بهداشت و سلامت جنسی در دوران جوانی (بخش دوم)

 دوران جوانی، دوران انتخاب های موثر در داشتن سلامت جنسی است.
 

چکیده: فعالیت های جنسی برای فرزند آوری در دوران جوانی بروز می کند، که گاه با بحران ناباروری همراه است و گاه آمدن فرزندان ناخواسته. در این نوشتار به بررسی سلامت جنسی در دوران جوانی و مباحثی که بر روی بهداشت جنسی این دوران تاثیر گذارند، می پردازیم.

تعداد کلمات 1767 / تخمین زمان مطالعه 9 دقیقه 

 

مذهب تأثیر شگرفی بر نحوه ابراز تمایلات جنسی دارد. زوج هایی (که به تازگی ازدواج کرده اند -م) در مرحله انتقال از دوره ای که تجربه فعالیت جنسی (در دوران تجرد - م) برای آنها منع می گردید اکنون به دوره ای که طبیعت آن برقراری رابطه جنسی با همسر می باشد پا می گذارند. در چنین شرایطی عدم داشتن ذخیره ای از اطلاعات صحیح به همراه کمبود مهارت های برقراری ارتباط، می تواند زوجین را در معرض تجربة دورهای بحرانی در این مقطع از زندگی قرار دهد. باید زوج های جوان را به ایجاد عادات صحیح برقراری رابطه جنسی زودهنگام با یکدیگر تشویق نمود.
 

معرفی بیمار
  الکسی و پیتر هردو در قرار ملاقات الکسی حاضر شده اند. زمانی که الکسی به خاطر شنیدن خبر بارداری غیرمنتظره خود شروع به گریه می کند، پیتر شانه های وی را به نشانه حمایت نگه می دارد.
 
اثرات کوتاه مدت حاملگی ناخواسته شامل تصمیم گیری در رابطه با ادامه یا خاتمه حاملگی می باشد. این مسأله که آیا مرد پس از بروز حاملگی ناخواسته هم چنان در عشق خود پابرجا بماند و با نقش حامیانه خود را ایفاء کند، از جمله چالش های حاصل از حاملگی ناخواسته می باشد که زوج ها با آن روبه رو می شوند.
حاملگی ناخواسته می تواند زوجین را وادار به تلاشی ناپخته برای ادامه یک رابطه طولانی مدت به خاطر بروز حاملگی نماید یا در مقابل به وادار ساختن زوجین به جدایی به دلیل عوامل استرس زای مرتبط با تصمیم گیری منجر شود. تصمیم برای ختم بارداری می تواند به دنبال خود احساس شدید گناه و تفاوت در رابطه با تصمیم گرفته شده را برجای بگذارد. اقدام به بچه دار شدن می تواند تأثیرات مخربی بر وضعیت تحصیلی، مالی و اهداف حرف های زوجین داشته باشد. در صورتی که مواجهه زن با بارداری ناخواسته به تنهایی و در عوض یک رابطه همسری پایدار اتفاق افتد، برقراری روابط همسری در آینده می تواند تحت تأثیر چگونگی حل و فصل روابط گذشته و حتی وظایف والدی قرار بگیرد.
 

معرفی بیمار
دیان، ۳۳ ساله، جهت معاینات معمول پزشکی مراجعه نموده است. داروهای مورد استفاده وی شامل ویتامین های پره ناتال و مصرف متناوب کلومیفن سیترات طی ۶ ماه گذشته بوده است. دیان اظهار می دارد که از زمان مناسب مقاربت برای بارداری در اواسط سیکل قاعدگی آگاه می باشد. قاعدگی های وی منظم بوده و کیت های تخمک گذاری خاطرنشان می سازد تخمک گذاری در اواسط سیکل قاعدگی صورت می گیرد. نتایج هیستروسالپنگوگرافی در وی و آنالیز مایع در همسرش طبیعی بوده است. متخصصان دوکرینولوژی باروری داروهای وی را به حداکثر رسانده و انجام IVF را پیشنهاد کرده است. علاوه بر بررسی های سلامت جنسی، دیان عنوان می کند که میل جنسی برای انجام مقاربت در آنها به خاطر کاهش احساس خود برانگیختگی کاهش یافته و ارتباط جنسی برای آنها به یک وظیفه روزمره و طاقت فرسا تبدیل شده است. همچنین شروع خونریزی قاعدگی در هر ماه با احساس عمیق از دست دادن برای آنها همراه می باشد.
 
اثرات ناشی از ناباروری بر زندگی آن دسته از زوجینی که با آن مواجه هستند فراگیر بوده، سبب ایجاد کشمکش و ناسازگاری در اغلب روابط متعادل و پایدار و یا تشدید مشکلات موجود میان زوجین و یا ناتمام ماندن وظایف خانواده می شود. برای بسیاری از مردان و زنان تشخیص، پیگیری طبی و درمانی ناباروری به منزله معاینه و ارزیابی تمامیت مردانگی و زنانگی آنها می باشد.
زنان نابارور به میزان بیشتری دچار افسردگی می شوند، و شیوع افسردگی در این افراد دو برابر افراد بارور می باشد. سطح افسردگی و اضطراب در این بیماران برابر با زنان مبتلا به بیماری قلبی، سرطان یا وضعیت HIV مثبت می باشد. براساس نتایج یک مطالعه بر روی زنانی که اقدام به انجام IVF کرده بودند، شیوع افسردگی قبل از آغاز روند IVF ٪۳۴ و در افرادی که دارای یک دوره ناموفق IVF بوده اند، ۶۴٪ بوده است. درمان ناباروری در بر گیرنده نوسان های شدید عاطفی می باشد. بدین صورت، امیدهایی که طی مرحله اول سیکل قاعدگی ایجاد می شود، با شروع علائم قاعدگی که علامتی از شکستی دیگر می باشد، فرو می ریزد.
تجربه ناباروری در چنین زوجینی سبب بروز طیف وسیعی از بحران ها در رابطه با مسأله بغرنج ناباروری می شود. چنین برآورد شده که میزان طلاق و سطح سلامتی در این افراد با شدت استرس ناشی از ناباروری در ارتباط می باشد.
در بین عوامل بی شماری که روابط میان زوجین نابارور را تحت تأثیر قرار می دهند. می توان به مقاربت برنامه ریزی شده، نظرات متضاد درمانگران تاثیرات ناشی از نشار مالی، عوارض جانبی فیزیکی ناشی از دارو درمانی و عکس العمل های متفاوت در برابر ناباروری به خودی خود، اشاره نمود.
 اغلب مردم باروری را امری عادی فرض کرده و ناباروری تقریباً در تمامی موارد برای آنها غیر منتظره می باشد. اغلب زوجین در چنین مواردی دچار احساسی از انزوا یا درماندگی و احساسی از نابارور بودن در دنیایی از باروری و کودک - محوری می شوند. تجربه ناباروری و پیگیری و درمان همراه با آن استرس آور بوده و می تواند اثراتی طولانی مدت و زیان بخش بر روابط مرتبط با ازدواج، عملکرد جنسی، اجتماعی و خانوادگی داشته باشد.
با بیمارانی که با پدیده ناباروری دست به گریبان می باشند، جهت آگاهی از چگونگی مدیریت شرایط به گفتگو پرداخته، از مقاربت برنامه ریزی شده در میانه سیکل قاعدگی حمایت نمایید و به آنها یادآوری کنید که می توانند خارج از برنامه درمان باروری نیز، فعالیت جنسی داشته باشند.
از آنجایی که مقاربت زمان بندی شده با هدف دستیابی به بارداری صورت می گیرد، سبب کاسته شدن خودانگیختگی در زوجین می شود. به زن اجازه دهید تا احساس خود را بیان نماید. توصیه به زمانی برای استراحت به زوجین، ماساژ، مقاربت غیر زمان بندی شده یا فعالیت جنسی، دارای اهمیت می باشد.
رویکرد ارزیابی این زوج ها همانند رویکردهایی است که در رابطه با سایر مشکلات جنسی به کار گرفته می شود: تعیین و ترسیم فعالیت هایی که این زوجین باید برای حل مشکلات خود صورت دهند، روشن و واضح کردن اهداف و انتظارات درمان، پیگیری تمایلات آنها برای قرار گرفتن تحت مشاوره تخصصی تا در مورد مسیر پیش رو به سمت انجام IVF به گفتگو بپردازند.
زوجین اغلب برای آگاهی از میزان ادامه درمان و یا زمان قطع درمان نیازمند راهنمایی می باشند. به آنها کمک نمایید تا اهداف خود را در رابطه با باروری روشن نمایند: باردار شدن (در این صورت انجام عمل IVF با استفاده از تخمک می تواند گزینه مناسبی باشد)، داشتن فرزند (فرزندخواندگی می تواند یکی از گزینه ها باشد)، یا داشتن فرزندی که از نظر زیست شناختنی متعلق به خود آنها باشد. سپس آنها را به ایجاد رابطه و گفتگو با یکدیگر برای تصمیم گیری در زمینه تعداد دوره های انجام اعمالی مانند IVF و یا بستن این پرونده به منظور پذیرش یک زندگی بدون حضور فرزند، تشویق نمایید. ارائه مشاوره به عنوان قسمتی از فعالیت های درمانگر می تواند برای این زوجین سودمند باشد. در صورت عدم وجود امکان مشاوره آنها را به درمانگرانی که در زمینه مشاوره انفرادی و زوجی فعالیت می کنند، ارجاع دهید.
 

برنامه ریزی برای فعالیت جنسی خارج از برنامه درمان صرفا به منظور فراهم آوردن لذت و آرامش و نه باردار شدن. 2) به کارگیری تخیلات برای فعالیت جنسی، ایجاد رویاهای جنسی، پیراستن، استفاده از شمع های معطر، استفاده از ماساژ.

بحران جنسی زمانی ایجاد می شود که زوجین نابارور با این مساله که باروری و نقص حاصل چگونه بر مفهوم مرد یا زن بودن آنها تاثیر می گذارد، گلاویز می شوند. هم برای مرد و هم برای زن علائم قاعدگی های ماهیانه نشانه ای از شکست مجدد در این مسیر می باشد.
روند باروری می تواند همراه با تجربة احساس تحقیر به دنبال انجام اعمالی از جمله جمع آوری مایع منی یا معاینات لگنی و سونوگرافیک مکرر باشد. بدین ترتیب در این بیماران تبدیل فعالیت جنسی به عملی هدفمند به جای فرایندگرا بودن، بر میل جنسی شان تأثیرگذار می گردد. این چنین که با به دست نیامدن هدف بارداری پس از گذشت ماه های متوالی میل جنسی می تواند رو به افول رود. پیشنهاد ایجاد وقفه در مسیر تست های باروری و درمان و تمرکز زوجین بر روابط میان خود و سپس از سرگیری مجدد اهداف درمانی می تواند کمک کننده باشد. به علاوه پیشنهاد به زوجین جهت انجام فعالیت جنسی در زمان های بهینه سیکل قاعدگی برای باروری و همچنین داشتن دوره هایی از فعالیت جنسی خارج از این زمان بهینه صرفا جهت کسب لذت از تمایلات جنسی، نیز می تواند مفید و کمک کننده واقع شود.
 
منبع: کتاب «بهداشت و سلامت جنسی»

نوشته: مارگارت نوزبام و جو آن روزنفلد
ترجمه: مریم شیرمحمدی و ریحانه فیروزی