درمان پرخاشگری کودکان

علائم و نشانه ها:

-دست زدن به دزدی و دروغگویی،
-ایجاد مزاحمت برای دیگران و بعد اتخاذ حالت دفاعی،
-به جنگ و ستیز پرداختن با دیگر کودکان،
-گریزان بودن از مدرسه و نداشتن خاطره خوب از معلم،
-عدم رضایت از رابطه اش با دیگران،
-سعی در بهم زدن نظم محیط،
-ترس از والدین و گریزان از ابراز احساسات نسبت به آنها،
-خراب کردن اشیاء و وسایل دیگران،
-سعی در استهزاء و تمسخر دیگران.

عوامل پدید آورنده:

-کمبود محبت از سوی والدین و اطرافیان،
-عدم برخورداری از برآورده شدن تمام خواسته هایش،
-عدم برخورداری تربیت کافی و قابل قبول،
-عدم برخورداری کودک از آرامش و اطمینان خاطر،
-بدبینی و سوءظن نسبت به والدین و دیگران،
-برخوردهای لفظی و بدنی در محیط خانواده
-رنج بردن کودک از بیماری های متعدد و طولانی،
-اعمال شیوه ناپسند و نامعقولی در امر تربیت کودک،
-فقر مالی و محرومیت های اقتصادی،
-تشویق و تنبیه غیرضروری و بی توقع،
-عدم برخورداری کودک از حمایت والدین و مربیان،
-وعده های بی مورد و بدون برنامه به کودک،
-سختگیری های بی مورد برای کودک،
-به بازی گرفته شدن عواطف و احساسات کودک،
-محروم شدن کودک از چیزی که دوست دارد آن را،
-داشتن توقع و انتظار راستی بیش از ظرفیت کودک،
-به حساب نیاوردن کودک و گرفتن امکان خودنمایی از او.

چگونگی عملکرد:

-برقراری رابطه دوستانه باکودک،
-سرگرم کردن دائمی کودک،
-آشنا کردن کودک با حقوق دیگران،
-تشویق کودک به انجام فعالیتهای ورزشی و گروهی،
-واگذاری مسئولیتهایی در حد و توان کودک،
-تعیین کردن او بعنوان رهبر در فعالیت های دسته جمعی،
-قرار دادن اسباب بازی در اختیار کودک(تا عقده هایش را بر سرآنها خالی کند)،
-اجازه ندادن به کودک برای به هم زدن نظم محیط،
-جر و بحث نکردن با کودک،
-آماده کردن تدریجی کودک برای رفتاری طبیعی کردن،
-برقراری جلسات مشورتی با حضور والدین کودک،
-آموزش چگونگی ایجاد آرامش صحیح به کودک،
-تغییر هدف های پرخاشگری کودک(به صورتی که او برای فرونشاندن خشم خود هدف دیگری را جانشین سازد)،
-آموزش آنکه پرخاشگری نبودن راه وصول به هدف،
-فهماندن زشت بودن پرخاشگری،
-از بین بردن ناکامی ها و محرومیت های کودک،
-دور نگه داشتن کودک از محیط های پرجنجال،
-بی اعتناء بودن به پرخاشگری کودک برای رسیدن به هدفی خاص (پرخاشگری او را بی اعتبار کنید)،
-قرار دادن کودک تحت حمایت روانی،
-عدم تشویق پرخاشگری،
-عدم توسل به تنبیه بدنی برای ممانعت از پرخاشگری.
منبع:نجاتی، حسین، (1388)، روانشناسی کودک، تهران، نشر بیکران، چاپ دهم.