به کوشش: محمد کمالي نژاد




 

نام رايج:

پونه

نام عربي:

فودنج، حبق

نام هاي ديگر:

پودنک، فوتنج، پودنه، پودينه، يارپوز (ترکي)

ماهيت:

سه نوع است. بري و جبلي و نهري و ساق آن متفرق و تند بوي با عطريت و برگ آن ريزه مايل به استداره و نازک و نرم و طعم و رايحه آن شبيه به فودنج نهري است و با حدت و تلخي کمي و تخم آن شبيه تخم ريحان. و فودنج نهري که بيشتر در کنار آبها و بساتين مي رويد شاخهاي آن پُر گره و باريک و بر زمين پهن و گل آن بنفش مي باشد.

طبيعت:

در اول سوم گرم و خشک

افعال و خواص:

بغايت ملطف، جهت کزاز و تنقيه فضول سينه و معده و سوزش آن و فواق و غثيان و تحليل رياح و استسقاء و يرقان و اخراج مشيمه و ادرار عرق و بول و حيض و اسهال سودا و نطول آن جهت حکه و رياح رحم و رفع صلابت آن، سنون سوخته آن جهت تقويت لثه و بري آن رافع غشي.

تحقيقات جديد:

تقويت کننده سيستم گوارشي، مفيد براي دلپيچه و گاز معده، مفيد براي سردرد، قاعده آور، ضد انگل، مفيد براي واريس
***

بدل:

اقسام ديگر پونه و نعناع

مضر:

امعاء و باه و گرده

مصلح:

کتيرا

مقدار شربت:

تا دو درم
پياز ار خورد مرد با پودنه*** از آنش زيانها رسد سود نه
حکيم يوسفي
منبع مقاله :
کمالي نژاد، محمد، (1390)؛ برگ کهن، تهران: چوگان، چاپ اول