بهداشت و سلامت جنسی در دوران میانسالی -40تا 54 سالگی- (بخش دوم)

 رسیدن به میانسالی نشان از ضعف ارتباط جنسی ندارد.
 

چکیده: افزایش سن به طور طبیعی باعث ایجاد تغییرات فیزیکی در مردان و زنان می‌شود. این تغییرات ممکن است در بعضی مواقع بر فعالیت جنسی فرد با همسرش اثر بگذارد؛ البته بعضی از زنان به موازات افزایش سن لذت بیشتری از فعالیت جنسی خود می‌برند. در این نوشتار به بررسی سلامت جنسی در دوران میانسالی می پردازیم.

تعداد کلمات 1209 / تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه

 

 فعالیت جنسی خارج از زناشویی(EMS) [1] یک رابطه جنسی با یک یا بیشتر شخص سوم، خارج از یک رابطه متعهدانه محرز و بدون توجه به این که زوجین ازدواج کرده، با یکدیگر زندگی می کنند، با یکدیگر دوست بوده، دارای جنسیت مخالف با یکسان هستند می باشد. EMS می تواند از یک رابطه یک شبه تا روابط طولانی مدت که چند دهه به طول می انجامد متفاوت باشد. افراد درگیر در چنین روابطی می توانند عمیقاً به یکدیگر اهمیت داده و یا از نظر عاطفی کاملا بی تفاوت باشند. گستره این گونه موارد می تواند از روابط عشقی تفکری که در آن هیچ گونه تماس جنسی رخ نمی دهد، تا فعالیت کامل جنسی که از همسر تا شریک جنسی غیر مشروع انتقال می یابد، متغیر باشد. این گونه روابط از نظر طول دوره زمانی، سطح مشارکت عاطفی و جنسی، میزان مخفیانه بودن و گرایش شریک EMS متفاوت می باشند. آن دسته از افرادی که دارای EMS می باشند در بعد جنسی زندگی خود کمتر شاد بوده، اما میزان لذت جنسی کسب شده از همسر در آنها بیشتر از شریک جنسی ثانویه می باشد.
عوامل مشارکت کننده رایج در روابط جنسی خارج از ازدواج (EMS) به عبارت زیر می باشد:

 

برقراری ارتباط مؤثر میان زوجین دارای اهمیت فزاینده ای برای ایجاد رابطه جنسی رضایت بخش می باشد، به ویژه در این سنین که گفتگو دراین رابطه می تواند از مدت های طولانی قبل از این زمان متوقف شده باشد.
باید زوجین را برای گفتگو در یک محیط آرام و بدون عوامل مداخله کننده تشویق نمود. نباید اجازه داد هرگونه تداخلی از جانب فرزندان، خانواده، وظایف و خستگی در این زمان ایجاد شود. باید زوجین را برای ایجاد آمادگی و در نظر گرفتن آن چه در زمینه رابطه جنسی می پندارند، تشویق نمود. هر دو نفر باید در این زمان از آمادگی خُلقی مناسبی برای مشارکت و برقراری ارتباط برخوردار باشند.
مکالمه باید دارای لحن مثبت باشد. هر دو نفر باید در مورد آن چه در زمینه برقراری ارتباط و به طور اختصاصی تر ارتباط جنسی دوست دارند به بحث بپردازند. هر دو نفر باید مسئولیت عقاید، ایده ها، احساسات و آرزوهای شان را با بیان عبارت «من» برعهده گیرند. باید از بیان عبارت «تو» مانند «تو باید این را انجام دهی.» پرهیز شود. سرزنش کردن همسر به جهت عدم برآورده کردن نیازهای جنسی تنها حالت تدافعی ایجاد کرده و به احتمال بیشتر منجر به ایجاد بحث به صورت «برنده - بازنده» در مقایسه با ایجاد رابطه صادقانه می شود.
در زمینه برقراری ارتباط، درخواست ها و اظهار نگرانی ها باید به طور اختصاصی مطرح شود. ایجاد تغییر به دنبال درخواست اختصاصی محتمل تر می باشد. همچنین متمرکز ماندن بر موضوع می تواند کمک کننده باشد. هر دو نفر باید به طور فعالانه به سخنان دیگری گوش داده و از یکدیگر بخواهند آن چه را که شنیده اند بازگو کنند
پس از این که شما و همسرتان موضع خود را در رابطه با مشکل جنسی مشخص نمودید، راه حلی احتمالی که از جانب هر دو نفر قابل قبول باشد ارائه داده و پیش از این که مجدد در مورد آن به صحبت بپردازید برای مدت زمانی خاص آن را امتحان نمائید. و سپس با توجه به اینکه به چه میزان برای هردوی شما رضایت بخش بوده است، به بازنگری بپردازید. در صورتی که این راه حل برای شما رضایت بخش نبود، برای رسیدن به راه حل موقتی دیگر و امتحان آن اقدام نمائید. از همسر خود به خاطر این که در مورد ارتباط جنسی تان با شما به گفتگو نشسته است، تشکر کنید. به خاطر داشته باشید، ایجاد تقویت مثبت، همسر شما را با احتمال بیشتری وادار به همکاری می کند. زوجین دارای روابط طولانی مدت ممکن است تنها علاقه مند به افزایش ارتباط جنسی باشند.
چرا بسیاری از مردم داشتن یک زندگی حسی و عاشقانه را در رویاها و یا فانتزی های خود بازسازی میکنند اما از شریک کردن کسی که به او عشق می ورزند به ویژه در روابط طولانی مدت خودداری می کنند؟ اظهار نظر و گفتگو کردن در رابطه با امیال جنسی فرصتی مهم برای رشد فردی و ارتقای یک رابطه می باشد.
در صورتی که زوجین تمایل داشته باشند شما می توانید در جهت ارتقاء تجربیات جنسی آنها و افزایش عشق ورزی در خانه پیشنهادات اختصاصی را مطرح نمایید.
 

پیشنهادات اختصاصی شامل یادآوری دوباره لمس می باشد. تمرینات تمرکز بر ایجاد تحریک حسی می توانند به زوجین در جهت چگونگی استفاده از لمس به منظور نحوه آشکار کردن تمایل جنسی خود کمک نمایند. یکی از تمرینات تمرکز برای ایجاد تحریک حسی با لمس کردن به شیوه ای که در ادامه آمده است انجام می گیرد.
زوجین هر ذره از بدن یکدیگر به جز نیپل، پستان ها یا دستگاه تناسلی را لمس می کنند. استفاده از انگشتان، روغن های ماساژ و پودرها، می تواند به افزایش جزء حسی، و معاشقه در زوجین کمک نماید. در این حالت یکی از زوجین به عنوان دهنده شروع کرده و دیگری نقش دریافت کننده را به خود می گیرد. فرد دریافت کننده به فرد دهنده در این مورد که چه حرکاتی برای وی خوشایند بوده و با کدام حالت احساس راحتی نمی کند، بازخورد می دهد. این ابراز احساس می تواند با عملی شبیه به گفتن «آهان» و یا بیان آشکار این که این خوبست، صورت گیرد. سپس نقش دهنده و دریافت کننده بین زوجین تعویض می شود روغن های ماساژ، شمع ها، بوهای خوش، موسیقی و مجموعه متنوعی از پارچه ها همگی برای خوشایندی این تجربه اضافه می شوند. باید به طور واضح به زوجین گفته شود که این بخش از تمرین فاقد لمس نیپل، پستانها یا دستگاه تناسلی و مقاربت می باشد.
مرحله دوم، تمرین لمس کردن می باشد که به معرفی مجدد لمس به شیوه  فوق بعلاوه لمس نیپل ها، پستان ها، مرحله هنوز فاقد نزدیک جنسی می باشد.
مجددا زوجین تشویق به ابراز احساسات خود و یا صحبت با یکدیگر در رابطه با این که چه عملی برای آنها خوشایندتر می باشد، می شوند. آخرین مرحله شامل مشارکت در نزدیکی جنسی یا دخول جنسی است.
بعلاوه تشویق زوجین برای مطالعه متون حاوی مطالب حسی و مشارکت دادن بازی تخیل سازی و ایجاد فانتزی در مجموعه فعالیت های جنسی شان می تواند به کاهش یافتن خستگی  و کسالت در آنها کمک نماید.
 
منبع : کتاب «بهداشت و سلامت جنسی از کودکی تا سالمندی»

نوشته:  مارگارت نوزبام
مترجمان:  مریم شیرمحمدی و ریحانه فیروزی