خورشید کاشان از منظر علما

نظر چند تن از علماء و دانشمندان اسلامی معاصر در مورد امامزاده سلطان علی (علیه السلام)

فقیه عالیقدر حضرت آیت الله نجفی مرعشی (رحمت الله علیه):

به موجب آیه وافیه الدلاله (و من یعظم شعائر الله فانها من تقوی القلوب) تعظیم و تکریم شعائر دینی لازم و از جمله موارد مسلمه آن تجلیل و توقیر مشاهد مقدس خاندان عصمت و طهارت و مراقد منوره ذراری حضرت ختمی مرتبت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌باشد. البته بر عموم مؤمنین و متدینین و علاقمندان به عالم تشیع و ائمه معصومین صلوات الله علیهم اجمعین وظیفه است که بقعه مبارک امامزاده عظیم الشان و جلیل القدر السلطان ابوالحسن علی فرزند بلافصل امام محمد باقر (سلام الله علیه) واقع در مشهد اردهال را از جهت حفظ شئونات و رفع منکرات از اطراف و جوانب آن امامزاده بزرگوار که یکی از امامزاده‌های مسلم ارباب تاریخ و رجال و دارای کرامات عدیده و مقامات رفیعه است نموده خصوصاً در تعمیر بقعه مبارکه و مساعدت به روشنایی و برق و اجرای آب و سایر جهات اصلاحی این آستانه مقدس سعی بلیغ و جد اکید مبذول دارند و از اقدامات خداپسندانه کوتاهی نکنند و اگر چنانچه از مؤمنین کسی بخواهد از بابت مظالم و زکوه چیزی مساعدت نمایند قبول و به مورد است.
لازم به ذکر است در اخرین سالهای حیات ایشان که برای کسب نظر معظم له خدمتشان رسیدیم ایشان مؤکداً چندین بار فرمودند: حضرت سلطان علی فرزند بلافصل امام باقر (علیه السلام) است و هیچ جای شک و شبهه نیست.
*******

حضرت آیت الله مدنی (رحمت الله علیه):

شک و شبهه‌ای در این خصوص که آن حضرت (حضرت سلطان علی محمد باقر (ع)) در اردهار مدفونند نیست. چنانچه از ایام قدیم الی زماننا هذا همه ساله مردم به زیارت آن بزرگوار می‌رفته‌اند و بودن مرقد شریف ایشان در محل مذکور «کالنار علی المنار بل الشمس فی رابعه النهار» است.

حضرت آیت الله امامت کاشانی (حفظه الله):

عظمت و جلالت حضرت سلطان علی بن محمدباقر (ع) کالشمس‌ها رابعه النهار روشن و مبرهن است کرامات و خوارق عادات آن حضرت متواتر و حقیر رساله‌ای درباره‌ی آن حضرت نگاشته‌ام، که به آن مراجعه شود.
رزقنا الله شفاعته و شفاعه سائر اهل بیت الطاهرین و صل الله علی محمد و آله المعصومین.

و الصلوه والسلام علی سیدنا محمد و آله اجمعین و لعنه الله علی اعدائهم و مخالفیهم الی یوم الدین.
حضرت آیت الله عبدالرسول مدنی کاشانی (اعلی الله مقامه الشریف) در مورد مختصری از حال حضرت سلطانعلی بن محمدباقر (ع) می‌نویسد:
پوشیده نیست این بنای ممهد و قصر مشید و ایوان هلالی و جایگاه عالی و گنبد کاشی‌کاری که طعنه به گنبد دوار می‌زند و آستانی، ملایک پاسبان و صحنی محن زدا و غرفات عرش آسا اساس قدیمی و کریاس میقاتگاه کلیمی، که از قدیم‌الایام تا به حال زیارتگاه خاص و عام و هجوم زن و مرد از اطراف و اکناف و فداکاری شیعیان و سایر اصناف خاصه در ایام زیارتی (که هفدهم مهرماه جلالی مقرر داشته‌اند) از هر طرف هرکس توانائی دارد تشرف به آن مکان شریف و تقرب به خداوند لطیف را به وسیله‌ی آن حضرت را جلا و راکباً یاتوه من کل فج عمیق می‌جویند.
خاصه اینکه این محل شریف از قدیم معروف شده به مشهد خاصه اینکه مشهد اردهار می‌گویند و در اخبار تمجید از اردهار بسیار شده حتی حضرت امام رضا (ع) سه بار می‌فرماید (نعم الموضع ور اردهار) و غالباً از کرامات ظاهره و خوارق عادات باهره متواتره نقل می‌کنند و این مقدمات قوی‌ترین دلیل است بر اینکه مدفون در این مکان شخص بزرگی عظیم و بزرگوار محترمی کریم و از اولیای لازم التکریم و در زمان ائمه (ع) زیارتگاه و مورد احترام و تعظیم بوده است.
چند سال قبل مرحوم اعتضاد الدوله پسر سپهسالار ایران داماد ناصر الدین شاه قاجار زیارت سردابه مدفن آن حضرت را نمود نامبرده به آن محل مبارک مشرف کردند گفتند اجساد طیبه طاهره و جثه‌های معطر پاره پاره مشاهده کرده حال رقت‌آوری بر ایشان دست داده شتابزده بیرون آمدند.
در بعض تواریخ و رجال متعرض آن حضرت و مدفن آن بزرگوار شده‌اند (در روضات الجنات) در ذیل ترجمه حضرت عبدالعظیم رضی الله عنه می‌فرماید: در اطراف و کوه‌های تهران مدفن امامزاده‌های بسیار است مانند (حضرت معصومه در قم) که وارد شده. من زارها و جبت له الجنه و مدفن علی بن جعفر الصادق (علیه السلام) از بزرگوارترین امامزادگان است و غیر اینها ثابت نیست مگر قبر (احمد شاه چراغ) در شیراز و همچنین قبر السید علی بن محمدالباقر که در حوالی شهر کاشان است و معروف به امامزاده مشهد بارکرس و قبر ولد آن بزرگوار امامزاده احمد بن علی در اصفهان در باغاتی که سر راه محله خواجو است.
نام مبارک آن حضرت (علی بن محمدالباقر) در کتب شیعی و سنی ثبت و ضبط است پس شبهه در وجود خالص الجود و مدفن آن بزرگوار نمی‌توان نمود لذا هزاران افتخار مر اهالی کاشان و فین را است که مدفن چنین شخص بزرگواری را در کنار خود دارند.
اما تفصیل و شرح تشریف آوردن و شهادت آن حضرت را در نسخه‌ای که از صد و سی سال قبل است نوشته شده بدستم آمد و آثار صدق از آن آشکار است. لکن چند خبری را که در آخر نوشته اگر چه جائی ندیده‌ام تکذیب هم نمی‌کنم چه (عدم الوجدان لایدل علی عدم الوجود) خلاصه بعد از آنکه در وجود و تشریف آوردن و شهادت و مدفن آن حضرت در این محل شبهه نباشد، شنیدن شرح سرگذشت آن حضرت برابر این نسخه ضرری ندارد.

منبع:کتاب مجموعه تاریخی مذهبی مشهداردهال، حسین فرخ یار