اگر گرفتن عوض را هم توسط فرد فضولی اجازه دهد، چیزی از مشتری نمی‌تواند مطالبه کند. و اگر اجازه ندهد، مالک می‌تواند عوض را از مشتری مطالبه کند.

سود حاصله از فروش طلا و نقره در جای غصبی و یا مغازه‌ای که شرعاً حق تصرف در آن وجود ندارد، از نظر شرعی چه حکمی دارد؟

آیا سفیه در مورد هزینه‌های روزمرّه خود از قبیل هزینه خوراک و لباس هم باید از سرپرست خود اجازه بگیرد؟

فروشنده به خاطر نیاز شدید مالی، راضی می شود طلا و جواهراتش را ارزانتر از قیمت واقعی بفروشد، آیا خرید طلا از چنین مشتریانی جایز است؟

در بین مردم رایج است که می‌گویند مجبور شدم که فلان چیز را بفروشم، آیا چنین اجباری باعث باطل شدن معامله می‌شود؟

اگر شخص از طرف دیگری تهدید شود یا تحت فشار قرار گیرد، تا معامله­‌ای انجام دهد، آیا معامله او صحیح است؟

آیا مفلس در مورد هزینه‌های روزمره خود از قبیل هزینه خوراک و لباس هم باید از حاکم شرع اجازه بگیرد؟