کاربرد مهارت‌های زندگی در تعادل عاطفی خانواده (بخش دوم)

بهره­گیری از مهارت‌های عاطفی در جهت تقویت، تحکیم و تعالی نهاد خانواده موثر است.
 

چکیده: زنان خانه‌دار به عنوان کانون اصلی خانواده، باید با آموزش فعال و مبتنی بر تجربه، مهرورزی را به عنوان منبع پالایش اعضای خانواده، به آنها انتقال دهند. البته برای رشد مهارت‌های عاطفی اعضای خانواده، زنان در درجه اول باید خودشان مهارت‌های لازم را فراگیرند.

تعداد کلمات 1112 / تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه

یکی از مهم­ترین جنبه‌های حیات اجتماعی انسان، جنبه‌های عاطفی زندگی است. علاوه بر اینکه نقش زنان در بهینه‌سازی کارکرد عاطفی خانواده از دیرباز مورد توجه قرار گرفته است. مهارت‌های عاطفی زنان خانه‌دار نقش اساسی در تعادل عاطفی خانواده دارد. به همین دلیل کسب مهارت‌های عاطفی لازم برای رویارویی و ارتباط مؤثر با موضوع‌های مختلف عاطفی خانواده بسیار ضروری است. در ادامه بخش اول این مقاله، با سایر مهارت‌های عاطفی در حفظ تعادل‌ رفتار خانواده­ها آشنا می­ شویم.
 

16. گذشته را که گذرانیده‌ایم و وعده آینده را به هیچ یک از ما نداده‌اند. پس ما تنها زمان حال را در اختیار داریم و باید آن را دریابیم.
17. موفقیت و شادمانی در زندگی هر کس صرفاً تابع فرصت‌ها و امکانات در دسترس او نیست، بلکه متکی به باورهایی است که در ژرفای وجود اوست و به آن اعتقاد داشته و منتظر بروز آن است.
18. اگر کارها بر وفق مرادتان نیست از خود بپرسید چه کرده‌ام که با چنین ناگواری‌هایی روبه‌رو شده‌ام؟ چگونه می‌توانم خود را از این تنگنا برهانم؟ چه عبرتی می‌توانم از این رویدادها بگیرم؟
19. محدودیت‌های ما منحصر به جسم ماست. در فکر و اندیشه مانع و محدودیتی نداریم.
20. راهی به سوی خوشبختی وجود ندارد، خوشبختی «خود راه» است. راهی که از درون آغاز و به سوی بیرون هدایت می‌شود.
21. محدودیت‌‌هایی که در روابط ارزشمندتان وجود دارد تنگناهایی است که از سوی خودتان بر خود تحمیل نموده‌اید.
22. نشان دهید که افکار خود را انتخاب می‌کنید و می‌توانید با جایگزین کردن افکار و عقاید مثبت به جای افکار و مفاهیم منفی برای همیشه از گزند اندیشه‌های مخرب رهایی یابید.
23. ما همواره نمی‌توانیم در هر کاری حرف اول را بزنیم و رتبه بالایی را کسب نماییم، اما بدون تردید می‌توانیم همواره فردی ارزنده باشیم.
24. مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده موفقیت و شادمانی در زندگی، اعتقادی است که به خویشتن خویش داریم.
25. با خود پیمان ببندید که با زیباترین، باارزش‌ترین و هیجان‌انگیزترین فرد دنیا، «خودتان»، رابطه‌ای سرشار از عشق و محبت برقرار کنید.
26. هر صحنه‌ای در زندگی یا مجالی برای رشد و بالندگی است و یا آغازی برای درجا زدن و رکود و کسالت؛ به هر حال اختیار با شماست.
27. جهان یک صحنه نمایش است و من و شما تهیه‌کننده، کارگردان و بازیگر سناریوی مکتوم و مجهول زندگی خویش هستیم.
28. سعی کنید از خود تصویری نادرست نداشته باشید. اگر چنین باشید با همان تصویر نادرست زندگی خواهید کرد.
29. ما به هر چیزی که می‌اندیشیم در آینده نزدیک به آن تبدیل می‌شویم. همیشه باید از خود بپرسیم که به چه چیزی می‌اندیشیم. در صحنه‌های زندگی سعی کنیم که به اندیشه‌ای خوب بپردازیم.
30. هر کس که خودش را دوست داشته باشد و به صلح و صفای درون خود پی ببرد، به واقعیت‌های زندگی عشق بورزد و صداقت را در زندگی پیشه خود سازد، باید مطمئن باشد که دیگران نیز او را دوست خواهند داشت.
31. جهت دستیابی به هر چیز در زندگی نگرانی و تعجیل لازم نیست، بلکه تنها کافی است که میل و انگیزه دستیابی را در خود پرورش دهیم.
32. احساس گناه دائم، انتخابی غیر مسئولانه است. مادامی که نسبت به اعمال و رفتار گذشته خود پشیمانی مستمر داشته باشید با حفظ این احساس شوم در لایه‌های ذهن، جریان انرژی را برای هر گونه اصلاح و تغییر مسدود کرده‌اید.
33. همواره تلاش کنید در برخورد با هر کس او را به دیده یک معلم و آموزگار بنگرید و چیزی از او بیاموزید.
34. احساسات و هیجان‌های خود را چون شعله شمعی بپندارید و نگذارید که حتی شدیدترین تندبادهای زندگی این شعله را بلرزاند و خاموش کند.
35. هر کس در زندگی با مشکلاتی روبه‌روست. تفاوت یک شخص سالم و یک فرد نامتعادل در داشتن مسائل و مشکلات نیست، بلکه در نگرش آنان نسبت به این مسئله است که چه کسی مشکل را عمده می‌داند و چه کسی راه‌حل مشکلات را مهم می‌داند.
36. هنگامی فرد به خودشکوفایی می‌رسد که توانایی استقبال از آینده‌ای مبهم و مجهول را داشته باشد و خود را برای مواجهه و درس گرفتن و بهره جستن آماده نماید.
37. رمز و راز و سرنخ‌های زندگی خود را به دست دیگران و وابسته به دیگران ندانید. اگر چنین باشد، صلح و صفا، آرامش و آسایش، امنیت و عشق و علاقه و مهرورزی و خلاقیت دچار مشکل می‌شوند.
38. اگر زندگی خود را به نقطه‌ای یا فردی یا به روش خاصی متکی کنید، مطمئن باشید با از میان رفتن آن نقطه اتکا دچار شکست سنگینی می‌شوید.
39. هر کس باید بداند که در جهان هستی وجودی منحصر به فرد و توانایی خاصی دارد. پس به خاطر آن توان مخصوص هیچ وقت خود را دست کم نگیرید.
40. احساسات و هیجان‌های منفی و خشم و کینه حاصل انتخاب خود شماست، نه اینکه دیگران به شما تحمیل کرده باشند. بنابراین، تو خود امکان انتقال آن به درون خود را فراهم ساخته‌ای.
 

زنان خانه‌دار به عنوان کانون اصلی ارتباط و مهرورزی باید با آموزش فعال و مبتنی بر تجربه این موضوع را به اعضای خانواده انتقال دهند که مهرورزی منبع پالایش اعضای خانواده بوده و روابط بین آنها را صمیمی، گرم و توأم با احترام می‌کند. به همین دلیل اعضای خانواده باید از این مهارت‌ها در جهت تقویت و تحکیم نهاد خانواده و رشد انگیزه‌های فردی استفاده نمایند. ضمن آنکه در تعالی و رشد باورها و اعتقادهای اعضای خانواده نیز مؤثر خواهد بود. البته زنان خانه‌دار برای اینکه بتوانند مهارت‌های عاطفی اعضا را رشد دهند، در درجه اول باید خودشان مهارت‌های لازم را فراگیرند که عبارت‌اند از:
1. احساس خود را نسبت به همسر و اعضای خانواده بیان کنید.
2. احساس اعضای خانواده را نسبت به خود بپرسید.
3. انتظارات اعضا را از خود جویا باشید.
4. انتظارات خودتان را از اعضای خانواده بیان کنید.
5. نیاز خود را به محبت کردن و محبت دیدن بیان کنید.
6. پیام‌های مثبت عاطفی اعضا را نسبت به خود تقویت کنید.
7. پیام‌های مثبت عاطفی را به اعضای خانواده نشان دهید.
8. ارتباط عاطفی خود را با سایر افراد خانواده گرم و صمیمی کنید.