زني خدمت حضرت صديقه طاهره فاطمه زهرا (سلام الله علیها) رسيد عرض كرد مادر پيري دارم كه راجع به مسائل نمازش چند سؤالي داشت مرا خدمت شما فرستاده تا بپرسم.
آن بانوي ارجمند جوابش را داد مسئله دوم را پرسيد، باز پاسخ داد تا سومي و بالاخره تا مسئله دهم را جواب فرمود. آن زن از كثرت سؤال پيش خود شرمنده شد عرض كرد ديگر شما را به زحمت نمي اندازم.
فاطمه زهرا (سلام الله علیها) فرمود هرچه مي‌خواهي بپرس اگر به كسي صد هزار دينار طلا بدهند كه بار سنگيني را به بالاي بامي ببرد با اين (مزد بسيار) خيال مي‌كني بر او دشوار مي‌آيد؟ عرض كرد: نه. فرمود هر مسئله اي كه من جواب بدهم بيشتر از فاصله بين زمين و عرش كه پر از لؤلؤ باشد پاداشم مي‌دهند. پس من از كسي كه بار سنگيني مي‌برد شايسته ترم كه ناراحت نشوم و دشوار بر من نيايد.
از پدرم (پيغمبر اكرم صلی الله علیه و آله) شنيدم مي‌فرمود: علماء شيعه ما روز قيامت كه محشور مي‌شوند، هريك از آنها را از خلعت‌هاي كرامت خدا به اندازه علم و جديتش در راه ارشاد بندگان جايزه مي‌دهند بطوريكه به يكي از ايشان يك ميليون حله نور داده مي‌شود.
آنگاه منادي از طرف پروردگار ندا مي‌كند اي كساني كه كفالت و سرپرستي يتيمان آل محمد (صلی الله علیه و آله) را مي‌كرديد و هنگامي كه آنها دست رسي به پدرهاي خود نداشتند (يعني ائمه علیهم السلام )، از ايشان نگه‌داري مي‌كرديد اينك شاگردان شما همان يتيم‌هايي كه عهده‌دار كفالت آنها بوديد در حضور شمايند، از خلعت‌هاي علوم دنيا به آنها بدهيد به هر يك از شاگردان به اندازه‌اي كه علم آموخته خلعت مي‌دهند. بطوريكه بعضي از آنها را تا صدهزار خلعت مي‌رسد. به همين طريق آن شاگردان نيز به شاگرداني كه باز از آنها آموخته‌اند خلعت مي‌دهند.
آنگاه خداوند خطاب مي‌كند و امر مي‌فرمايد علمائي كه كفالت ايتام را مي‌كردند، هر مقدار از خلعت‌هاي خود را كه به شاگردان خويش داده‌اند برابرش به آنها برگردانند وقتي مقداري كه به شاگردان داده‌اند تأمين شد آن گاه همانقدر كه پيش از دادن به شاگردان داشتند خلعت‌ها را دو برابر مي‌نمايند. همينطور آن شاگرداني كه به شاگردان خود خلعت داده‌اند نصيب و بهره آنها را نيز دو چندان مي‌كنند تا دو برابر از مقداري كه قبل از دادن به شاگردان داشتند دارا باشند.
در اين هنگام فاطمه عليها السلام به آن زن فرمود: متوجه باش يك تار از اين خلعت‌هاي نوري هزار هزار برابر بهتر است از آن چه خورشيد بر او تابيده (زمين) قابل مقايسه نيستند چگونه مي‌شود بين اين دو فضيلت قائل شد با اينكه لذائذ و بهره‌هاي دنيا تمام مخلوط به آلام و ناراحتي‌ها است. (1)

پي‌نوشت‌ها:

1.جزء 2، بحارالانوار، ص 3.

منبع مقاله :
پند تاريخ، موسي خسروي، ناشر اسلاميّه، سال چاپ 1378، نوبت چاپ سيزدهم، صفحه 49 ـ 51.
www.irc.ir
 

/ج