راه بزرگ ماندگاري حادثه ي عاشورا

 برگزيده بيانات عاشورايي رهبر معظم انقلاب

عاشورا؛ مجموعه ي مصائب بزرگ و صبري بزرگ

در جريان يک زندگي شرافتمندانه، البته مصائب زياد است. خودِ صحنه عاشوراي حسيني، صحنه انواع مصائب است. واقعاً عجيب است که خداي متعال، اين عرصه عاشوراي حسيني را چطور مجموعه اي از مصيبتهاي بزرگ قرار داد که انسانهاي بزرگي و در رأس آنها حضرت ابي عبدالله الحسين (عليه الصلاة والسلام)، با کرامت و بزرگواري و صبر و شکر، توانستند اين مصائب برزگ را تحمل کنند. هر دو طرف قضيه، در عرصه تاريخ بشر بي نظير است. هم آن طور مصيبتها با آن شدّت و با آن تنوع که همه با هم در يک صبح تا عصر اتفاق افتاد، در دنيا نظير ندارد؛ هم صبري که در مقابل اين مصيبتها شد، در تاريخ نظير ندارد.
امام سجاد (عليه السلام) و حضرت زينب (سلام الله عليها) تحمل کنندگان اصلي مصيبتها و رنج اسارت
آن شهادتها، آن مظلوميتها، آن احساس غربت، آن تشنگي، آن فشار تألماتي که بر يک نفر به خاطر خانواده اش وارد مي شود، آن نگراني از آينده، بعد هم فقدان عزيزترينِ عزيزان عالم وجود - يعني حسين بن علي (عليه السلام) - و خانواده و فرزندان و اصحابش و بعد هم اسارت؛ آن هم نه اسارت در دست يک عده مردم باشرف؛ چون اسارت در دست انساني که با شرف باشد، قابل تحمل است؛ اما آن انسانها، انسانهاي با شرفي نبودند، انسان نبودند؛ ددمنش بودند. خاندان امام حسين چنين اسارتي را بعد از آن همه مصيبت از صبح تا عصر عاشورا تحمل کردند. تحمل کننده کيست؟ امام سجاد - مقام امامت - است، زينب - تالي تلوّ مقام امامت - است، بعد زنان و کودکاني اند که به حسب ظاهر، مقامات عالي معنوي مثل ولايت و امامت هم ندارند؛ اما تحمل کردند. اين است آن راز بزرگي که حادثه ي عاشورا را ماندگار کرد.
بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامي در ديدار خانواده هاي معظم اسرا و مفقودان جنگ تحميلي - 1376/2/31
منبع مقاله :
مختارپور قهرودي، عليرضا؛ 72 سخن عاشورايي (از بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامي)، تهران: انتشارات انقلاب اسلامي، چاپ دوم (1390)