با ولخرجی نوجوانان چه کنیم؟

به طور کلّی، تغییر وضعیت فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، روش زندگی، نیازها و انتظارات متفاوتی را در نسل های جدید ایجاد می کند. ممکن است نوجوانان و جوانان داشتن بسیاری از وسایل را جزء نیازهای «معمولی» و حتی ضروری خود بدانند، در حالی که داشتن آن ها در دهه های پیشین، یعنی زمانی که پدران شان نوجوان بوده اند، به هیچ وجه معمول نبوده است.
به هر حال، سلامتی جسم و روان، رشد فکری، عاطفی و اخلاقی، شکوفایی و رشد استعدادها، تفریح و اوقات فراغت، در حد معقول و متعارف، جزء نیازهای ضروری فرزندان است که والدین نیز قطعاً سعی می کنند در حد توان خویش، امکانات لازم را در این زمینه فراهم کنند. امروزه، حتی بسیاری از والدین، تهیه ی امکانات دیگری هم چون رایانه، تلفن همراه، اتومبیل شخصی و نظایر این ها را نیز که شاید کم تر جنبه ی «حیاتی» داشته باشد، برعهده می گیرند. اما گاهی برخی از نوجوانان انتظارات غیرمنطقی دارند؛ برای مثال، تمایل دارند وسایل خویش را به رغم این که هنوز سالم و قابل استفاده هستند، به مدل های بالاتر و بالاتر، و به عبارتی به «آخرین مدل» ارتقاء دهند، به خصوص گاهی این انتظارات بدون توجه به توان مالی والدین مطرح می شود. به هر حال نوجوانان و جوانان باید در عین استفاده از امکانات متعارف و لذت بردن از امکانات زندگی، ارزش هایی مانند برنامه ریزی، صرفه جویی و قناعت، پس اندازکردن، به تعویق انداختن خواسته ها، تحمل ناکامی و بالاخره، صبر و تحمل را نیز بیاموزند. این ها، مهارت هایی هستند که دیر یا زود، به کار خواهند آمد و البته باید توسط والدین به فرزندان آموخته شوند.
در مجموع، گفت و گوی آرام و منطقی و تلاش برای رسیدن به توافق و مصالحه، به یافتن راه حل مناسب کمک می کند.
منبع مقاله :
ایمانی، محسن؛ وجدانی، فاطمه؛ (1388)، چالش های من و پدرم،(پاسخ به سؤالات نوجوانان)، تهران: نشر قطره، چاپ اول (1389)