ولايت مي‌داند. همين روحيه معنوي و الهي است كه رابطه‌اي عميق را پديد مي‌آورد، بدان گونه كه مقام معظم رهبري بر تابوت آن شهيد بوسه مي‌زنند و قدرشناسي خود را از اين سردار سرافراز ارتش اسلام نشان مي‌دهند.
شهيد صياد شيرازي، بسيج را كانون توسعه فرهنگ اصيل اسلامي مي‌دانست و به تفكر بسيجي، سخت اعتقاد داشت. با توجه به اين روحيه بود كه فرماندهان سپاه و ارتش با ساير مجاهدان ميدان‌هاي دفاع، در توفيقاتي كه در عرصه جنگ به دست آوردند، خود را مديون اين فرمانده شهيد مي‌دانستند. سپهبد شهيد صياد شيرازي در واقع توانست ارتش را بسيجي كند.
ايشان انساني معتقد به اخلاق الهي و اسلامي بود و اين امر بر هيچ كس پوشيده نيست. ويژگي‌هاي بي‌شمار آن شهيد بزرگوار را مختصراً به شرح ذيل توضيح مي‌دهم:

* اطاعت محض از ولايت امر و فرمانده معظم كل قوا
* ايمان به هدف
* قدرت و توانايي علمي و جسمي
* امانتداري و درستكاري
* صداقت و راستي
* سعه صدر
* شجاعت و قاطعيت
* پاسداري دقيق از احكام شرعي
* نرمش در عين قاطعيت
* پرهيز از دنياطلبي و مقام طلبي
* خستگي ‌ناپذيري
* رازداري
* آگاهي از مسائل روز و نيرنگ‌هاي دشمن
* معنويت
اين ويژگي‌ها به وضوح در آن شهيد عزيز مشاهده مي‌شد، اما در ميان تمام خصوصيات اخلاقي برجسته وي، ممتازترين ويژگي‌هاي وي «اطاعت از ولايت فقيه» و «پايبندي به تقوا» بود كه به عنوان دو اصل محوري در رفتار و كردارش به عينه مشهود بود. شهيد صياد شيرازي در خانواده‌اي نجيب، اصيل، متدين و اهل نماز و ذكر پرورش يافته بود. او يك انسان عاشق به تمام معنا بود. انساني كه عشق به خدمت و به اسلام در وجودش موج مي‌زد. امام خميني (ره) درباره چنين افرادي در ارتش مي‌گويند: «فرمانده ارتش حال با فرمانده ارتش سابق، زمين تا آسمان در طرز تفكر، در طرز عمل و در زندگي روزمره‌اش فرق دارد.» و لذا بايد گفت آن عزيز سفر كرده، تمامي صفات شايسته را دارا بود. يادش گرامي باد.
منبع:ماهنامه شاهد یاران، شماره 30 - 29