علی ایروانی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : گنجینه دانشمندان (جلد چهارم)

حاج میرزا على آقا صاحب حاشیه (مكاسب) ابن العالم الجلیل الشیخ عبدالحسین ابن على اصغر بن محمد باقر ایروانى نجفى از افاضل علماء معاصر تهران بود. آن مرحوم از مراجع و مدرسین بزرگ حوزه علمیه نجف بوده‏اند كه در سال 1301 ق تولد یافته و مقدمات علوم را از بعضى افاضل فراگرفته، آنگاه حاضر حوزه درس علامه خراسانى صاحب (كفایه) و علامه یزدى صاحب (عروه الوثقى) و در كربلا بدرس مرحوم آیةاللَّه التقى میرزا محمد تقى شیرازى شده و بمقام بلندى از فقه و اصول رسیده و بعد از فوت مرحوم میرزا به نجف مراجعت و متصدى تدریس خارج گردیده و بسیارى از فضلاء كه از مراجع علمى و تقلیدى معاصرند از محضرش استفاده نموده تا در عصر روز دوازدهم ربیع‏المولود 1354 ق از دنیا رفته و در حجره كازرونى واقع در صحن شریف به خاك رفته است. از تألیفات ارزنده‏ى علمى اوست كتاب (بشرى المجتهدین) در اصول و حاشیه بر مكاسب مطبوع و كتاب الطهاره و كتاب صلوه و كتاب حج و كتاب خمس و رساله‏اى در فروع علم اجمالى و الذهب المسكوك فى لباس المشكوك و خیر الزاد الى یوم المعاد. (1354 -1301 ق)، عالم، فقیه و مدرس. از چهارده سالگى، بعد از وفات پدرش، به تصحیل علوم دینى روى آورد. پس از تحصیل مقدمات در اندك مدتى سطوح را به پایان رساند. آنگاه معقول را نزد شیخ على‏محمد نجف‏آبادى خواند و در حوزه‏ى درس اصول آخوند ملا محمدكاظم خراسانى و حوزه درس فقه آیت‏اللَّه یزدى در نجف شركت جست. سپس به كربلا رفت و در درس آیت‏اللَّه میرزا محمدتقى شیرازى حاضر شد و به مقام بلندى از فقه و اصول رسید. پس از فوت آیت‏اللَّه شیرازى به نجف بازگشت و عهده‏دار تدریس خارج فقه و اصول گردید و بسیارى از علماى وقت از محضرش استفاده كردند. وى در نجف درگذشت و در حجره‏ى كازرونى واقع در صحن شریف علوى دفن شد. از آثار وى: «كتاب بشرى المجتهدین»، در اصول؛ «تحریر الاصول»، در دو مجلد؛ «كتاب طهارة»؛ «كتاب صلاة»؛ «كتاب الحج»؛ «كتاب خمس»؛ «الذهب المسكوك فى اللباس المشكوك»؛ «خیرالزاد الى یوم المعاد»؛ «عقد اللئالى فى فروع العلم الاجمالى»؛ «نهایة النهایة فى شرح الكفایة»؛ حاشیه‏ى «مكاسب» و «هدیة الصبیان».[1]