نسخه ي عملي سيدالشّهدا (ع) براي مبارزه با جهل و غفلت

برگزيده بيانات عاشورايي رهبر معظم انقلاب

امروز هم درس همين است. شمّ انساني و عميق يک ملت بايد حوادث را قبل از وقوع آن احساس کند و بفهمد که چه اتفاقي دارد مي افتد، و عکس العمل نشان بدهد. در طول تاريخ اسلام وقتي نگاه مي کنيم، نداشتن اين درک و شمّ سياسي درست، ملتها را هميشه در خواب نگه داشته است و به دشمنان ملتها امکان داده است که هر کاري که مي خواهند، بر سر ملتها بياورند و از عکس العمل آنها در امان و مصون بمانند.

تغييرات گسترده در طول پنجاه سال پس از بعثت در جامعه ي اسلامي

با اين نگاه، شما به حادثه ي کربلا نگاه کنيد. بسياري از مسلمانان دوران اواخر شصت ساله ي بعد از حادثه ي هجرت - يعني پنجاه ساله ي بعد از رحلت نبي مکرم - از حوادثي که مي گذشت، تحليل درستي نداشتند. چون تحليل نداشتند، عکس العمل نداشتند. لذا ميدان، باز بود جلوي کساني که هر کاري مي خواستند، هر انحرافي که در مسير امت اسلامي به وجود مي آوردند، کسي جلودارشان نباشد؛ مي کردند. کار به جائي رسيد که يک فرد فاسقِ فاجرِ بدنامِ رسوا - جواني که هيچ يک از شرايط حاکميت اسلامي و خلافت پيغمبر در او وجود ندارد و نقطه ي عکس مسير پيغمبر در اعمال او ظاهر است - بشود رهبر امت اسلامي و جانشين پيغمبر! ببينيد چقدر اين حادثه امروز به نظر شما عجيب مي آيد؟ آن روز اين حادثه به نظر مردمي که در آن دوران بودند، عجيب نيامد. خواص احساس خطر نکردند. بعضي هم که شايد احساس خطر مي کردند، منافع شخصي شان، عافيتشان، راحتشان، اجازه نداد که عکس العملي نشان بدهند. پيغمبر، اسلام را آورد تا مردم را به توحيد، به پاکيزگي، به عدالت، به سلامت اخلاق، به صلاح عمومي جامعه ي بشري سوق بدهد. امروز کسي به جاي پيغمبر مي نشيند که سر تا پايش فساد است، سر تا پايش فسق است، به اصل وجود خدا و وحدانيت خدا اعتقادي ندارد. با فاصله ي پنجاه سال بعد از رحلت پيغمبر، يک چنين کسي مي آيد سر کار! اين به نظر شما امروز خيلي عجيب مي آيد؛ آن روز به نظر بسياري از آن مردم، عجيب نيامد. عجب! يزيد خليفه شد و مأمورين غلاظ و شداد را گذاشتند در اطراف دنياي اسلام که از مردم بيعت بگيرند. مردم هم دسته دسته رفتند بيعت کردند؛ علما بيعت کردند، زهّاد بيعت کردند، نخبگان بيعت کردند، سياستمداران بيعت کردند.

وظيفه ي امام حسين (عليه السلام) در مقابله با غفلت و انحراف جامعه ي اسلامي

در يک چنين موقعيتي که اين قدر غفلت بر دنياي اسلام حاکم است که خطر را درک و استشمام نمي کنند، چه کار بايد کرد؟ کسي مثل حسين بن علي که مظهر اسلام است، نسخه ي بي تغيير پيغمبر مکرم اسلام است - « حسين منّي وانا من حسين » - در اين شرايط چه کار بايد بکند؟ او بايد کاري کند که دنياي اسلام را - نه فقط آن روز، بلکه در طول قرنهاي بعد از آن - بيدار کند؛ آگاه کند؛ تکان بدهد. اين تکان با قيام امام حسين شروع شد. حالا اينکه امام حسين دعوت شد براي حکومت در کوفه و حرکت کرد به کوفه، اينها ظواهر کار و بهانه هاي کار بود. اگر امام حسين (عليه السلام) دعوت هم نمي شد، اين قيام تحقق پيدا مي کرد. امام حسين بايد اين حرکت را انجام مي داد، تا نشان بدهد که دستور کار، در يک چنين شرايطي، براي مسلمان چيست. نسخه را به همه ي مسلمانهاي قرنهاي بعدي نشان داد. يک نسخه اي نوشت؛ منتها نسخه ي حسين بن علي، نسخه ي لفاظي و حرافي و « دستور بده، خودت بنشين » نبود؛ نسخه ي عملي بود. او خودش حرکت کرد و نشان داد که راه اين است. ايشان از قول پيغمبر نقل مي کند که آن وقتي که شما ديديد که اسلام کنار گذاشته شد؛ ظالمين بر مردم حکومت مي کنند؛ دين خدا را تغيير مي دهند؛ با فسق و فجور با مردم رفتار مي کنند؛ آن کسي که در مقابل اين وضع، نايستد و قيام نکند، «کان حقا علي الله ان يدخله مدخله»؛ خداي متعال با اين آدم ساکت و بي تفاوت هم مثل همان کسي که «مستحلّ حرمات الله» است، رفتار خواهد کرد. اين نسخه است. قيام امام حسين اين است. در راه اين قيام، جان مطهر و مبارک و گرانبهاي امام حسين که برترين جانهاي عالم است، اگر قرباني شود به نظر امام حسين، بهاي زيادي نيست. جان بهترينِ مردمان که اصحاب امام حسين بودند، اگر قربان شود، براي امام حسين بهاي گراني محسوب نمي شود. اسارت آل الله، حرم پيغمبر، شخصيتي مثل زينب که در دست بيگانگان اسير بشود - حسين بن علي مي دانست وقتي در اين بيابان کشته شود، آنها اين زن و بچه را اسير مي کنند - اين اسارت و پرداختن اين بهاي سنگين به نظر امام حسين، براي اين مقصود سنگين نبود. بهائي که ما مي پردازيم، بايد ملاحظه شود با آن چيزي که با اين پرداخت، براي اسلام، براي مسلمين، براي امت اسلامي و براي جامعه به دست مي آيد.
بيانات در ديدار مردم قم به مناسبت قيام نوزدهم دي - 1387/10/19
منبع مقاله :
مختارپور قهرودي، عليرضا؛ 72 سخن عاشورايي (از بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامي)، تهران: انتشارات انقلاب اسلامي، چاپ دوم (1390)